Vitjing og FotballVM-Visitas y el fútbol!

No har me berre ei veke igjen her i Albir før me set nasen heimover. Kitty Karina dreg med fly, Unni Elisabeth og Skjalg køyrer flyttelasset til Stavanger den 4. juli.

Og så har me fått besøk igjen, som eg skreiv i forrige veke. Olav Petter har hatt varme og avslappande dagar saman med oss der me har farta rundt på fotballbarar (!) Dykk forstår han Olav Petter fortalde oss at det var noko som heitte VM i fotball i Sør-Afrika. Det visste me ikkje noko serleg om, men han klara å få oss med på eitt par kampar med Spania som deltakar. Då hadde installera oss i ein Spansk ølstoge og det vart det så mykje liv (og støy) at eg måtte gå ut på gata.

Spanjolene er veldig glade for tida!

Dei vaksne viser stor entusiasme for Spania sin innsats i fotball-VM....

...og dei små er med på leiken!

Kitty Karina har skaffe seg drakt og flagg for ho meiner at Spania vinn VM. Ho skal sjå finalen (med Spania) i Stavanger den 11. juli og har utstyra seg vel for dette. Ellers så har me reist omkring med gjesten vår, som hadde preferansar for både Harley Davidson og fleire turar i omgivnaden. Eg skal skrive meir om ein av desse turane som vart litt annleis enn det me hadde venta…

OPPDATERA tysdag kveld:  I kveld sat eg aleine heime og såg på Spania-Portugal! Unni Elisabeth og Sally (ny vitjing) var på Benidorm Palace og såg på danse-sangshow. Rett nok vaska eg skap og hyller i leilegheita samstundes…men det må vel vere ein sensasjon…eller kva meiner du Jan Morten?

Ein ettermiddag i stallen – Por la tarde en el establo

Den kvite "eventyrhesten" kunne gjere kunster! Etterpå fekk jentene stelle han.

Me har snakka lenge og vel om å gjere noko for Kitty Karina si fritidssyslar. Ho har hatt to store interesser, eller snarare aktivitetar. Det har vore fotball og hest. Det har vert vanskeleg å få til fotball her, ettersom det berre er gutar som spelar.

Seks bein!

Små dyr

Store dyr

Dei norske gutane som spelar har fått innpass i spanske lag, men det har ikkje vore mogeleg for jentene. Sara er ei venninne som har same interesser som Kitty Karina. Hest og fotball. Ein dag vitja me ein stall like utanfor Albir. Her var me nokre timar, slik at jentene fekk bli kjent med hestane. Det var mykje liv og røre på stallen. Hundar, hestar, folk og fe. Jentene fekk stelt hestane litt og me fekk gjort avtale om å koma der fast eit par gonger i veka. Flott. Flott. Det er berre synd me berre kan vere med på dette nokre få veker, eller berre ein dryg månad. Men Kitty Karina får vel ordne seg med litt riding i Kviteseid og Stavanger. Det får eg vel lova henne!

Sara og Kitty Karina saman med Elsa, kona til Bjørn - lærar på skulen.

Strigle den kvite hesten, kanskje dei får ri på han neste gong?

Små og store dyr på garden utanfor Albir. Kjekt å vere her!

To blonde jenter og ein blond hingst..

Denne unge spanske ryttaren blei litt sett ut av dei fine blonde jentene!

Me vitja stallen ein dag til. Det vart ikkje tid til å ride den fyrste gongen. På tysdag var Karen, ridesjefen, i England på uventa sjukebesøk, så Antonio, eigaren av stallen, hjelpte jentene med å klargjere hestane. Han vart og med på rideturen med jentene.

Så var jentene nesten klar til innsats. Kose litt med kvalpen fyrst!

Antonio, eigaren av stallen, er ein person med smittande godt humør!

Sara har ride eit par-tri gonger før. Såg ut som ho hadde ridd lengre synes eg!

Kitty Karina har ridd hest i 4 år. Ein stolt far tok dette bilete!!

Imponera!

Det var flott å sjå jentene til hest. Eg har berre sett Kitty Karina på ponni før. Ho har ridd sidan ho var 9 år. Kitty Karina og Åsne har saman teke mange turar til Vestre Åmøy, på Penelope Ponnileir. Kitty Karina fekk etter turen med dei andre i skogen prøve seg på den litle gruslagde ridebanen inne på garden der stallen låg. Her fór ho rundt med den brune hesten i drivande galopp. Ja, farten var så stor at Unni Elisabeth og eg kjende lufttrykket etter dei to! I går, på torsdag var ho på si tredje vitjing. Det var varmt 29 grader då ho reiste, etter ei stund skya det over og byrja å lyne og torne veldig. Då ho kom attende med dei andre ryttarane fortalde ho med at hesten hadde steila fire gonger og byrja å galoppere nedover. Men Kitty Karina hadde alt under kontroll, den jenta ja….

