300 dagar i Spania – Tankar om eit år i utlandet.

Eg har bruka ein del timar til å tenkje. Det er vel ikkje så overraskande, tenkjer du…Det eg meiner er eg tenkjer på livet, kjærleiken og døden…. Eller noko sånt. Er det ikkje det det heile går ut på? Vel, eg sit på ein stein og ser utover landskapet der eg har budd samen med Unni Elisabeth og Kitty Karina dei siste 10 månadene. Her har eg budd og levt, gjort alle dei tinga som ein gjer andre plasser tenkjer eg. Det er tri ting som har gjort opphaldet litt stutt og litt mindre utfordrande. For det fyrste visste me at det blir kun eitt år, kanskje to. For det andre så har ikkje vore skikkeleg her, eg meiner i skikkelege Spania, slik eg har skrive om før. <for det tredje så har dei fire heimreisene til Noreg understreka «feriefølelsen». Det har og vore stunder der tida har vore vanskeleg og der dagleglivet har sett meg på nye prøver og gitt meg mange utfordrande tankar.

Skjalg les om framtida si. Det ser ikkje lyst ut for "dei gamle" som må slita meir!

Eg las nett ei interessant artikkel i Dag og Tid som tok for seg pensjonane vår. Det vil jo gjelde meg og. Eg er 56 år og skal om ikkje så altfor lenge vera pensjonist. Pensjonist, det er noko tungt og gamalt med det ordet. Eg har alltid sett på pensjonistar som gamle folk…. Og der er vel rett?? Eller? Det er mange pensjonistar her på Costa Blanca, ja det fins visst fleire tusen fastbuande nordmenn langs den spanske solkysten. Berre i Alfaz del Pi bur det 5000 nordmenn, svært mange av dei er pensjonistar. Artikkelen i Dag og Tid fortel om ei sannheit som svært få på min eigen alder tenkjer over – at dei vert minstepensjonistar sjølv om dei har hatt ei løn på over 400 tusen kroner (2009-kroner). Lurt av myndigheitene med andre ord… For meg betyr det mindre har eg funne ut. Eg har aldri tent så mykje pengar…

Året i Spania har vore eitt år med mange tankespinn og mykje skriveverksemd på nettet. Eg håper det er mange som lese dei orda eg har skrive til dykk frå Spania. Det har vore kjekt det, å skrive. Har alltid hatt ynskje om å gjere meir av det. Der må eg sei eg har fått gjort det eg hadde planar om dei siste 10 månadene. Ein del av dette er arbeidet med film, som trass alt er mitt yrke gjennom snart 40 år (!)

Huset me leiger med den store blomsterbusken. Unni blir til slutten av oktober.

Me kom til Spania den 23. august i fjor, Unni Elisabeth og Kitty Karina og eg.  Kitty Karina ja, ho har nok hatt det mest innhaldsrike året. Då ho kom hit i august, var det eit tøff tid med frykteleg vond heimlengt. Det var vanskeleg å ta farvel med Falke, og venene i Stavanger. Kitty Karina gret sine modige tårer meir enn ein gong då.

Me kosa oss mykje i vatnet!

Det letta svært mykje etter eit par veker på den nye skulen. Der fekk ho mange nye vener, som ho har hatt fine stunder med i det siste året. Eg jobba i starten med planar om ein dokumentarfilm om hennar liv i Spania. Det vart nokre tette og tøffe opptak med henne, noko ho ikkje var heilt førebudd på. Me snakke mykje om dette før me reiste, dette var noko ho ille. Ho har trass alt 6 filmroller bak seg frå før, men dette var annleis. Det vart frykteleg nært og veldig personleg. Det vart feil for henne. Ho spurte om eg ikkje kunne stoppa og eg måtte jo høyre på henne! Eit vanskeleg val, men det var hennar liv eg ville vise og då så….

Kitty Karina har fått gjere mange kjekke ting i Spania!

Det har endra planane mine ein tanke, slik at eg no skriv på fiksjon, dvs eit filmmanus om ei jente (ikkje Kitty Karina) og hennar liv i Noreg og Spania. Denne historia har fått arbeidstittelen «Ville Venn» og handlar om ei jente som er på jakt etter sin ukjente far i Spania. Det har vore eit spanande prosjekt dette, som eg held fram med heime i Noreg. Eg har og skrive eit manus for Psykiatrisk Opplysning. Elena heiter den historia og skal moglegvis bli film til neste sumar. Før den tid må eg hjelpe PO med å skaffe 500tusen kroner.

