Nordspania – Zaragossa

Me kom oss avgarde den 4. juli og køyrde mot nord. Zaragossa var vårt mål den fyrste dagen. Eg hadde fått napp hos eit par som budde nokre kilometer utanfor byen, der planla vi å overnatte. Turen dit gjekk over store stepper med lite interessant å sjå. Det var dyrka mykje korn her, høg oppe i Aragonprovinsen. Vel framme i byen-fant me etter ei stund byen Patriz der me traff Jorge og Rakel.

Rakel hadde laga god mat då me kom om kvelden.

Me hadde fått kontakt med dei via Couchsurfing . Det vart to hyggelege dagar med eit venleg og par som me hadde god dialog med. Jorge og Rakel hadde kjøpt eit gamalt bondehus i landsbyen, 8 kilometer frå Zaragossa. Huset var særs medtatt då dei tok over for sju år sidan. Det store taket var nettopp skifta sa Jorge. Ellers så hadde dei pussa opp stoga, bad, kjøkken og soverommet i andre etasje. Me budde på toppen. Dei hadde nok mange år føre seg med arbeid i dette huset. Som heime i Noreg, så gjeld regelen om tilbod og etterspurnad like fullt her. I Patriz kunne dei kjøpe hus for ein langt lågare pris enn i Zaragossa. Me budde på loftet, i eit av to digre rom med 4 meter opp til mønet! Dei hadde som nemnt kun pussa opp delar av huset, her oppe var det råbygg, men veldig tøfft og stiligt slik det stod. Eg blei sers imponera av det flotte lyset som kom inn på morgonen. Reine fotostudio!

Me budde på toppen, under det nye taket. Flott lys.

Me blei i Zaragossa i 2 dager altså. Dagen etter me kom køyrde Jorge til sentrum av byen, der me hoppa av og vitja Aljaferia. Ei framifrå bygning som hadde mykje mujaher-arkitektur og eit fint museum med mange spanande gjenstandar frå ulike epokar i byen sin historie.

Francesco Goya

Francesco Goya mala denne i 1782.

Tydeleg påverking

Her kom bomba inn

Jorge skulle levera den gamle skodaen (hadde kjøyrt 300t km sidan han kjøpte den ny!) på Eu-kontroll – (jo dei har det der og..) men var attende litt seinare for å leia oss rundt i byen. Zaragossa har vore religiøst sentrum for den katolske kyrkja på 8-hundretalet og sentrum var prega av fleire monumentale bygningar med både kristne og muslimske trekk. Eg blei spesielt fascinera av interiøret i …. katedralen, der sjølvaste F Goya hadde måla ei av kuplane. Ein annan stad var det eit hol i taket, i sjølve målar-dekorasjonen. Dette holet hadde vore der sidan ein aprildag i 1936 då katedralen blei råka av ei flybombe som gjekk rett gjennom utan å eksplodere. Dette tok dei geistlege sjølvsagt som eit teikn frå ovan…..

Om ein sto til venstre i denne bogen og kviskra inn i muren kunne ein høyre lyden til høgre..

Her kom lyden

Det var fleire fine stadar i Zaragossa. Me vitja og Aljaferia eitt byggverk med både maurisk og kristen  påverknad i arkitektur. Bygningen husar i dag og det lokale parlamentet for delstaten Aragon. Det var møte der då me vitja bygningen med mykje politi og sikkerheitvakter. Eg fann eit rom med nokre vindauge med flott fotolys. Kunne ikkje gå av vegen for eit slikt høve. Me tok oss ein lang fotobolk eg og Unni Elisabeth.

Me vandra rundt i det gamle sommerpalasset og vitja museum og utstillingar.

Aljaferia ein bygning med røter frå den tidlege maurarepoken, 400 ekr.

Jorge, kunnskapsrik guide for oss i Zaragosa. Ein god ven me gjerne vil invitera til Noreg.

Det eldste delen av bygget er fra maurerperioden, bygget er frå 4 hundreår. Bygningen har dekorasjonar og illustrasjonar henta i frå islamsk kulturtradisjon. Her er det kulturelle band til mudejar-arkitektur frå muslimske palass i ørkenen.

Det romerske amfiet i Zaragossa vart oppdaga så seint som 1975!