Etter turen fekk Kitty Karina ri i galopp på bane! 700 kilo i 40 kmt/t!

Neste innlegg på sia handlar om ei ukjend side av Skjalg. Du skal få greie på ei hittil løynd lidenskap som ingen andre nokon gong har høyrd om før! Fylg me på tysdag (08. juni) frå kl. 06.11.

GRAND PRIX sett frå Spania – Grand prix visto desde España

God stemning her på berget.

Unni heier!

Datanerd i på GP-kvelden

Jo me har jo sett på programmet. Eg blei jo personlig veldig imponert av denne katalanske tilskodaren Daniel Diges (Jimmy Jump) som kuppa showet for Spania! Jentene her i stua var jo veldig imponerte av pauseinnslaget der alle tri  såg kvarandre (i alle fall Kitty Karina og Sara!) då dei dansa på skjermen frå Alfaz del Pi. Det var der fyrste innslaget dykk såg!

Heia Noreg frå Spania

Med flagget i panna skal med me vinna...eller?

Her har Kitty Karina sett seg sjølv danse på TV.

Alt i alt eit flott GP-show der me fekk god utteljing for jentene våre sin innsats i danseopptrinnet frå Alfaz del Pi!

Kitty Karina og Sara står mitt i flokken her under opptakan 3. mai.

Sara og Kitty Karina i ein liten pause-augneblink.

Vårløysinga i Granada! Primavera en Granada!

Så har med drege til Granada igjen.  Hovudstaden i provinsen med same namn. Byen ligg ved fjellrekkja Sierra Nevada med toppar opp mot 3500 meter. Det var mellom anna her i desse fjella, eg og far min sykla i 1968. Det eg hugsar mest frå denne byen var sjølvsagt det fine palasset/borgen Alhambra – Det raude borgen, som det heiter oversett frå arabisk. Det er blitt ein skikkeleg turistmaskin sidan 1968, det er sikkert og visst. 2 millionar vitjar Alhambra kvart år. Men eg ser dei treng store inntekter for å halde dette så flott som det me såg no.

Alhambra borgen eller slottet fotografert den 4. april då me var der sist.

Me vitja Alhambra i påsken, Semana Santa, den største religiøse hendinga i Spania. Då var det mykje folk der. Tusenvis i gatene med de spesielle figurane og prosesjonane med kristusfiguarar. Dette såg me i Sevilla, Cordoba og i Granada. Me hadde planar om å vitje Alhambra sist gong, men fant for seint ut at me måtte tinga billett på førehand. Denne gongen fekk me hotellet til å gjere det for oss.

Denne hagen hugsar eg godt frå vitjing i 1968. Har film av meg herfrå.

Alhambra er eit viktig monument frå historisk tid som viser kulturelle og religiøse retningar gjennom byggestil frå midten av trettenhundretalet og fram til syttenhundretalet. Mykje av interiøra er utsmykka med flotte utskjæringar i STEIN, omtrent som me ser for oss ein detaljert tapet med blomster eller ornament.

Fontene

Alhambra ei eit stort område med bygningar og parkar i forskjellig storleik.

Falke innramma i mauriske ornamenter.

Utskjeringane er imponerande handtverk. Me såg dei også i Sevilla og Cordoba, som og er byar merkte av den store påverknaden frå arabisk (maurisk) kultur. Det var flott å sjå, men ikkje så imponerande som me hadde førestilt oss. Det var vel så fint Sevilla og Cordoba.
Hagane derimot var utsøkte og spesielle. Eg trur eg ikkje har sett like nokon stad i verda. Og me kom på det rete tidspunktet og. På våren, då alle blomster og trer er metta i sine mest intense fargar. Det var ei syn å sjå og ikkje minst var lukta av alle blomane ei spesiell oppleving!

Snakk om edens hage. Her gnistra fargane rundt om oss og for ei deilig lukt!

,Kitty Karina var måteleg lite interessera. Ho meiner ho allereie har sett dette før (!). Falke fylgjer med, oppteke av historie etterkvart. Han har vært det sidan me var i Kina i 2004. Ekstra interessant for han var alle dei spesielle trea som var rundt omkring i dei mange hagane.