Anna har hjelpt oss med spansken dei siste 7 vekene...

For å konkludera året, så må eg sei det har vore positivt. Det har styrkja Kitty Karina trur eg. Unni Elisabeth og eg har fått ei oppleving me ikkje har prøvd før. Me er mange erfaringar rikare som me nok får bruka i åra som kjem. Det me ikkje er nøgd med er at spansken vår ikkje har blitt stort betre enn då me reiste for eitt år sidan…. I ein siste freistnad for å rette opp dette hyra me ein privatlærar ein time i veka. Om det hjelpte – kanskje litt…

Takk til alle dei som har fylgd med i nokre av dei orda eg har skrive, og ikkje minst dei få som har lese alle dei 97 postane eg har laga gjennom desse  49 vekene sidan det fyrste innlegget den 28. august 2009! Takk for merksemda! No kjem andre tider og andre opplevingar og andre bloggar! Skjalg 🙂

PS…… Unni Elisabeth reiser attende til huset i Tita den 23. august. Ho er tilsett som konstituert rektor på skulen der ho har jobba det siste året. Kitty Karina og Skjalg blir i Schancheholen, og me ventar henne attende i byrjinga av november 2010.

Spania-Noreg-Spania Espana-Noruega-Espana

Eg har noko redusert kapasitet for tidi. No meiner eg ikkje mi mentale tilstand, sjøl om den kan vere låg somme tider. Nei her er det dei ytre omstende som har teke tak. Ein kan jo diskutera om det er min reduserte kapasitet som har ført meg hit, det får dykk vurdere! Det har seg nemleg slik at eg er utan min datamaskin og KAMERA for tidi. Begge ligg i Noreg, hos syster mi Siv i Breivik. Eg klara å gløyme ei veske med maskina og fotoapparatet i bilen, då Kitty Karina og eg hasta ut til flyplassen den 14. februar!

Det var ei stor overrasking for Ylva å møte Kitty Karina på veg til skulen den 8. februar!

Me har vore 7 dagar i Noreg den andre veka i februar. Dette var ei julegåve frå Unni og meg til Kitty Karina. Ho gjekk i den gamle klassen sin på Auglend Skule og der var mange som blei «øvegidde» då de såg Kitty Karina der! Me var sers seine denne morgonen me reiste heim att, klokka var faktisk 05.40 då me sprang inn dørene på flyplassen og skulle dra tilbake til Spania. Me skal visst vere 1 time før, men me fekk plass på flyet 4 minutt før dei stengde utgangen. No sit eg altså med Kitty Karina sin Mac og skriv, men alle dei viktige filene ligg på min maskin i Noreg! Sidan eg har vore så påpasseleg med å ta kopiar av det eg skriv på (filmmanus og rekneskap) så har eg klara å fortsette dette arbeidet. Eg kopiera og alle bileta eg tok i Noreg på Altibox sin tjenar, så der har eg alle mine 4720 bilete frå Spania liggande! Derfor kan eg vise dykk eit bilete frå turen i Noreg på sia mi. Det har ikkje vore særleg med andre aktivitetar, så det er ikkje blitt tatt så mykje bilete som vanleg. Eg tar normalt mellom 50 og 100 bilete til dagen. Eg brukar Unni Elisabeth sit kamera, men det er ikkje godt nok for meg… Og no dreg me til Marocco i dag! Eg får gjere det beste ut at det med hennar kamera.

Eg har som nemnt fått skrive på manuset mitt med arbeidstittelen «Ville Venn». Ei ungdoms-soge  som eg skal fortelje meir om seinare i vår. Den 2. mars kjem datamaskin og kamera attende saman med Odin og Helene. Dei kjem på ny vitjing og blir hos oss i 10 dagar. Det ser me veldig fram til!

Utleige Stavanger Brygge! Bli med på ei eineståande tevling!

Eksteriør frå Stavanger Brygge. Me vil skipa til ein tevling for å få bustaden utlegd!

Fiiin stue på Stavanger Brygge.

