Sit på eit kjøpesenter i Cordoba. Kontrasten er stor til dei historiske bygningane utanfor til skoavdelinga i el Corte Ingles. Dette er Kitty Karina sitt Mekka. Ho har snakka om eCI sidan ho kom til Spania. Dei siste dagane har med vitja mange av desse kjøpesentra i både Sevilla og Cordoba. Det er hennar kriterium om byen er interessant å vitja eller ikkje. Men ho er bere tolv år… Desse kjøpesentrene skilje seg ikkje mykje frå Obs men er mykje større, går som oftast over fleire etasjar i store bygningar.

Der kjem Kitty Karina og vil vise meg ei bluse. Fin den. Eg får henne til å ta eit bilete av meg her eg sit og ventar og skriv. Sånn… Smil.

Eg skriv dette innlegget med penn og papir. De har låge opp i dagen, men det var eigentleg Odin som sette meg på ideen. Han hadde skrive eit langt innlegg om ingenting, som han kalla det. Då var han på vandring på fjella kring Bergen og skreiv i blokka si undervegs. Lurt det av mange grunnar.

For det fyrste får ein nytta tida til noko fornuftig der det ikkje er anna å gjere enn å vente (det er det dette innlegget handlar om), for det andre så kan ein ver meir spontan, meir direkte der og då om detaljar. For det tredje får ein laga ein kladd, slik at innhald og språk blir betre å lese for dykk. For det fjerde, ikkje noko god grunn for meg, men kanskje for andre: Å stå og vente og sjå ut i lufta, ikkje ha noko å gjere, kan kanskje vere ubehageleg. Ei kollega gav ein gong ei god karakteristikk av ein mann på handletur med kone/barn på kjøpesenter: Ein hest som står einsam, forlate ute på beite i pøsregn. Det er mannen som ventar på jentene/damene sine!

Jo innlegget mitt skulle handle om å vente. Det blir det ein del av etterkvart når ein bur saman med to jenter. Trur eg kan rekne mange timar i løpet av dei 7 månadene me har vore i Spania. Det er jo blitt ein vane, men det er fyrst i dag er har funne ut at eg kan nytta denne tida til noko fornuftig. Så derfor les dykk no dette, som eit resultat av keisam venting på eit kjøpesenter i Cordoba, Spania.

Venting i seg sjølv er som oftast ikkje så positivt, men ein kan gjere andre ting og enn å skrive. Ein kunne skru av sansane og leve seg inn i egne tankar, t.d. Ein kunne ein meditere utan å bli påverka av Britney Spears-muzak eller pipelydane frå kasseapparata og stemmene til dei mange kundane. Ein kunne drøyme seg vekk til ein annan stad. Til eit duvande blått hav, i middelhavet, ein solrik dag heilt åleine på ein flåte. Berre naturen og eg… Der kom den spanske reklamen over høgtalaranlegget ..tilbake til verklegeheita. Eg ser meg ikring, eg sit no i kvinnekler-avdelinga, kvar har dei tatt vegen no, mens eg sat her……?

19. april i dag…. Er eg i Norge eller i Spania? Skulle eigentleg feire fødedagen min i Albir, men Eyjafjallajökull stoppa dei planane!

Oppdatering! Har tinga ny billettar frå Stavanger til Alicante via Gardermoen, på onsdag. Men, men, ingen veit om me kjem oss avgarde då!