I går var Falke, Kitty Karina og eg og såg på ein ny bustad. Den er mykje mindre, men mykje finare og mykje nærare skulen – og som eg satte mest pris på: I eit stille område! Som nokre av dykk veit så er eg plaga av trafikkstøy (stikkord: Motorvegen E39) Me skreiv kontrakt, men flyttar ikkje før siste veka i oktober.
Nå ser det ut til at eg ikkje treng dei fine øyreproppane Kitty Karina kjøpte til meg!
Så var eg I Noreg. Plutselege og brått. Nokre timar før i 26 graders varme så sto eg der på Sola Flyplass og det var kald nordavind og 14 grader. Eg hadde sjølvsagt kortbukse og skjorte som eg har hatt kvar dag de siste 3 vekene. Eg fekk ei stor overrasking på Sola, Der i porten ut av utalandsrommet stod Odin! Kjempeoverrasking og såå kjekt! Eg hadde venta Falke, men han hadde ikkje Odin sett. Ute på parkeringen der stod Peugeot`en, der sat Falke. Han vart like overraska over å sjå Odin og meg kome saman! Hjarteleg møte.
Det var stor overrasking å møta Odin på flyplassen!
Der var sjølvsagt og Falke med bilen vår!
Hjartleg og overraskande møte mellom dei to gutane våre!
Falke fekk lappen den 7. september. Fyrste gong eg køyrer med han etter det! Eg gler meg til bilturen nerover Europa med den ferske sjåføren!
Nett no er eg i stua til Dag Bjørnsen. Klokka er halv åtte. Det er sol ute men kaldt trur eg. Dag har vore så snill og hjelpsom og teke meg inn og gitt meg eige rom på loftet for nokre dagar. Skal gjere filmane for Barnemuseet ferdige, prøve å leige ut Stavanger Brygge, pakka ned resten av dei sakene som me vil ha med oss til Spania – og køyre Peugeot`en til Spania! Eg prøve å selja han for ein månad sidan, men lykkast ikkje med det. Då var det like greitt å ta han til Spania. For det har me snakke mykje om. Det er ikkje lett å bu i Albir utan bil. Med treng han for å kome til butikken, deltaka på dei sosiale arenaene og kome seg rundt og sjå på dei fine omgivnadene i Valencia. Falke vil bli med. Me køyrer på fredag og skal vere attende i varmen på sundag. Falke blir hos oss ei lita veke før han flyr attende laurdag den 27.9. Han gler seg til turen, men ikkje til å missa bilen som han har bruka dagleg sidan han fekk sertifikatet for to veker sidan!
For dei som ikkje har fått det med deg, så leiger me ut bustaden vår i Schancheholen. Difor kan eg ikkje bu der. Så det er fyrste gong på 22 år at eg er i byen uten å bu heime. Akkurat som då Unni Elisabeth og eg kom frå Filippinene/Thailand med Odin som 2 mnd gamal baby i februar 1987. Då leigde me ut legenheita i Oscar Wistingsgate ut til tri suldalsjenter. Unni Elisabeth og Odin reiste til mor og far sin i Kviteseid og eg budde på legd rundt omkring, mest hos Olav Petter og Sigrid i Store Skippergate. Så dette er mest som å vere attende i 1987 – Deja Vju.
Var oppe i huset i går då me kom frå flyplassen. Dei hadde det fint (og ryddig..). Simplissiuss låg i korga si i stua rund og god (eg undrar meg kor stor den katta kan bli?) Nokre varme klede måtte eg ha på meg før Falke køyrde med til Dag sitt hus på Våland. Om kvelden var me på byen, møtte Odin og åt god gresk mat på Akropolis Restaurant før me hadde ei hyggjeleg avslutting hos Sjokoladepiken. Eg sat og frøys, under varmelampa, men Dag kom med ullteppe til den frosne klimaflyktningen! Odin tok og kvelden sjå Dag. Ein veldig kjekk heimkomst og hyggjeleg kveld!
Simpli har det godt hos leigetakarane våre. Men ho vert større og større!