Me vitja og det romerske amfiet. Det vart oppdaga så seint som i 1975, då ein bank skulle rydja seg plass til eit nytt forretningsbygg. Plassen der teateret vart bygd i år 34 har endra seg mange gonger dei siste 1000 åra. Utruleg interessant å fylje denne historia til ein bitte liten del av ein gamal by.

Det romerske teateret i Zaragossa blei oppdaga under det gamle jødekvartalet.

Museet hadde laga ei utstilling der me fekk innblikk i livet i kulissene i eit teater anno år 50 e.kr. Det har eg aldri sett før så det var interessant å sjå korleis ein bruka mekaniske innretningar for t.d. å heise opp dekorasjonar og scenetepper.

Jorge og Rakel viste meg ein plass eg kunne få god vin med meg heim.

Litt prøvesmaking av vin utanfor butikken....

Seinare på kvelden fekk eg kjøpt meg eit par flasker raudvin frå distriktet i ein lokal bar/butikk etter å fyrst å ha smake litt på kva som var det beste for min gane….Litt må ein jo taka med seg av dei lokale spesialitetane. Ellers ble opphaldet avslutta med ein fin middag som me spanderte på det kjekke vertskapet. Etter to dagar måtte me nordover. Heime venta Kitty Karina og huset vårt i Port Arthur, Kviteseid! Det blei ein lang og varm tur gjennom Frankrike, Sveits, Tyskland, Danmark og Sverige. Men meir om den turen seinare.

Skjalg med 4 nye kamera på ein dag! Un dia – Quatro nuvo cameras!

For to veker sidan blei eg fråstole mitt D-80 Nikon kamera. Det skjedd på ein kafe her i Albir, medan eg sat saman med Unni og 4 vener. Ein pirat-DVD-seljar stakk av med kamera, nok ein tjuvbande på oppdrag i området. Det har gjort at eg ikkje har teke noko gode bilete dei siste 14 dagane, men måtte nøye meg med Unni Elisabeth sitt Panasonic kamera.

Ein nøgd Skjalg med ikkje mindre enn to nye kamera! Eit røvarkjøp! Fann eitt til etter frukosten!

Eg har forsikring på utstyret mitt, men har ikkje fått svar frå Vesta om dei dekkjer tapet. Idag var Unni og eg ein tur på loppemarknad i Benidorm. Der var eg så heldig å få med TRI nye kamera. Desse var rett nok ikkje av siste modell, som dykk kan se av bileta, men dei er jo brukbare! Må

Zeiss Ikon

Kodak Brownie

polaroid

berre skaffa film! Dei eine er eit Zeiss Ikon Nettar, eit belgkamera frå 1937. Eit klenodium spør du meg! Eg hugsar far min Steinar hadde eitt likande kamera, ein Voigtlander frå omtrent same tida. Ei kamera som kunne ta 120-rullfilm for dei som hugsar det! Eg har saktens framkalla nokre av desse fimane i åras løp!  Det andre kamera er eit Kodak Brownie Flash B fra 1958.  Dette tek og rullfilm, i 120 format. Brownie er eit svært enkelt kamera, det var den tidas Instamatic, som alle hadde. Men dette eg kjøpte var totalt ubruka. Eit funn! Kjekt dette og ikkje nok med det så kom eg over eitt Polaroidkamera, Polaroid Vision. Som kjent har dei slutta å laga film til desse kamera, men det er visst noko nytt på gang i Nederland. Nokre entusiastar har kjøpt fabrikk og maskinar og vil produsere frå 2011. Eg har nokre gamle fotoapparat og filmkamera heime, så no må eg skaffe meg ein plass eg kan vise fram samlinga mi!! Historia om mine tri fotoapparat stoggar ikkje her! Nei, nei. Klokka 14 møtte me Olav Petter på cafe i Albir! Han hadde med seg eit flunka nytt Nkon D90 frå Stavanger.

Unni Elisabeth vart veldig overraska kven ho møtte på kafeen!

Olav Petter tok på jeg jobben med å skaffe meg eitt nytt Nikon D90 kamera frå Noreg.