Dette romantiske motivet kunne jo brukast til ein veggpryd kanskje?

Falke han studera dei mange trea med sit profesjonelle aboriskblikk!

Falke såg på planter og tre med sitt profesjonelle aboristblikk!

Me såg jo byen og. Den var finare enn sist gong. Då budde me like ved ein motorveg og me såg mest store bustadblokker rundt oss. Denne gongen vitja me eit hotell nærare gamlebyen og Alhambra-slottet. Rundt oss var det berre fine hus gamle som nye, og flotte parkar!

Unni var med meg og handla to fine lamper maurerlamper.

Coscos er sjølvsagd mat når ein reiser til slike gamle mauriske plassar.

Unni og Sierra Nevada.

Hotellet

Hotellrommet.

Valmuer på vegen.

Turen attende til Albir var på 485 kilometer.

Blomtereng, våren er her.

Det gjekk raskt unna. Me fekk eit lite uhell undervegs, då vindusruta på venstre ikkje ville kome opp. Det var vindusheisen som hadde streika. Det vart tur heim med mykje vind i håret ! Vegen mellom Granada og Alicante byr på mykje fint og kontrastfylt landsskap. Og eg meiner dette må vere den finaste årstida åsjå denne delen av Spania! Uten tvil!

Og så eit lite farvel (eller på gjensyn) med dette bilete frå ein av dei mange fontenane i byen:

Hasta Pronto Granada.

Og ei lita oppmoding til sist! Kom med kommentarar (trykk på comments nedfor her) om det er noko dykk vil uttrykkje om bileta eller kva eg skriv om! De er visst berre familien vår som har skrive i det siste! Set veldig pris på å få nokre ord frå andre og, me lurer og korleis det går med dykk i Noreg – i Bergen, Stavanger og Oslo.

Gjennom oskjeskya kom dei.

Så kom Eimund og Åshild med fly frå Noreg. Og Falke, han kom i går kveld – 3 timer forseinka. Det er usikre tider for lufttransporten for tida! Åshild og Eimund hadde tinga billett til Alicante for mange månader sidan og var uroa om de i blei stogga av Eyjafjallajökull. Vel, det gjekk godt og dei kom her på laurdagen. Godt og varmt var det då dei kom og varmt var det då dei reiste i går.

Eimund og Åshild sette pris på varme dagar i syden! Her på tur til fyrtårnet i Albir.

Flotte, grusomme, sjarmerande og stygge Benidorm!

..og den rake motsetnaden, Polop, som berre er flott å vitje!

Før me kjørte dei til Alicante (for nokre dagar aleine) viste me dei rundt her i området. Albir, Altea, Benidorm og Guadalest hadde me blinka oss ut for dei 4 dagane dei var her hos oss. Eg trur dei lika dette veldig godt. Eimund sa faktisk fleire gonger at her ville han kome attende!

Det var jo fornøyeleg å sjå damene utfalde seg i marknaden i Benidorm, butikkar i Guadelest og Albir. Det er noko med dette handlesuget og damer. Eg trur Unni Elisabeth og Åshild fann kvarandre der.

Dette kjøpte Åshild

..og Unni denne!

Eg og Eimund fann kvarandre på den andre sida. Dykk må ikkje gløyme å lese det er skreiv om å handle, frå Cordoba for nokre veker sidan! Det kan fleire menn (og damer) kjenne seg igjen i! På sundagsmarknaden i Benidorm vart me gåande mellom hundrevis av boder og tusenvis av andre turistar i 25 graders varme. Unni og Åshild fann nokre små gåver til seg sjølve og andre og var svært så nøgde trur eg. Fint med litt glitter og stas…. Unni Elisabeth hadde og fått seg ein ny diamant her for ei veke sidan. Trykk på biletet og sjå på den flotte diamantringen (den ER ekte altså) … Så du kan sei her leve med i sus og dus med glitter og stas…

Eimund og Åshild i fangeholet i Guadelest.

Åshild og Eimund ved porten inn til Guadalest.

Her fann Åshild og Eimund mykje fint! Eimund han fekk seg ein hatt!

Ikkje berre shopping her nei. Me fekk prøva vinsmaking, eller var det sherry, eller port, eller likør?? På veg frå den spesielle fjell-landsbyen Guadalest stakk me innom ein plass der me fekk prøva all spesialitetar frå landbruksmarkene i område her. Ei oppleving det.

Guadelest, og på den andre sida låg eg og kvilte!