Falke, Skjalg og Helene på kjøkken i SB

Eg har eit stort ynskje om å få leigd ut bustaden me eig i Stavanger Brygge (det er 2 soverom her). Me budde her for fyrste gong i jula, og hadde det ikkje vore for at me faktisk bur i Spania no, så hadde me flytta inn der på dagen. No står han tom, og det likar eg ikkje. Eg må attende til Stavanger for å ordna dette no, så om det er nokon som veit om nokon som treng husvære snøgt, så ta kontakt. Me har vore sers nøgde med BP, Kværner, Aker, så om det er nokon av dykk som jobbar i slike selskap eller kjenner nokon som jobbar i slike selskap, så spør dei om dei treng ein slik bustad?? No på flekken…..

Kitty Karina synes det er greitt med 50 kanalar!

Ja, eg er så oppsett på å få nye leigebuarar at eg vil skipa til ei tevling!

Den som kan få tak i ein leigebuar til Stavanger Brygge som me kan godkjenne og skrive kontrakt med får ei vekes opphald hos oss her i Tita 11B, Albir, Spania. Du får eigen sofa å ligge på om natta, blir traktert med dei lekraste rettar frå morgon til kveld med Skjalg sin eminente kokekunst og sist, men ikkje minst, oppvarta av Unni Elisabeth med tvilsame skrøner frå Vest-Telemark. Er det nokon kandidatar der ute?

PS…. innlegget mitt om den spanske kvinna.. kjem snart!

Ei fotoreise til Noreg (del 2). Uno viaje fotografico a Noruega

Undervegs til Telemark og vitjing av familie og vener og husveret i Kviteseid.

Eivind var glad for å få vitjing frå Unni Elisabeth og Skjalg. Og gåver fekk han og.

Utsikt over bygdi, med elg i hagen til Bjørgulv og Hilde!!

Koseleg peis i kjøkkenet til Bjørgulv og Hilde.

Varmt og koseleg. Frukost hos gode vener i Kviteseid!

30 cm med nysnø. Bjørgulv, Unni Elisabeth og "Ruggen".

Det er blitt stilfullt i den gamle blomsterbutikken i Port Arthur, Kviteseid.

Kviteseid Kunstforening har fått seg fin logo på inngangsdøra til huset.

Fine bilete med kalligrafi laga av Borghild Telnes.

Unni i prat med Toralf M Hansen, arkitekt og kunstnar. Opptatt av huset sin historie.

Det gamle kontoret til Eivind er ikkje til å kjenne igjen!.

Heidi Napers naturmotiv i akvarell og Telespinns mohairprodukter.

Utstillinga er slutt, Bjørgulv og Hilde på vitjing.

Middag med god norsk mat, traktert av Stein, servert av Aasny.

Gourmetkokken på Store Blaa!

Vinter i Stavanger. Kaldt og kontrastfylt for oss søringar!

Ketil og Bodil byr på salt sild til lunch på 4.dags jul.

Helene Stenhaug baud på middag den 28. Ho var hos oss i Spania i veke før jul for skrive på eit filmmanus.

KK og Skjalg. 6 stk til middag på Helene sin litle hybel på 10kvm.

Kitty Karina ser ut til å bli ein habil fotograf!

Så kom Odin sin kjæreste, Helene til byen. Me spiste middag hos Kritian den

Så kom Odin sin kjæreste, Helene til byen. Me spiste middag hos Kristian den 29.

Det var Betina som stod for maten.

Kristian er det ikkje lett å fange med kamera. Han likar ikkje fotografer....

Det var heimeavla gås frå hagen til Kristian me spiste. Slakta dagen før...

Randi, kona til Buster (jo dei er gift) kom seinare på kvelden.

Bjørn og Odveig på Stavanger Brygge. Koseleg kveld med mat og samtaler.

Fint med TV og mange kanalar for Kitty Karina. Men ho lika best å ver hos venninner.

Gry på besøk på onsdag ettermiddag.

På veg ut av leilegheita traff me Halvard og Ellen som tok seg ein spasertur.

Eimund og Åshild på SB. Måtte vere med og åpne konjakken Unni kjøpte til meg i 2008!

Konjakken Hine som Unni kjøpte i England våren 2008. Den var dyr. 1000 kroner taxfree!

Ein fin nase for god lukt? Eimund testar den fine konjakken.

Trøytte etter lang dag. Odin og Helene på Stavanger Brygge.

Falke, Skjalg og Helene i kjøkken/stue på Stavanger brygge. 1ste nyttårsdag.