Ein typisk lunch når eg arbeider heime. Mykje gode og billege varer til god mat
Det blir mykje mat her i Spania. Mykje forskjellig mat, frå alle verdas hjørne! Det er ein sers internasjonal stad Altea/Albir. Her finst svært mange nasjonalitetar, men dei engelske, hollandske, tyske og norske dominerer saman med dei innfødde spanjolane. Me har ikkje bil. Så med tek bussen til supermarknaden, Mercadona eller Comsum som ligg vel 15-20 min gange frå huset der me bur. Å dra på 6-8 bereposar med varer er ein stor prøvnad på tolmodet og fysikken. Me prøver å handle litt kvar dag, så slepp me dei store byrdene!
Her e me på meksikansk restaurant. Kitty Karina likar mykje forskjellig mat, men strir med ferske tomatar. Det må me få ei løysing på!
Me har gått på restaurant i 3 veker snart!! Det er ikkje så veldig dyrt, omlag halve prisen av det dei tar på norske spisestadar. Det er jo litt dyrare nett no i sesongen, og det er dyrare her i denne delen av Valencia. Det bur jo så mange med pengar her…Me har merkt pengebruken og nå er det slutt på dei daglege restaurantbesøk!
Unni sin favoritt etter eit godt måltid mat
Det er ikkje mykje mat eg har laga heime i bustaden. Førebels. Eg starta forsiktig med ein liten lunch til meg sjølv på måndag. På tysdag laga eg pannekaker til oss. Greitt. Igår avanserte eg til kjøttkaker med brun saus – skikkeleg norsk middag! Ein rett eg sjeldan gjer heime! I dag blir det kylling -eller pollo som det heiter her. Om det blir spansk, indisk, kinesisk eller norsk – det ser er fyrst når eg er ferdig!
Prøver å lære litt Spansk kvar dag. Det er ikkje så lett å få dei rutinane i seget. Prøver med ei bok som heiter «Spansk på 15 minuttar». Ambisiøs tittel med fyrste augneblink, men det er meint å ver 15 minuttar Kvar dag over 12 veker!
Idag kom handverkarane som skulle bytte hovuddøra. Døra vart lovt den fyrste uka me budde her (10 dagar sidan). Dei hamrar og bankar.
Spanske arbeidarar som er så heldige å ha jobb i desse krisetidene der 20% er utan arbeid.
I går hadde eg ein innhaldsrik dag, der eg ikkje gjorde så mykje! Ein tur til Altea via min daglege tur til stranda. Men denne gongen gjekk eg heilt til nabobyen Altea. For dei som har vore her så veit dei at det er ein liten spasertur for folk med gode føter og bra kondisjon. Ikkje meir enn 3 km… . Eg skulle ordne noko praktisk med telefon-abonnement, kikka på Scooter og gå i gamlebyen. Scooterbutikken fann eg ikkje. Abonnemenet for telefon får me fyrst når forsørgjaren min hev eit spansk indentietsnummer. Bruk av telefon er fryteleg dyrt med kontantkort, så me vil ha eit abonnement for telefonane våre.
DejaVu
Er fortalde i går om ei oppleving frå byrjinga på nittitalet. Det var dei åra eg gjekk heime med Odin og Falke. Heimeverande far (det er visst blitt populært heime i Noreg nå) var eg og søkte kontakt med likeeins menn. Det fann eg ikkje i 93-94, berre ein og han hette Rolf Nordås (bror til Thor G Norås). Vel, eg har den same opplevinga no. Einaste hane i flokken. Mange heimeverande mødre, einslege mødre, grasenkjer osb. Alle kvinner som fylgjer mannen sin til Spania. Det er ikkje mange som arbeider av dei eg møter. Eg snakkar ein del med nokre av dei på skulen etter at dei har fylgd ungane sine dit. Sit og pratar om daglegdagse ting, om praktiske problemer og løysingar på desse i eitt nytt land. Mykje å lære mykje å lære bort.
Dei fleste er fyrstereis, men eg møter fleire på andre sosiale arenaer, t.d. på Den Norske Sjømannskyrkja her i Albir. Der har me no vore to onsdagar og truffe mange nordmenn som bur her fast. Her er det mykje gode råd å få, slik som i går kveld då med snakka med ein bergensk byggmeister som hadde budd her i 23 år! Og arbeida her i like mange år. Han hadde bygde einebustadar, blokkleilegheiter og, sjukeheimar, kyrkjer og skular. Han var arbeidsledig no….. Som 20% av det spanske folket. Vel, han kunne fortelje at huset med budde i er dårleg bygd i den tidi då det var oppgang og bonanza i byggjemarknaden i Spania. Huset kosta 30.000 EU å byggje, dei prøver å selgje det for 350.000 EU i dag!!!. (Men det går jo ikkje når det er over 1.000.000 leigeheiter til sals i Spania i dag! Han ga oss mykje gode råd. Om hus, om folk her i byen, om nordmennene, om det eine og det andre.