Han hadde kjøpt dette på fredag i Stavanger for å erstatta det tapte kamera mitt! Kjekt med gode vener som stiller opp når ein har treng det! Då Olav Petter sat der på kafeen i Albir, visste Unni Elisabeth ingenting om dette besøket. Eg har visst dette sidan 6 juni og kunne sjølvsagt be han om ei slik teneste… Olav Petter har jo prøvd å kome seg her til Spania før men blei stogga av oskja frå Eyjafjallajökull. No hadde det mest gått i vasken for andre gong! Streiken i Noreg førde det mykje problemer for hans tur til Spania, men no er han her – og blir ei veke – før Sally Lywood kjem den 26. juni. No skal me ut å eta og gå på opera i Villa Joyosa.

Ein glad fotograf med nytt kamera!

Odin og Helene er på reise i USA, Sjå innom sida hans frå USA…om hans fobi for politi!

I Spania att. De vuelta a España

Her er plakaten for utstillinga i Kviteseid Kunstforening.

Nå kjem utstillinga med fotografi i galleriet i Kviteseid. Opning er neste veke, etter som eg forstår, det står feil dato på plakaten. Bilete heng til 29. mai. Mine 6 bilete er frå Vietnam, Fillipinene og frå Spania. Eg har ikkje vist fram nokre av desse før, med unnatak av de eine frå Spania som finst i mitt fotogalleri her på Spaniasida mi.

Eg er no komen attende til Albir, varmt og godt – reine sumaren. I går bada eg i bassenget vårt og Kitty Karina og venninna hennar Silja var i bassenget heile dagen!

Neste veke kjem det  ei overraskande melding til dykk der heime i Noreg…………………. Tyrsdag kl. 1600!

Kitty Karina har teke dette fine bilete. Frå bassenget vårt på sundag.

FALLAS EN VALENCIA – UNA FIESTA ESPECTACULAR!

Unni lika seg i festen i Valencia.

Store figurar overalt i Valencia. Denne er 10m høg!

Det har vært Fallas i Valencia i ei heil veke. Fallas er ei festveke for cataloniarane i Comunidad Valencia til ære for Saint Joseph. Kvart år på denne tida er heile byen engasjert i førebuingane til den store paraden og presentasjon av dei flotte figurane som vert brente den nest siste helga i mars kvart år. Det blir dagar med mykje røre og mykje bråk!

Skaparglede med fine detaljar på figurane! Mange har satire som tema!

Figurane var henta frå eventyr, kvardagsliv og politikk i Catalonia.

Provinshovudstaden Valencia ligg 145km nord for oss. Det tek oss kun 1,5 time å reise på den snøgge motovegen AP7. Det er ein betalingsveg, men riksveg 332 (som er den gamle stamvegen mellom Malaga og Barcelona) tek oss dit gratis, med  litt lengre tid. På fredag kom med oss inn til byen kl. 14.00 og med blei som venta ståande å stange i kø den siste halvtimen. Alle skulle jo inn til sentrum! Vel, med kom oss inn i eit parkeringshus og ut i gatene.

Eit par hundre tusen menneskje i gatene. Trongt å kome seg fram!

Det small fælt rundt oss! Små og store gutar sprengde små og store bomber. Iflg Unni var jentene og med på notene, eg såg ingen. Fyrverkeri gjekk til vers og laga ein kakofoni av bråk. Lydnivået var frykteleg høgt! Ei norsk nyttårsfeiring er berre eit vorspeil samanlikna med dette. Klokka var kun 15, det var lyst, så me såg ikkje mykje til ljoset frå fyrverkeriet! Overalt på større plassar ibyen sto det små, og store figurar. Skikkeleg flotte var dei, med motiv henta frå kvardag, frå eventyr og kjendisverda og frå aktuelle politiske hendingar siste året. Eit og anna religiøst motiv såg me og. Det var like fylt i gatene som i Stavanger sentrum under opninga av ST2008. Svart av folk. Det vil seie det var nokre fargerike damer med dei tradisjonelle catalonske bunadene. De var flotte å sjå! Dei fleste damene var og flotte å sjå på..

Dei catalonske bundadene var ei fryd for auga!

Folk lagar seg kostyme. Her ei flaggermus og ein klovn!

12 timar med fest tek på for unge bein!

Utruleg mykje arbeid for å pynta byen. Og overalt kunne me kjøpe Curros!