Foto Kitty Karina

Travel dag, nyttårskvelden. Klarte å stoppe for tom tank på Strømsbroa! Kitty Karina tek bilete!

Ulovleg fyrverkeri på Kyviksmarka. Kan ikkje forstå kvifor folk gjer slik?

Odin tok dette fine bilete frå terassen til OP, kl

Det kommunale fyrverkeriet er alltid best!

Helene nyt utsynet frå terrassen til OP.

Og her ein video Odin tok på terrassen… Fyrste gong eg legg ut video på sida mi… spent på korleis det vert!

saluttvideo

Odin fangar Falke og muscat med si vidvinkellinse.

Og slik såg det ut då Odin tok bilete!

Dette var ein reise i 14 dagar for Unni, Kitty Karina og Skjalg. Personlege glimt med godt samver med Odin og Falke, og gode vener. Me ser fram til neste møte i det nye året 2010!

Spaniafolket frå Noreg – Españoles de Noruega

Spania er Europas fremste ferieland. Det kjem 49,5 millionar turistar kvar tår  her til landet. 800.000 av dei er frå Noreg. Spania sitt klima er ei av dei viktige grunnane til at så mange kjem hit. Eit anna viktig motiv er den spanske kulturhistorie.

Klokka er 13.00. Albir sentrum. Her er det berre norske pensjonistar!

Klokka er 13.00. Albir sentrum. Her er det berre norske pensjonistar!

Spania er og det landet der det bur flest norske, bufast. Dei held seg for det meste på solkysten Costa del Sol, Costa Blanca og Costa Brava.

Et internasjonalt milø.

Et internasjonalt miljø.

I dette område seiest det at det bur mellom 60.000 og 80000 norske. Det kjennest ut som dei fleste bur her i Albir og Alfaz!  Men statistikk seier at kring 5000 bur fast her i kommunen. akkurat her i er det er visst den 3. største utlendings-busetnaden utan om England og Tyskland. Over alt høyrer me norske stemmer- Det er pensjonistane som er her no. I dag då eg tok den vanlege turen til stranda, passera eg fleire kafear. Så godt som alle plassane var det norske tungemål i lufta. Eg er sikkert eg møtte 150 norske på dei 3-4 minuttane det tok meg å passera på veg til posthuset.

Norsk mat overalt

Norsk mat overalt

Norske nyheiter!

Norske nyheiter!

Norske legar

Norske legar

Kafeane ber jo preg av dette. Dei har norske menyar og fleire av dei tilsette snakkar og norsk. Det er eit merkeleg samfunn, me er i eit spansk miljø men høyrer mest norske stemmer. Det er ikkje så påfallande om sumaren, då kryr det av turistar overalt. Dei norske forsvinn i mengda. No er de berre pensjonistar her, og oss, og nokre få andre. Me har møtt nordmenn som har vore her i nesten 30 år. Den norske busetnaden blei for alvor markant på syttitalet, etter at Spania var blitt det fyrste store ferielandet med reiseselskap som Spies, Tjæreborg og Saga Solreiser som pionerane rundt 1960-65.! På syttitalet busette dei fyrste seg her i Alfaz. Den fyrste busetnaden var eit 150 hus store Foia Blanca like ved Alfaz by. Sidan er det mange som meiner det er blive ein norsk koloni her. Dagsavisen laga i 2004 ei reportasje som vekte mykje harme her blant fastbuande nordmenn.

Foya Blanca, den gamle appelsinlunden i Alfaz.

Foya Blanca, den gamle appelsinlunden i Alfaz.

Norske selskap prøver lukka.

Nokon prøver lukka.

Gjett kva land dei kjem frå?

Frå Noreg?

Nokon få bygger no.

Nokon få bygger no.

I fylgje  husverten vår, Kalve, som har 20 års fartstid her i Spania, så var det ein entreprenør frå Bergen som bygde dei fyrste bustadfeltet i området. I 1974-75. Område var tidlegare appelsinplantasjar, det har nok vært ei svær næring i området før.

Entreprenøren gjorde gode pengar og kjøpte fleire område. Det gjekk godt i mange år, men me veit jo at det som gjeng opp ein gong kjem ned att. Nedgangstider og konkursar fylgde på som bølgjer på havet. No er me der att, nede i bølgjedalen.

Dei einaste som kan sitte og gjere som ingenting er dei norske pensjonistane. Dei har betalt sitt hus og si gjeld og kan berre gje eigedomane til sine barn eller barnebarn.