Frå daglegturen til stranda. Men nokre gonger til Altea, som gårsdagen.
Fjellene bak Altea må me ein gong prøve bestige!
Her er plassen alle veit om i Albir. Her sat Unni fyrste gongen den 29.april då ho var til intervju. Merk temperaturen. klokka er halv ti.
Utsikt mot turist og badebyen Calpe
Som dykk veit så skjer ikkje allting like fort i Spania som me er vand med i Norge. Her kan ting skje FRYKTELIG seint. T.d. ventar eg på eit firma som skal skifte houvuddøra til huset. Dei skulle komme kl. 08.00 i dag. Eg sit og ventar må utsette mine gjøremål til seinare, eg får ikkje tatt min morgontur på stranda, dei andre planane vert utsette, avtaler vert utsette. Det er ein halv time sidan dei skulle vore her. Men slik er Spania. Slik har det vore sidan eg var her fyrste gong i 1968, slik er det no. Eitt anna døme på dette noko avslappa tilhøvet til tid er at eg har bede det firma me leier av (det er norsk..) om å lese av straumen og vatnet den dagen me flytta inn. Det er 10 dagar sidan, dei har ikkje gjort det ennå eg har ringt og purra 5-6 gonger. Eg vil ikkje betale straum sidan mai..då dei siste budde her…
Nei det er eit anna tilhøve til tid, det er noko ein berre må slå seg til lags med. det seier dei norske som har budd her lenge.
Ellers så er det myje som endrar mitt liv her nere. Eg skreiv om rutinar i går, eg har nett fått nokre opplevingar og minne som tek meg attende til 1994-95. Då eg var heimeverande far med Odin og Falke…. DejaVu. Men meir om dette i morgon, eller om ei veke, eller ein månad… Manana, Manana….. (…).
For dei som treng adressa vår i Spania:
Unni Elisabeth Hørthe
Skjalg Omdal
Po box 33
03581 Alfaz Sucurca.1
Spania
våre telefonar er
Kitty Karina: 0034689827707
Unni Elisabeth: 0034689827708
Skjalg: 0034689827613
Dykk kan sende tekstmeldingar og ringe til telefonane frå Noreg.
E-postadressar er som før.
Dette er huset vårt, sett frå "hagen" og porten. Romsleg for oss tri, god plass til gjester. I øverste etasjer er KK sitt rom med veranda.
Arbeid må ein ha. Mannen skal jo gjeve familien det daglige brød. Ikkje sant? Så derfor prøver eg å finne meg noko å gjere så eg kan legge nokre kroner (eller Euro) i skåla heime. Har nokre tankar og nokre konkrete idear. Skal jo lage ein film med KK som eg har skrive litt om før. Skal og skrive eit filmmanus, som og har nemnd tidligare.
Så er det å kome igang då. Ein må prøve å skaffa seg nokre rutinar. Det er det eg strevar med nå. Når var jo eit av føremonene med Spania-opphaldet å bryte opp kvardagen og dei daglege rutinane. Vel det har med jo gjort i Noreg, men må lage oss nye her i Spania. Det blir litt likt, men mykje blir ansleis. Magne Risa sende meg ein E-post i går. Han lever eit spanande liv den karen. For dei som ikkje veit kven han er så kan de jo takka ein kikke på http://la4bna.la1ona.com/ Det er ein blogg frå hans reiser på sjøen. Magne seier i e-posten at det er spanande å sjå på dagen som kjem i morgon kvar han havnar i verda.
Det er mange som ynskjer å bryte kvardagen, om så aldri så lite for ei stund. Me har bestemt oss for Spania, ikkje akkurat det mest spanande valet, men trygt og godt for Kitty Karina.
Vel eg startar dagen med å lage frukost til alle oss. Legger ferdige brødskiver med pålegg på fat og så sit me ute på terrassen (det er kring 24-26grader om morgonen kl 0800 når me et). Så drar KK og Unni til skulen. Det er blitt mange gå turar. Det er 35 minutt å gå. Ein kan og ta buss, men me klarer ikkje å finne rett stoppestad og rett tid – ennå.
Her har eg arbeidsplassen min. Så lenge det er varmt så...