Me hadde snakka med Cristina på telefonen  og skulle møte henne seinare ein stad i gamlebyen. Me fann ut at me måtte avstå denne gongen og og helle vitja henne ein gong me hadde betre tid. Det blei for kaotisk og for seint for oss. Klokka ti på kvelden sette dei fyr på figurane. Det small og knitra, folk klappe og jubla. Dette hadde dei venta på lenge! Dei seier at brenninga er ein tradisjon som banar vegen for ein ny start. Svart røyk velta ut av dei fargerike figurane og opp mot den svarte himmelen. Her var det mykje farlege gassar kan eg tenkje meg! Figurane var nok ikkje laga av miljøvenleg materiale! Me skulle heim same natta, parkeringshuset stengde kl 24.00 så me køyrde ut av byen. Me gjekk glipp av sjølve klimakset på feiringa. Det var trist, men det er berre 363 dagar til neste feiring startar!

Dei flotte figurane vart brente om kvelden den 19. mars!

Så brann dei opp alle figurane mellom 22.00 og 02.00...

Valencia una ciudad espectacular

Me har hatt planar om å dra til Valencia heilt sidan me kom til Spania. Odin og Helene var her for nokre månader sidan, eg hadde tenkt å vitja Cristina, men ho har vært svert opptatt med arbeid, sjukdom i familien osb. Derfor bestemte me oss for ein dagstur, drog kl 12 og var attende kl 22 i Albir. Det er berre 153 kilometer, så me må ta ein eller fleire turar seinare. Me MÅ jo dra dit 20.mars! Då har me 4 dagar med FALLAS. Den kan me ikkje gå glipp av…..

Puente Monteolivete

Museo de las ciencias

Mueso del las ciencias

Puente Monteolivete

Kulturhuset Palacio del las Artes

Dette minner litt om en stor båt

Palacio des las artes

Galeria  L» Oceanogracico

Definane var fantastisk flinke. Aldri sett slikt før eg....

Akvariet med tropiske fiskar.

Glassmanet

Spesiellt "å gå på" havbotnen saman med fiskane!

Fyrste gong er hev sett levande hai! Det var ei stor oppleving!

Det var lite folk i akvariet på denne tida av året. Lett å ta gode bilete.

Akvariet var det flottaste eg har vitja. Dei underjordiske anlegga var imponerande, akvaria var store og romma mykje eg aldri har sett før. Litt spesielt, anlegget ligg faktisk i ei gammal elvelei. Valencia vart råka av ein kraftig flaum i 1957 og som følgje av dette valde ein å drenere og lage ei ny elvelei. Den nye leia, der elva Turia no går, ligg utanfor byen.

Alt i alt ein innhaldsrik ettermiddag i ein særs spanande by som eg vil skriva meir om neste gong me vitjar Valencia! t.d. i slutten av mars.

Kalde dagar i Spania (?!) Dias frio en España (?!)

Me reiste frå Noreg til varme Spania, jo, men det har vore kaldt her og dei siste dagane! Det må me stå med! Me kan ikkje halde på illusjonane lengre, sanninga må fram! Før eller seinare ville vel nokre av dykk avsløra oss! Det er ikkje varme Spania. No er det kalde Spania må eg vedgå. Det svinge svært frå den kaldaste natt til den varmaste dag. Inne har me berre elektrisk straum til oppvarming.

Inne er det 13 grader, ute er det 16 grader! Kaldt til frukost på fredag!

Straum er dyrt i Spania (tre gonger så dyrt som Noreg) og spanjolane nyttar ikkje dette til oppvarming. Peisen har me prøva, men det er slik som med dei fleste peisar heime, mest til pynt. Eg kjøpte meg gass i dag. 13,5 kilo propan til 11,95 EU (90kr). Eg er lurer kor lenge den kan brenne i den gassomnen eg fann i kjellaren.

Eg fann ein gassomn i kjellaren. Det er det spanjolane nyttar. El er for dyrt.

Dei varmaste dagane, som no onsdag, kallar på uteaktivitetar som lesing på stranda!

Siste veke har det svinga frå 5 grader til 22 på terrassen, der eg sit så titt eg kan. Me har og nytta fine (kalde) dagar til små turar i nærleiken. Det er det blitt litt lite av dei siste vekene. Me har no tatt spaserturane våre kvar dag i Albir eller Altea. Varme dagar tar med turen ut og set oss til å lesa bøkene våre ute. Unni Elisabeth har nett lese Arnhild Lauveng si «I morgen er jeg alltid en løve» (om schizofreni) og les no ei bok av Kate Moss. Eg held på med den spanske forfattaren Antonio Munoz Molina «Serad», roman om forfylgde landflyktige europearar. Skal gå igang med eit spansk historieverk snart.