Det er kjekt med vitjing. Det er noko einsamt, spesielt for meg som ikkje ser så mange andre folk til kvardags. Veldig kjekt og snakka med dei gode venene våre frå Jåttå igjen. Me prøva verkeleg å sette dei i spania-stemning med å laga bacalao heime hos oss. Det er absolutt fyrste

Baccalao ala Hanna....

gong eg lagar denne spesielle middelhavsretten som har så sterk tilknyting til Norge. Eg var heldig og klarte å laga ein bacalao som eg hugsar frå mor mi sitt kjøken på sekstitalet. Bruka same oppskrifta, teken frå hovudet mitt. Eg trur faktisk han smaka likt. Og alle dei som spiste han syntes eg hadde vore heldig med debuten! Falke, som kom dagen etter, fekk og smaka. Han tykte det var ein god matrett han og. Som nemnt så var me rundt omkring mange plassar og synte gjestene våre plassen her. Eg trur nok dei kjem attende, kanskje til hausten og vitjar Unni Elisabeth når ho er aleine her fram til oktober?

Var det sherry?

..eller port?

No er dei på flott hotell i Alicante. Dei bur like ved havna eller porto som det heiter på spansk. Falke henta me då me køyrte dei til hotellet. Han hadde venta 2 timar ombord i flyet (Ryan Air) før det fekk lov å lette frå Haugesund. Han var ikkje nådig då han snakka om flyselskapet. I dei to lange timane fekk dei ikkje vått eller tørt. Og når han spurte om å kjøpe frukost, var dei utselde.  Falke han lar seg ikkje sette ut av slike bagatellar, han er jo i militæret og er van med meir enkle tilhøve slik sett.

Siesta på terrassen i Tita. Eimund har kjøpt seg siestahatt!

Det var frykteleg kjekt for Kitty Karina å møte bror sin att. Ho har snakka om dette i mange veker og hadde sett fram til denne dagen lenge og vel. Ettersom me hadde fylgd reiseplanane til Falke på nettet, så visste me om forseinkingane på førehand, så det blei ikkje så lenge å vente på flyplassen.

God å se deg Falke!

Gode syskjen!

Nå ventar 11 dagar med aktivitetar! Eg veit i alle fall at her kjem det ikkje til å stå stille nokon dag. Dei som kjenner Falke veit det inderleg vel! Så  no vert det nok ikkje nokre oppdateringar på sia mi før han er reist att. Han snakkar om dykking, offroadkjøring med motorsykkel, den som fylgjer med her får sjå!! Eg slenger meg nok i sjøen eg og med dykkardrakt skal du sjå!

Fin avslutning på ein lang dag. Litt dataspeling på Kitty Karina sitt rom.

Eg måtte berre ha med dette på slutten!

Unni Elisabeth har fått rektorjobb i Spania og dansar for 130 millionar TV-sjåarar!

Dette er ikkje ei Aprilspøk! Unni Elisabeth har fått tilbod om å taka over rektorstillinga på Costa Blanca Undervisning for nokre månader i haust. Dette har me grunna og tenkt på nokre veker og me er komne til at ho tek denne utfordringa og blir verande her fram til Oktober.

Dette er kolleger som Unni jobbar med. Frå august vert ho konstituert rektor på skulen!

Det vert jo og ei endring på planane våre for sumaren. Det blir meir tid i Noreg. Me tar over huset i Schancheholen den 1. August, så me tek ekstra lang ferie i Kviteseid. Tenkte me skulle bli der frå 8-10. juli – så om nokon ville vitja oss då, så er dykk velkomne! Unni dreg attende den 15 august. Kitty Karina og eg blir i Stavanger for skule og arbeid. Kitty Karina byrjar på Ullandhaug Ungdomsskule og eg får nokre timar på Randaberg vidaregåande igjen.

Rektor Lill tar permisjon

Før den tid må me finna ein ny bustad, for Unni i Albir. Vår kontrakt der me bur no går ut den 15 .juli. Det vert ei utfordring finne bustad for så stutt tid som frå august til oktober! Me kan kanskje ta ein langtidskontrakt? Er det nokon der heime vil slå seg saman med oss om ei leigekontrakt på eit hus i Spania for eit år!!!??? Fint med eit feriehus i syden….

Her dansar 120 unge og gamle til NRK si Grand Prix-sending den 29. mai.

Ellers så har me hatt NRK på besøk. Dei kom her for å filme song, dans, sol og varme til Grand Prix-sendinga si den 29. mai. Dei møtte 11 grader og regn… Det er den kaldaste kvelden me har hatt sidan januar!