Etter at dei har gått sit eg og sjekkar E-post. Det har vore mykje praktisk å ordne med både opphaldet, husleige, og noko å ordne heime i Noreg og. Det har vore veldig mykje praktisk, så mitt eige arbeid har eg ikkje så mykje tid til enno.
Før ni blir det ein tur til byen, der eg brukar å spasere langs stranda og nyte varmen og duftene frå Middelhavet. I går blei mykje praktisk knytta til det huset med leiger. Dessutan fann eg ut korleis me skaffar oss busskort. Me har og snakka med ein nabo som gav oss råd med omsyn til opphaldsløyve, så det må eg omsette i praksis i dag.
Tidlig morgen. Til høyre bak står en gjeng og trener Tai Chi
Det er ikkje lenge sidan me kom hit. Me har treffe mange nye menneske, Kitty Karina har fått fleire nye veninner og kvardagslivet sig etterkvart inn over oss og, som kan kanskje gjer for dykk i Noreg. Har noko ferieføling ennå, det trur eg heng saman med varmen og sola som steikar kvar einaste dag. Dvs me hadde den fyrste dagen med regn i går! Det var litt kaldt (26 grader) og det regna det meste av dagen. U KK og eg skulle til eitt stort kjøpesenter her, men me havna i staden i Benidorm (den fryktelege byen eg ikkje ville attende til!). Det er litt vanskeleg å kome seg runt ikring utan bil. Det ser eg tydeleg.
Kvardagen min her i Spania vil nok vere svært ansleis enn heime. Eg har ikkje nokon jobb og gå til. Eg jobbar jo heime med det eg kan finne på. Eg må jo skaffe meg nokre inntekter eg og (er det ikkje mannen som skal forsørgje familien – eller??). Har vore så heldig at eg har fått nokre pengar frå Psykopp i Stavanger. Eg skal skrive eit filmmanus etter ei barnebok av Gerd Ragna Block Thorsen. Det byrjar eg med om ei stund. Eg vonar at eg kan laga filmen til sumaren neste år. Ellers har eg jo denne filmen som me lagar med Kitty Karina. Den kan bli arbeidsam den, men det er som med prosjektet me hadde i Vietnam (filmen To Barn – En verden), me lagar det meste, så ser me om me får seld det til TV eller annan distributør.
Ellers så har eg ein del å ta meg til heime i Stavanger. Eg skal fylgje opp eit par filmprosjekt. Eg skal passe på eigedomar (!). Fekk nett epost frå leigaren (BP-Norge) vår på Stavanger Brygge at dei seier opp kontrakten to år før tida! Eg må få tak i ein ny leigebuar, inntektene frå utleige er ein del av vårt Spaniabudsjett! Heldigvis så kan Falke ta noko av dette arbeidet, men det blir nok ein del jobbing med dette frametter! Me leiger jo og ut heimen vår i Schancheholen (sjølv om Falke bur der fram til jul). Bustad og butikk i Kviteseid er leigd ut til ein turnuskadidat og til Kviteseid Kunstlag. Unni fekk nett og spurnad om å leige småbruket ho eig i Sauherad. Så her er ein del å fylgje opp (for ein vaktmeister….).
Albir. Det er onsdag. Varmt som vanleg. Ganske varmt. Dei siste dagane har det vore 30 – 33 grader utpå ettermiddagen. Fuktig er her og. Sveitten renn og eg tenkjer på dykk i Noreg. Såg nokre bilete frå Utsira i går kveld. Skrekk og gru – det må vera den fyrste hauststormen!
Det er no omlag ei dryg veke sidan me kom hit til Albir. Turen her er starten på eit år i utlandet der med vil freista å gjere noko me har drøymt om lenge. Iallefall eg. Når no Unni kom på ideen å reise til Spania ( «klimaflyktning» likar ho å kalle det) for to år sian var det etter ein sers våt sumar heime i Stavanger. Me hadde endåtil vatn inn i kjellaren. Etter desse to åra så har me tenkt og planlagt litt, iallefall såpass at Unni tok eitt år permisjon frå arbeidet sitt på Austrått skule. Eg hadde arbeida mykje på Randaberg VGS dei siste åra, så mykje som 70-80 % var eg oppe i. Men eg hadde aldri fast stilling. Eg har faktisk ikkje hatt noko fast jobb sian 1974 om ein ser vekk frå to periodar på slutten av åttitalet (½ år) Og i 2005 (eitt år). Skulen har prøva å få inn ein 50% stilling til Web (ein jobb Odin hadde som innleigd vikar – og som han kunne fått på dagen) Vel det var ikkje meir arbeid til meg på Rvgs, så då vart verda open for meg og!