Appelsineksport vært viktigste næring her før turismen overtok.

Appelsineksport vært viktigste næring her før turismen overtok.

Nordmenn har bygd mange flotte eigendomar her!

Nordmenn har bygd mange flotte eigendomar her!

Kviteseid Kunstforening har no opna i huset vårt!

Siste innspurt for nokre veker sidan.

Siste innspurt for nokre veker sidan.

Galleriet og døra mot kontoret.

Galleriet og døra mot kontoret.

I dag er det opning av det gamle butikklokalet vårt i Kviteseid – Port Arthur. Det er rett nok pussa opp mykje. Me har sørga for eit heilt nytt toalett midt i lokalet og måla alle vegger. Medlemmer i laget har stått for mykje arbeid, fiksa lys og lagd golv, pussa vinduskarmar,  montert vedovn osb. Lokalet er no ferdig og det vert opning av kunstutstilling med mellom anna Heidi Naper, Hilde Sundt og Gunnar Torvund. Synd eg og Unni Elisabeth ikkje kan vere der! Det er skrive om hendinga i NRK Telemark og Varden. OG dykk må ikkje gløyme å sjå på bileta mine i MITT GALLERI. Send meg gjerne nokre kommentarer på bileta. Det set eg veldig pris på! Om eitt år, kan hende eg stiller ut bileta mine i Kviteseid Kunstforening sine lokale i huset vårt i Kviteseid!?!

OPPDATERA: Bjørgulv, vår snille nabo og ven har sendt desse MMS-bileta frå laurdag:

Utstillingen, MMSfoto Bjørgulv Ruud

MMSfoto Bjørgulv Ruud

MMSfoto av Bjørgulf Ruud

MMSfoto av Bjørgulv Ruud

MMSfoto Bjørulv Ruud

MMSfoto Bjørulv Ruud

Opningstider for Kunstforeningen finn du på: sida til Kviteseidbyen.

Del norte frío calentar al sur – otra vez. Frå kalde nord til varme sør – igjen.

Siste dagane er alltid dei travlaste. Det var visst enda ein dag. Flyet gjekk ikkje for klokka to på ettermiddagen. Fekk ein ekstra dag i bonus. Fantastisk! Vakna då Siv gjekk på jobb. Nokre helger køyrer ho buss. Dette var ei slik helg. Eg sende ho ei melding idet eg såg bilen svinga ut frå parkeringsplassen. Fekk nokre tankar kring bydelen eg budde i den siste veka. Men det kjem eg attende til…

Åsne tek eit tak for trivelsen i huset!

Åsne tek eit tak for trivselen i leiligheten i Breivikveien!

Jo, eg pakka nå alt. Kofferten vart 28 kilo, og så hadde eg nokre andre ting i ein plastpose som nokre vener skal ta med seg på onsdag.  Åsne dreiv på å støvsuge. Flink jente.

Hanna held seg utruleg godt. Ho vert 92 i april.

Hanna mi mor. Ho held seg utruleg godt. Ho vert 92 i april.

Fekk vitja mor. Ho er så frisk og klar at det mest er utruleg! Blir 92 i april. … No gjeng batteriet her på flyet. Eg stansar!

Ylva har fått ein genser frå Kitty Karina...

Ylva har fått ein genser frå Kitty Karina...Berre dei kjenner kvifor...

"Heim" (?) igjen. Gry kjøyrde meg til Sola flyplass.

"Heim" (?) igjen. Gry køyrde Skjalg til Sola flyplass.

Flott utsyn frå soverommet til Åsne. Fjorden, fjella innanfor mot Ryfylke. Dei driv jobbar med å riv gamle verkstedsbygningar. Røyrleggjar Midtbøe ser eg det star på ein av dei. Kommunen skal lage park har eg lese. Fint det, det er ikkje mange gonger me høyrer slikt! Det er meir motsett, dei tek små bitar av grøne lunger heile tia. Høyrde den siste konflikten no som kjem i Stavanger er planar om å byggje boligar på Waisenhustomta. Dette er ein av dei siste store grone lungene i Austre bydel, der det no bur over 14.000 innbyggjarar! Kommunen ser ikkje kva som rører seg blant folk! Dei forstår ikkje at her sit dei på ei miljøpolitisk bombe. Eg trur folk vert provosera til de grader at det vert bråk som kan enda med ein stor smell! Eg blir med å stritte imot. Eg trur til og med eg vil stille i fyrste linje på ein lenkjegjeng om det kjem så langt! Er det nokon som blir med?
Men eg trur nå politikarene heller vil ta kampen med kommunesamanslåing framfor å tåla belastning med massive protestar og lenkjegjeng føre gravemaskinar og massivt pressekorps.