Kitty karina dansar

Kitty Karina dansar!

Unni i dansen!

Mykje lys, film-lys!

Vel, Det kom 120 danseglade Albir/Alfaz folk, mellom anna Unni Elisabeth og Kitty Karina. Dei dansa i 3 timer framom NRK sitt svevande kamera! Sjå på pause-innslaget, så ser dykk kanskje desse to danse (for 130 millionar sjåarar). Eg sto og såg på dei meir eller mindre profesjonelle teknikarane. Dei hadde nokre blødmer, som spengte tidsrammene, og folk måtte vente ekstra lenge…. Kamera gjekk tomt for straum og kameramannen hadde gløymt ekstra batteri til HD-kameraet!

Venting i tid og rom – espera en el tiempo y el espacio

Når Kitty Karina og Unni handlar - ventar eg

Sit på eit kjøpesenter i Cordoba. Kontrasten er stor til dei historiske bygningane utanfor til skoavdelinga i el Corte Ingles. Dette er Kitty Karina sitt Mekka. Ho har snakka om eCI sidan ho kom til Spania. Dei siste dagane har med vitja mange av desse kjøpesentra i både Sevilla og Cordoba. Det er hennar kriterium om byen er interessant å vitja eller ikkje. Men ho er bere tolv år… Desse kjøpesentrene skilje seg ikkje mykje frå Obs men er mykje større, går som oftast over fleire etasjar i store bygningar.

Skrivestol!

Der kjem Kitty Karina og vil vise meg ei bluse. Fin den. Eg får henne til å ta eit bilete av meg her eg sit og ventar og skriv. Sånn… Smil.

Eg skriv dette innlegget med penn og papir. De har låge opp i dagen, men det var eigentleg Odin som sette meg på ideen. Han hadde skrive eit langt innlegg om ingenting, som han kalla det. Då var han på vandring på fjella kring Bergen og skreiv i blokka si undervegs. Lurt det av mange grunnar.

Kk tek bilete..

For det fyrste får ein nytta tida til noko fornuftig der det ikkje er anna å gjere enn å vente (det er det dette innlegget handlar om), for det andre så kan ein ver meir spontan, meir direkte der og då om detaljar. For det tredje får ein laga ein kladd, slik at innhald og språk blir betre å lese for dykk. For det fjerde, ikkje noko god grunn for meg, men kanskje for andre: Å stå og vente og sjå ut i lufta, ikkje ha noko å gjere, kan kanskje vere ubehageleg. Ei kollega gav ein gong ei god karakteristikk av ein mann på handletur med kone/barn på kjøpesenter: Ein hest som står einsam, forlate ute på beite i pøsregn. Det er mannen som ventar på jentene/damene sine!

Kjekkt å handle i basarene

Brillejakten

Jo innlegget mitt skulle handle om å vente. Det blir det ein del av etterkvart når ein bur saman med to jenter. Trur eg kan rekne mange timar i løpet av dei 7 månadene me har vore i Spania. Det er jo blitt ein vane, men det er fyrst i dag er har funne ut at eg kan nytta denne tida til noko fornuftig. Så derfor les dykk no dette, som eit resultat av keisam venting på eit kjøpesenter i Cordoba, Spania.

Venting i seg sjølv er som oftast ikkje så positivt, men ein kan gjere andre ting og enn å skrive. Ein kunne skru av sansane og leve seg inn i egne tankar, t.d. Ein kunne ein meditere utan å bli påverka av Britney Spears-muzak eller pipelydane frå kasseapparata og stemmene til dei mange kundane. Ein kunne drøyme seg vekk til ein annan stad. Til eit duvande blått hav, i middelhavet, ein solrik dag heilt åleine på ein flåte. Berre naturen og eg… Der kom den spanske reklamen over høgtalaranlegget ..tilbake til verklegeheita. Eg ser meg ikring, eg sit no i kvinnekler-avdelinga, kvar har dei tatt vegen no, mens eg sat her……?

Kitty Karina finn alltid noko ho vil kjøpe, men ikkje kjøper allikevel.

Eg likar betre å handle slike plassar eg... Helst på kvelden i dunkel belysning!

19. april i dag…. Er eg i Norge eller i Spania? Skulle eigentleg feire fødedagen min i Albir, men Eyjafjallajökull stoppa dei planane!

Oppdatering! Har tinga ny billettar frå Stavanger til Alicante via Gardermoen, på onsdag. Men, men, ingen veit om me kjem oss avgarde då!

