Så kom Eimund og Åshild med fly frå Noreg. Og Falke, han kom i går kveld – 3 timer forseinka. Det er usikre tider for lufttransporten for tida! Åshild og Eimund hadde tinga billett til Alicante for mange månader sidan og var uroa om de i blei stogga av Eyjafjallajökull. Vel, det gjekk godt og dei kom her på laurdagen. Godt og varmt var det då dei kom og varmt var det då dei reiste i går.

Før me kjørte dei til Alicante (for nokre dagar aleine) viste me dei rundt her i området. Albir, Altea, Benidorm og Guadalest hadde me blinka oss ut for dei 4 dagane dei var her hos oss. Eg trur dei lika dette veldig godt. Eimund sa faktisk fleire gonger at her ville han kome attende!

Det var jo fornøyeleg å sjå damene utfalde seg i marknaden i Benidorm, butikkar i Guadelest og Albir. Det er noko med dette handlesuget og damer. Eg trur Unni Elisabeth og Åshild fann kvarandre der.

Eg og Eimund fann kvarandre på den andre sida. Dykk må ikkje gløyme å lese det er skreiv om å handle, frå Cordoba for nokre veker sidan! Det kan fleire menn (og damer) kjenne seg igjen i! På sundagsmarknaden i Benidorm vart me gåande mellom hundrevis av boder og tusenvis av andre turistar i 25 graders varme. Unni og Åshild fann nokre små gåver til seg sjølve og andre og var svært så nøgde trur eg. Fint med litt glitter og stas…. Unni Elisabeth hadde og fått seg ein ny diamant her for ei veke sidan. Trykk på biletet og sjå på den flotte diamantringen (den ER ekte altså) … Så du kan sei her leve med i sus og dus med glitter og stas…

Ikkje berre shopping her nei. Me fekk prøva vinsmaking, eller var det sherry, eller port, eller likør?? På veg frå den spesielle fjell-landsbyen Guadalest stakk me innom ein plass der me fekk prøva all spesialitetar frå landbruksmarkene i område her. Ei oppleving det.

Det er kjekt med vitjing. Det er noko einsamt, spesielt for meg som ikkje ser så mange andre folk til kvardags. Veldig kjekt og snakka med dei gode venene våre frå Jåttå igjen. Me prøva verkeleg å sette dei i spania-stemning med å laga bacalao heime hos oss. Det er absolutt fyrste

gong eg lagar denne spesielle middelhavsretten som har så sterk tilknyting til Norge. Eg var heldig og klarte å laga ein bacalao som eg hugsar frå mor mi sitt kjøken på sekstitalet. Bruka same oppskrifta, teken frå hovudet mitt. Eg trur faktisk han smaka likt. Og alle dei som spiste han syntes eg hadde vore heldig med debuten! Falke, som kom dagen etter, fekk og smaka. Han tykte det var ein god matrett han og. Som nemnt så var me rundt omkring mange plassar og synte gjestene våre plassen her. Eg trur nok dei kjem attende, kanskje til hausten og vitjar Unni Elisabeth når ho er aleine her fram til oktober?

No er dei på flott hotell i Alicante. Dei bur like ved havna eller porto som det heiter på spansk. Falke henta me då me køyrte dei til hotellet. Han hadde venta 2 timar ombord i flyet (Ryan Air) før det fekk lov å lette frå Haugesund. Han var ikkje nådig då han snakka om flyselskapet. I dei to lange timane fekk dei ikkje vått eller tørt. Og når han spurte om å kjøpe frukost, var dei utselde.  Falke han lar seg ikkje sette ut av slike bagatellar, han er jo i militæret og er van med meir enkle tilhøve slik sett.

Det var frykteleg kjekt for Kitty Karina å møte bror sin att. Ho har snakka om dette i mange veker og hadde sett fram til denne dagen lenge og vel. Ettersom me hadde fylgd reiseplanane til Falke på nettet, så visste me om forseinkingane på førehand, så det blei ikkje så lenge å vente på flyplassen.

Nå ventar 11 dagar med aktivitetar! Eg veit i alle fall at her kjem det ikkje til å stå stille nokon dag. Dei som kjenner Falke veit det inderleg vel! Så  no vert det nok ikkje nokre oppdateringar på sia mi før han er reist att. Han snakkar om dykking, offroadkjøring med motorsykkel, den som fylgjer med her får sjå!! Eg slenger meg nok i sjøen eg og med dykkardrakt skal du sjå!