Odin frys på bussen i Oslo!

Odin frys i Oslo!

Frå bussen..nett no

Frå bussen..nett no

Har nett no  skrive med Odin på jabber (Same som msn) han var på veg frå heimen i Oslo til jobben i Nei til EU i Kristian Augustsgate. Etter oppmoding frå meg, sendte han meg nokre bilete mens han sat der og skreiv. Kjekt og kuult. Han frøys på øyro, det kunne mest eg se. Bileta han tok var frå bussen.

Blei møtt  laurdag av Kitty Karina og Unni Elisabeth på flyplassen. Dei hadde sent Odin og Helene avgarde tidligare på dagen. Godt å vere med dei att. Sjølv om det og er trist å reise frå Falke i den andre heimen!

På måndag vart det fjelltur! Til topps på Sierra Helada. Den ligg like med der me bur, kun ein times gange opp dei 435 høgdemetrane. Herleg.

KK hoppar gjennom lufta føre Unni Elisabeth!

KK hoppar gjennom lufta som ein kanin framføre Unni!

På veg opp frå huset vårt i Albir. Bak Unni er Altea

På veg opp frå huset vårt i Albir. Bak Unni er Altea

Utsikten var fantastisk i går. Mot Calpe og Denia.

Utsikten var fantastisk. Mot Calpe og Denia.

Dette skal me gjere fleire gonger (i månaden!). Det er flotte turområde fleire plassar her. I ein radius av 30 min med bil kan me velje mellom 25-30 turar i skog og mark, langs strender i landsbyar og på fjelltoppar med rare formasjonar. Unni fekk ide til å laga film frå desse turane. Det var kanskje noko andre ville sette pris på å sjå, kanskje selje DVDar med turar på Costa Blanca! Det er jo skrive bøker om det same, så kvifor ikkje ein DVD?

Tid for niste! Ein kar som tøffar seg i vinden!

Tid for niste! Ein kar som tøffar seg i vinden på "Isfjellet"!

Vel me får sjå. No er det kvardag igjen frå i morgon. Det har vore Fiesta her i ei heil veke. Dei siste to dagane med fri for spanjolane. Masse opptog og fyrverkeri om kveldane. Siste dagen i dag.

Heime i Carrer de Tita blomstrar det som aldri før!

Heime i Carrer de Tita blomstrar det som aldri før!

Albir 07.11.09

Albir 07.11.09

Fire grader

Schancheholen 07.11.09

Odin og Helene i Spania

Dagen er torsdag og eg og Helene hev vore i landet sidan sundag. Det vert fire netter. Dei tri fyrste i Albir der mamma, pappa og Kitty Karina bur, denne seinaste hjå Christina i Valencia.

Fyrste dag

Me kom oss til Albir med buss frå flyplassen, men han køyrde gjennom Benidorm fyrst. Makan til stygg plass hev eg aldri sett fyrr! Det såg so blodharry ut at det nesten vart ein attraksjon i seg sjølv. Pappa hev skrive um det same fyrr, men eg innsåg ikkje kor høgt byen låg på stygg-skalaen.

DSC_5375

Møtte mamma på strandpromenaden og traff KK framfyre TV-en og pcen hennar heime. Pappa hadde funne ut at han skulle hengja i Noreg nett den víka eg og Helene kunne koma. Langt i frå ideelt. Fær koma attende ein gong han er her. Det var seint, me hang litt ute med mamma og åt pizza.

Andre dag, Guadalest

Helene symjer

I gamle dagar bada eg aust og vest, same kva temperatur. Eg hev vorte feigare på mine eldre dagar, og der Helene prøvde symjebassenget eit par rundar nøydde eg meg med å sjå på. Veret er varmt på dagane, litt småkjøleg på kveldane (lett genser). Bassenget er direkte kaldt (fyrr du dristar deg uti, sjølvsagt).