Vi blir et år til! Uno ano mas!

(12.mai.2010): DETTE ER EIN APRILSPØK!

Me har gjort et grensesprengande val. Me har bestemt oss til å bli her i Spania eit år til!
Etter at Skjalg fikk eit tilbod om å overta DVD-utleige (bildet) i Albir, så har han eit økonomisk grunnlag for å bli her til 2012! Unni jobber videre på skolen på ubestemt tid, og Kitty Karina tar et år til, men nå i 8ende klasse på den norske skolen!

Skjalg overtar den lokale DVDbutikken frå Sally Owen. Kjøpe-summen er hemmeleg!

Meir om den nye utviklinga i våre arbeids og bustadsplanar seinare. Me er for tida på reise i Sevilla-Corboba-området og er tilbake i vår bustad i Tita den 5. april.

FALLAS EN VALENCIA – UNA FIESTA ESPECTACULAR!

Unni lika seg i festen i Valencia.

Store figurar overalt i Valencia. Denne er 10m høg!

Det har vært Fallas i Valencia i ei heil veke. Fallas er ei festveke for cataloniarane i Comunidad Valencia til ære for Saint Joseph. Kvart år på denne tida er heile byen engasjert i førebuingane til den store paraden og presentasjon av dei flotte figurane som vert brente den nest siste helga i mars kvart år. Det blir dagar med mykje røre og mykje bråk!

Skaparglede med fine detaljar på figurane! Mange har satire som tema!

Figurane var henta frå eventyr, kvardagsliv og politikk i Catalonia.

Provinshovudstaden Valencia ligg 145km nord for oss. Det tek oss kun 1,5 time å reise på den snøgge motovegen AP7. Det er ein betalingsveg, men riksveg 332 (som er den gamle stamvegen mellom Malaga og Barcelona) tek oss dit gratis, med  litt lengre tid. På fredag kom med oss inn til byen kl. 14.00 og med blei som venta ståande å stange i kø den siste halvtimen. Alle skulle jo inn til sentrum! Vel, med kom oss inn i eit parkeringshus og ut i gatene.

Eit par hundre tusen menneskje i gatene. Trongt å kome seg fram!

Det small fælt rundt oss! Små og store gutar sprengde små og store bomber. Iflg Unni var jentene og med på notene, eg såg ingen. Fyrverkeri gjekk til vers og laga ein kakofoni av bråk. Lydnivået var frykteleg høgt! Ei norsk nyttårsfeiring er berre eit vorspeil samanlikna med dette. Klokka var kun 15, det var lyst, så me såg ikkje mykje til ljoset frå fyrverkeriet! Overalt på større plassar ibyen sto det små, og store figurar. Skikkeleg flotte var dei, med motiv henta frå kvardag, frå eventyr og kjendisverda og frå aktuelle politiske hendingar siste året. Eit og anna religiøst motiv såg me og. Det var like fylt i gatene som i Stavanger sentrum under opninga av ST2008. Svart av folk. Det vil seie det var nokre fargerike damer med dei tradisjonelle catalonske bunadene. De var flotte å sjå! Dei fleste damene var og flotte å sjå på..

Dei catalonske bundadene var ei fryd for auga!

Folk lagar seg kostyme. Her ei flaggermus og ein klovn!

12 timar med fest tek på for unge bein!

Utruleg mykje arbeid for å pynta byen. Og overalt kunne me kjøpe Curros!

Me hadde snakka med Cristina på telefonen  og skulle møte henne seinare ein stad i gamlebyen. Me fann ut at me måtte avstå denne gongen og og helle vitja henne ein gong me hadde betre tid. Det blei for kaotisk og for seint for oss. Klokka ti på kvelden sette dei fyr på figurane. Det small og knitra, folk klappe og jubla. Dette hadde dei venta på lenge! Dei seier at brenninga er ein tradisjon som banar vegen for ein ny start. Svart røyk velta ut av dei fargerike figurane og opp mot den svarte himmelen. Her var det mykje farlege gassar kan eg tenkje meg! Figurane var nok ikkje laga av miljøvenleg materiale! Me skulle heim same natta, parkeringshuset stengde kl 24.00 så me køyrde ut av byen. Me gjekk glipp av sjølve klimakset på feiringa. Det var trist, men det er berre 363 dagar til neste feiring startar!

Dei flotte figurane vart brente om kvelden den 19. mars!

Så brann dei opp alle figurane mellom 22.00 og 02.00...