Kitty Karina ser helsing frå vener på video
Så no er vi her. Det har vore mykje arbeid med å kome til rette. Me hadde ikkje noko stad å bu, ikke eit hotell ein gong då me kom her seint på ettermiddagen den 23. august. Men e har vært ute og reist ein sumarnatt før, så Unni klara å finne eitt hotell som var mykje billigare enn dei andre. I Altea. Rett med stranda. På promenaden. Hotel San Miguel heitte det. Gamalt med sjel. Lite rom.
Kitty Karina får prinsesseservice av Skjalg
Me var slitne, men klara å trave rundt i Altea til fots i ennå nokre timar. Faktisk gjekk med 12 kilometer til fots. Me fekk god oversikt over området med dei to byane som ligg vel tri kilometer frå kvarandre. Fann og eit billigare hotel nærare skulen der Unni go Kitty Karina skal vere det neste året.. Me køya kl eitt.
Neste dag var det på tur igjen. Me tok taxi denne gongen og plasserte oss i hotel Europa.
Neste dag var det på tur igjen. Me tok taxi denne gongen og plasserte oss i hotel Europa. Her blei me verande i meste ei veke mens me leita etter bustad. Det var viktig å få noko me trivst med og noko som ikkje var for dyrt. Me sette ei øvre grense på 800EU. Såg på mange leigeheiter, men me ville ha hus. Såg at prisen med hadde sett som øvre tak ikkje ville helde.
Etter mykje fram og tilbake, der med var klar til å signera kontrakt dagen etter, trekte me oss. Det var magekjensle til oss alle som sette inn.
For å gjere denne soga kort – så bestemte me oss for eit fireroms rekkehus omlag 35 min gange frå skulen. Litt langt vekke, litt for dyrt, men ok for oss – med god plass og for vener.
Resten av veka har med filma Kitty Karina på skulen. Ho har og laga sine eigne opptak til filmen me lagar om hennar opphald i Spania. Me har sett oss ikring, ordna med pank bankkonto, Spist kaker og is.
Den fyrste skuledagen
Som nokon av dykk veit, så skal Kitty Karina gå på den norske skulen her i Albir. Den heiter Costa Blanca Skulen og er driven av ein norsk rektor, Lill frå Trondheim og det er tilsett kring 15-16 lærarar og assistentar. Her skal og Unni Elisabeth jobbe eit skuleår. Måndag den 31. august var fyrste skuledag. Det var møtt fram mange elevar med føresette. Kring 100 telte eg i skulegarden. Det går 60 elevar på skulen, men ikkje alle var komen fyrste dagen. I Kitty Karina si klasse på 11 var berre 7 tilstades. Eg freistar å lage ein film om Kitty Karina sitt år i Spania. Det er ikkje sikkert eg klarer det, men eg er nå igang. Et tok ein del scenar på fyrste skuledag og har gjort nokre opptak tidligare, dei fyrste dagane i eit framand land. Filmen skal freiste å syne korleis eit barn opplever denne store endringa i livet sitt.
Lærarane song for dei frammøtte. Unni Elisabeth lengst til venstre.
Det var ein fin dag men det var noko spanande for Kitty Karina som hadde grua seg og gleda seg til nett denne dagen. Det var ikkje klett for henne å vere «skodespelar» rett opp i denne stoda. Eg forstår ho godt! Det vart litt for mykje fokus på ho i ein vanskeleg augneblink.
Kitty Karina sin fyrste skuledag var nok noko spanande for henne!
Seinare på dagen blei det lettare. Ho fekk kontakt med si fyrste veninne. Maria hette ho, går i 6 klasse og er dotter til ei av lærarane. Det vart ei lukkeleg avslutning på ein enormt spanande dag for Kitty Karina!
Maria og Kitty Karina fann kvarandre fyrste dagen
På kvelden måtte me feira den fyrste arbeids og skuledagen. Kitty Karina fekk ei lita gåve og Unni fekk ei lita gåve frå den krye ektemann og far!
Kitty Karina fekk ei pengebok og Unni Elisabeth eit smykke frå Skjalg