DSC_5422

Me reiste sjølvsagt til Guadalest som me vart kjend med frå pappa sitt innlegg. Me køyrde feil på veg burt. Etter GPS-en sende oss køyrande feil veg uppetter ein einvegs-køyrd veg, storte me ikkje lengre på han. So me fylgde skilt som viste seg å vera ein slags gamal-gamal veg til Guadalest. Skiltingi der var visst ikkje heilt stabil helder, nei. Me fekk oss ein lang tur i spania sine fjelldalar upp og ned. Det gjorde ikkje stort.

DSC_5380

Då me svingde inn synast eg at eg kjende noko av plassen att. Endå sterkare då me kom til ein butikk der ein del av butikken låg uti lause lufti. Då me gjekk inn porten til fortet kjende eg meg so totalt att at eg turde segja det høgt. Eg var der då me hang i Torriveja for mange år sidan. Den gong då kaupte eg ein sprettert, det gjorde eg no òg.

DSC_5416

Guadalest er ein flott plass, eg kann ikkje forstå kvifor ikkje fleire vil sjå slik ut. Attende til Albir tok me ein heilt ny veg so GPSen forstod ingen ting og kom med dei sjukaste forslagi heile tidi. Han er spesielt ivrig på å taka U-svingar på allslags sjuke plassar. Eg forstå no kvifor folk stundom gjer dei raraste ting på vegen, dei høyrer berre på den vesle stemma i hovudetfrå GPS-en.

Lurte på kor ho forsvann, men tok ho på fersken i «vindaugehandling» i ein butikk

Lurte på kor ho forsvann, men tok ho på fersken i «vindaugehandling» i ein butikk

Tredje dag, Alicante

Dagen etter var me i Alicante, og det var eit sant helvete å køyra rundt for å finna parkeringsplass. Då me endeleg fann ein, viste det seg at det var soneparkering i heile byn. Doh. Reiste til eit kaupesenter, der var det gratis. På kvelden bowla me med KK. Helene vant (jeje).

Fjerde dag, Valencia

Me valde å køyra til Valencia, det vart mykje billegare enn buss. Cristina (som pappa hev skrive um fyrr) fann oss på togstasjonen. Ho bur i ein nasjonalpark utanfyre Valencia; i ein av eit par litt malplasserte blokkar midt inni skogen. Ingen gateljos der og eit ljodnivå eg trur til og med pappa hadde vore godt nøgd med.

DSC_5460

Etter eg og Helene hadde vore på art and sciences museum (med dei flotte bygningane du truleg ser på kort frå byen) åt me ute med Cristina. Me starta på ein tradisjonell tapasplass der me delte ein spansk omelett (egg+potet) medan me fann ut kvar me skulle eta hovudretten.

Me gjekk på House of Sushi, som hadde høgkvalitets sashimi til prisen av låg i Noreg og sers billig maki. Sidan eg no er ekte vegetarianar (ikkje fiskeveggis, som synast å vera det normale), åt eg futomaki med shiitake og noko-anna, agurkmaki og avokadomaki.

Viss du nokon gong er so heldig å få vitja Cristina kann eg ikkje gjera anna enn å varmt tilrå det. Koselegare vertskap kjenner eg ikkje til. Diverre tok eg ikkje stort med bilete i Valencia, me var for upptekne me å gjera ting. So eg hev ikkje eit einaste bilete av Cristina, men eg fann eit i arkivet frå denne sida:

DSC_8090

Det var òg godt å sova, ei god hard seng (den eg hev i Oslo er alt for mjuk) i japansk stil (låg!), utruleg stille (nasjonalparkstille 😉 ) og myrkt slik du ikkje fær i byen.

Femte dag, andre dag i Valencia

So drog me på den usedvanleg daude stranda. Det kann hava noko med at tvo ting:

  1. Det var ein torsdag
  2. Klokka var rundt 10

So ikkje alt for yverraskande. Eigentleg.

Men me lærte noko nytt. Då me kom attende frå strandturen stod det ein bil parkert bak vår bil! Me vart fylgjeleg ganske sett ut. Korleis i alle dagar skulle me få bilen vår ut når det stod ein annan bil rett bak han på tvers?

Eg spurde ein eldre spanjol ved hjelp av internasjonalt kroppsspråk spanjol. Han gjekk ut av bilen sin og dytta problembilen. Vips – bilen flytta seg! Folki som parkerer slik set dei i fri og utan handbrekk. Herleg. Eg flytta eit par biler til me hadde plass til å rygga ut. Alltid lurt på korleis slikt fungerte. Me gjer ikkje slikt i Noregs land.