Kalde men fine dagar for sykkelturar! Unni Elisabeth mellom appelsintrea i Alafaz de Pi.

Me legg etterkvart planar for lengre utflukter til Valencia og Alicante og andre meir fjerntliggjande stader i dei to neste månadene. Me fer sjå. Eg har eit stort ynskje å sjå att nokre av dei plassane eg var med min far, Steinar, i september 1968, då me sykla Spania rundt. Eg var berre 15 år, men minnes ein god del frå denne sykkelturen.

Polop er ein fin landsby som eg har besøkt fleir gonger! I bakgrunnen, Berninafjella.

No er det tida for hausting av appelsinar! I bakgrunnen med snø, Berninatoppen 1.129 moh.

Me leita etter bonden og ville fortelja han at han må henta inn appelsinane sine!

Dadlane er ikkje mogne ennå, men dei bugnar frå palmane overalt!

Varmt dette..Unni...!

På uterestaurant i Altea søndag..

Og tilslutt for dei som ventar på mine utgreiingar om den spanske kvinna: Eg har ikkje gløymt dette. Fyrste utgåve ligg på maskina, det er et stort og omfattande felt eg gjer meg inn på! Eg har nokre tankar om den spanske mannen óg, så fylg med!

Å ta vare på minne – El cuidado de los recuerdos

Kanskje det viktigaste innlegget mitt dette:

Denne sia les du frå din datamaskin, men ho ligg eigentleg på ein maskin i USA. Det skal vere ein trygg måte å lagre sine digitale dokument og bilete. Dei som passar på servaren I USA tar stendig (fleire gonger til dagen) kopi av dine data og kan om ynskjeleg gje deg kopi av alt du har der (ord og bilete) når du treng det. Dei vil sjølvsagt og legge alle dine ting på plass att om det skulle skje noko med maskinane deira (straumbrot, harddisk-krasj, hacking osb).

Sørg for å ha kopi av biletefilene dine på fleire maskinar!

Sørg for å ha kopi av biletefilene dine på fleire maskinar, om du har det.

Fleire av dykk tar digitale bilete. Det er ei utvikling som det er vanskeleg å stå i mot. Me er derfor meir og meir avhengige av datamaskinane våre, og at dei til ei kvar tid virkar! Det er ikkje alltid dei gjer! Ein gjennomsnittleg datamaskin har ein harddisk som varer i 4-5 år. Det er ikkje lenge! Dersom du samlar alt du skriv og alle bilete på denne kan du rekne med at det forsvinn i løpet av nokre år! OM DU IKKJE TAR KOPI! Dette har  gjeve mange  negativ oppleving og ein dyrkjøpt røyndom!

Datamaskinar varer ikkje evig! Pass på å ta backup!

Datamaskinar varer ikkje evig! Pass på å ta backup!

Vår son Odin,  skulle ha ei god rutine på desse aktivitetane med hans studier og arbeid i dataverden. Men det er diverre slik som med skomakaren og sonen sine sko, dei er ikkje av beste sort… Odin har mista mykje av sine datafiler i haust. I  oktober byrja Acona, den sentrale servaren vår i Schancheholen å skranta.

Acona og den øydelagte disken

Acona og øydelagd disk.

Mine filmar vert kopiera!

Mine filmar vert kopiera!

Det var houvud-platelageret  (hardisken)  som song på siste verset!  Odin hadde ikkje tatt kopi av denne på lang tid! Her var det mykje som fór sin veg. Odin skriv sjølv om det ….«Acona hev vore tenaren min sidan eg gjekk på ungdomsskulen, og det er difor ikkje reint lite som er å finna der. Dessutan hadde eg heile økonomien til firma mitt der, dvs. alle fakturaane eg hev sendt sidan eg uppretta firma mitt. Alt vekk no.» … . Eg (Skjalg) hadde og mykje liggande der, det meste eg har lagra av dokument sidan 1988.  Men eg hadde teke kopi av alt saman i august 2008. Og dette ligg på ei anna maskin heime i Schancheholen! Odin kan kanskje redde noko frå den øydelagt disken, det var det er prøvde å hjelpa ham med då eg var i Noreg sist. Her er eg ved saka si kjerne. Kopiering av verdfulle data. Backup som det heiter på dataspråket. Det må ein berre lage seg rutinar på! Det er igjen veg utanom! Ellers så gjeng det veldig gale. Det er fleire måtar å gjere dette på. Eg skal gje dykk nokre tips etter eigen røyndom.  Eg har 4 eksterne harddiskar. Dei fleste av desse brukar eg arbeide mitt som filmarbeidar. Eg har lagra dei hos syster mi no. Desse diskane er kopi av filmfiler som allereie er laga og kopiert til DVD, eller andre diskar. Det er kopi over alt. Sikkert.