Forresten hev dei alkoholfri øl yveralt her, ikkje som i Kroatia. Dessutan hev dei øl med eple og øl med sitron, eg tykkjer det er knallgodt! Det er ikkje som saft elder brus, men øl med ein litt annleis smak. Nett no sit eg og ventar på at Helene skal verta ferdig med all shoppingi. Eg et Happy Hippo’s og drikk Clausthaler Lemon midt i sentrum. Båe tvo tyske, so ikkje so mykje spansk-produsert nett no.

Etterpå prøvde me å gå i dyreparken (som me plar), men det var skitdyrt, so det droppa me. So møtte me Cristina til slutt. Me fekk ete middag saman, og kost oss litt til fyrr me sette nasa heimetter. Ein time og eit kvarter seinare var me heime. Turen Valencia-Albir er ganske lang, men med supermotorvegar so gjeng det fort.

So var det soving, ein dag til att i Albir og so heim att. Det hev gått alt for fort, likevel kjennest det veldig lengje ut. Nett som alle gode reiser/turar.

Siste dag mykje å gjere – Dure día mucho ocupado

Ein liten meditasjonstund med kaffi før dagen startar!

Ein liten meditasjonstund med kaffi før dagen startar!

Eg er og av det slaget som utset det meste til slutten. Vil no ha det behageleg lengst mogeleg og derfor blir det alltid sers travelt på slutten. Var trøytt etter Kviteseidturen, men fekk vitja Ketil og Bodil.

Ketil og Bodil

Ketil og Bodil

Dei har nett flytta i nytt hus og skal ha sin tradisjonelle haustfest om nokre veker. Der har me alltid vore, synd me ikkje kan vere med denne gongen! Bodil hadde nett vore i USA og sett på førebyggjande arbeid i kriminalomsorgen. Seinare måtte eg berre ta ein roleg kveld og samle krefter for siste dagen.

Fredag vart det mykje køyring fram og tilbake med mor sin bil. Schancheholen, Storhaug, Breivik. Eg reparera datamaskin heime, Acona denne servaren til odin har kollapsa, er freista å flytte HDen til ein ny maskin og sette denne opp på nettet. Så kan Odin ordna resten frå Oslo.

Acondisken hadde krasja, så eg måtte hjelpe til.

Acondisken hadde krasja, så eg måtte hjelpe til.

I Breivik kopiera eg 50 DVDar. «Hva er det med Monica» er ein film om tidleg tegn ved psykisk lidelse. Denne filmen produsera eg for nokre år sidan, den går ut i store opplag.

Rapp og Skjalg i arbeid

Rapp og Skjalg i arbeid

Måtte og sørge for å kopiera alle filmopptaka frå Spania over på ein HD. Dette fekk eg hjelp til hos Avit der eg kjøpte kamera mitt. Det var 64GB med HDV-opptak så det tok si tid. Nå veit eg korleis eg kan gjere det heime i Spania. Dumpa opptak på 1TB-disken me har. Måtte og slette 5686 bilete frå 2004-2009 for å bruke denne disken – men hadde kopiera han til Macen min som står hos Siv, og laurdag morgon lage eg og 4 DVDar med alle Unni Elisabeth sine digitale sine bilete. (mykje teknisk snikksnakk her!).

Scener vert overførte til HD

Scener vert overførte til HD

Kvelden kom og denne dagen…Måtte kjøpe ein LANkabel og DVDar på Clas Olson, mat til mor og middag til vertskapet og meg, Klokka sju spiste Siv og eg enkel  spagetti med pakistansk saus før eg strauk på dør til viting hos Gry og Odd Rune. Eit glas vin og rett til møte med Helene Stenhaug. Ho er ein elev eg har fylgd opp dei siste 3 åra. Eit skrivetalent i filmverden. Ho har planar om å taka Odin og meg med på sin fyrste profesjonelle film (kanskje neste år?). Møtestad er er Sjokoladepiken,,, Der er det godt å snakke, rolege omgivnader, kjekke folk! Men eg såg ikkje Dag i kveld! Det var frykteleg kaldt, – frykteleg kaldt å gå heim i austavinden!

Og No –  Hola Espana!

Fire grader

Fire grader