Datamaskina mi hos Dag Bjørnsen i september. Merk alle diskane.

Datamaskina mi hos Dag Bjørnsen i september. Merk alle diskane.

dvd

Ei plate med 2000 bilete!

400 tusen bilder!

400 000 bilete!

Dei private bileta mine som eg har teke sidan 2004 (då me fekk fyrste digitalkamera i hus) er lagra på Unni si maskin og på maskina heime (den om ikkje er øydelagt) Bileta er og lagra på fleire diskar og DVDar. Slik har me og gjort for Unni sine 5000 bilete frå 2004 og mine siste 2876 bilete frå Spania. For å vera heilt sikker så har eg laga eit par  til Unni som ligg her, og eit par som ligg på DVD i Schancheholen.

Viktig å ha bilete fleire plassar!

Ha bilete fleire plassar!

Eg tok óg ekstra kopi av hennar bilete på ei anna datamaskin i 2008. Ein anna  lagring som er sikker er å leggje bileta ut på offentlege servarar. Det gjorde eg (i tillegg) her om dagen på Altibox heime i Noreg.  Dei tek godt vare på dine bilete (se øverst). Det er gratis opp til 5GB (ca 2500 bilder). Alle bileta frå websia mi ligg der (270 bilete). Eg har planar om å legge opp alle dei 2876 bileta der og men det tar mange timar med opplasting frå ei treg internettline her i Spania. Fleire nettstadar (t.d. fotobutikkar på nett) har tilbod om lagring av dine bilete. Trygdingsselskap har og tilbod om dette. Det er mykje skrive om desse tinga på internett. VG har ein fin artikkel om dette. Og Tv2 hjelper deg har gode råd om lagring av bilete.

Unni sin datamaskin er 5 år gammel. Hardisken kan gå når som helst!

Unni Elisabeth sin datamaskin er 5 år gamal. Den kan kollapse når som helst!

Og neste gang blir det eit innlegg om kvinner! Eller meir – spanske kvinner….. Følg med!

Kviteseid Kunstforening har no opna i huset vårt!

Siste innspurt for nokre veker sidan.

Siste innspurt for nokre veker sidan.

Galleriet og døra mot kontoret.

Galleriet og døra mot kontoret.

I dag er det opning av det gamle butikklokalet vårt i Kviteseid – Port Arthur. Det er rett nok pussa opp mykje. Me har sørga for eit heilt nytt toalett midt i lokalet og måla alle vegger. Medlemmer i laget har stått for mykje arbeid, fiksa lys og lagd golv, pussa vinduskarmar,  montert vedovn osb. Lokalet er no ferdig og det vert opning av kunstutstilling med mellom anna Heidi Naper, Hilde Sundt og Gunnar Torvund. Synd eg og Unni Elisabeth ikkje kan vere der! Det er skrive om hendinga i NRK Telemark og Varden. OG dykk må ikkje gløyme å sjå på bileta mine i MITT GALLERI. Send meg gjerne nokre kommentarer på bileta. Det set eg veldig pris på! Om eitt år, kan hende eg stiller ut bileta mine i Kviteseid Kunstforening sine lokale i huset vårt i Kviteseid!?!

OPPDATERA: Bjørgulv, vår snille nabo og ven har sendt desse MMS-bileta frå laurdag:

Utstillingen, MMSfoto Bjørgulv Ruud

MMSfoto Bjørgulv Ruud

MMSfoto av Bjørgulf Ruud

MMSfoto av Bjørgulv Ruud

MMSfoto Bjørulv Ruud

MMSfoto Bjørulv Ruud

Opningstider for Kunstforeningen finn du på: sida til Kviteseidbyen.