Category / Ferie og reiser

by skjalg

Å kjøpe leilighet i Spania ….

Den 2. september

bustad01

Bustadeni fjerde høgda. Bilete teke i mai i år. Lenge før me trudde me sko kjøpe.

Kom til Benidorm i går etter ein tur frå Norge på 8 timar. Reiste via Oslo, så det tok litt ekstra tid. Vel framme i Alicante nytta eg kollektiv transport, med ordinær linjebuss til Benidorm. Det var faktisk 50 minuttar kortare enn sist då eg tinga bussbillett på førehand. Kostnad 8 Euro, mot 7 Euro på shuttle direct. I Benidorm bur eg på same hotell som sist, Celymar kostar 30 eu for eit enkeltrom, heilt grei standard i min trivnad-skala.

Ny dag, tysdag den 2.9. Denne dagen skulle alt det formelle skje med overtaking av leilegheitame la inn bod på i august, vitjing hos politiet med tinga av spansk ID-nummer (NIE), betaling av bustaden, av gebryer, skattar og registrering i eigedomsregisteret hos Notarius Publicus….. Det skulle ikkje gå heilt som planlagd.

DSC_0011.resized

Mykje papir…dette er ein liten brøkdel av det me må gjennom.

Spanske bankar har gått gjennom ei frykteleg krise dei siste 6-7 åra. Fleire bankar har gått overende eller er blitt slukt av andre. Det skjer no med vår bank, Caixa Catalunya som vert teke over av BVVB frå Bilbao. Ikkje heilt populært – catalanarane ville nå helst ha sin eigen bank her i Catalunya. Vel vel… det er nye tider og nye overraskingar (…)

IMG_20140903_125655

Mukje papir å ordne vedkjøp og sal. Her Christian hos Notarius Publikus.

I dag var fyrste punkt på agendaen besøk hos Politicia i Benidorm. Real Homes, som har organisert alt kring kjøpet av leiligheita i Palatino i Albir, skulle møte meg på politistasjonen for å søke om NIE-nummer. Første overrasking/misforståing: Eg skulle visst vere i Albir….sjølv om eg hadde fått melding om å vere på politistasjonen. Litt merkeleg spør du meg, for i same rennet skulle me ordne med ein betalings-sjekk i Benidorm, same føremiddagen. (Benidorm – Albir, ca 15 -30 min med bil) Etter mykje om og men, kom Belen, ei hyggeleg dame på Real Homes, å henta meg for å ordne med betaling i banken. Då vart m.a.o vitjinga på politistasjonen utsett…

IMG_20140903_143344

Eit syneleg bevis for dei nye eigarane…

Eg hadde sørga for at pengar for betaling av bustaden var overførd til vår gamle bank (Caixa Catalunya), så her var det berre å få ut pengane frå banken. Eg og Belen kom til Benidorm-kontoret for å hente sjekken. Då visar det seg at me har fått to sjekkar (for dei to selgarane) med gebyr som var like stort som to spanske månadsløner….. Sjekkgebyr var på 952 euro…… Dette er noko dei har innførd etter bankkrisa. Bankane har tent mykje på dei gode tidene i 2000 – 2008 då store delar av sol-kysten vart bygd ut for ferieturistane. Som alle veit sprekte eigendomsbobla ettertrykkeleg i 2008 og mange bankar måtte slikke sine sår for den griske opptreden desse 8 åra. Det som vart ekstra underleg var at banken no såg på avdelingskontora som egne sjølvstendige einingar (eller konkurrentar) og difor vart det gebyr av den storleiken! Det som då gjer det ekstra tragikomisk er at den avdelinga me hadde som vår bank vart rasjonalisert vekk i mai i år……Til orientering tek min norske bank kr. 20 for å overføre eit beløp til Spania (utan omsyn til storleiken).

IMG_20140903_122009 (1)

Christian er ein hyggeleg kar som kan det meste om kjøp og sal av bustad.

Vel, vel… det vart ikkje nokon sjekk med gebyr på 7-8 tusen kroner, men alternativ uttak av heile beløpet i kontantar! Gebyrfritt…. Men siden seljar av leilegheita var redd for å handtere desse pengane … så ville dei heller opprette ein konto i banken slik at pengane kunne overførast utan kostnad.. Å sette opp ein konto kostar ingenting og tek berre 15 minuttar. Så slik er stoda i dag… vel ein liten ting til… Eg tingar NIE-nummer og må fylle ut ymse skjema for dette. Eit av desse var eit gebyr på å få politiet til å handsame saka mi med NIE-nummer. Her ville dei ha eit NIE-nummer i skjema! Banken ville ikkje ta betaling! Catch22…!  Vel … etter å prøva to andre bankar med same resultat, ville den tredje prøve noka nytt med ein telefon til leiinga, der sa dei ein kunne bruke passnummer som mellombels ID, og slik ordna det seg tilslutt. Ein må ha spansk ID-nummer for det meste her, om ein skal kjøpe hus, bil, skaffe abonnement osb.

logo.resized

 

by skjalg

Spania igjen. To år etter.

playademal

Playa del Mal Pas, finaste staden i byen.

Så er eg attende i Spania. Nøyaktig to år etter at Kitty Karina og eg var her sist i fjorten dagar. Aleine denne gongen for å gjere noko er har tenk på lenge. Eg vil fiksa på tanngarden min 🙂

Inngrep

Antonio og assistent set inn titanskuer!

Dette er ei omfattande sak som eg nok vil bruke eit halvt års tid på med fleire turar til Spania dei neste månadene.  Eg fann Clinica Dental Costa Blanca på nett og tok kontakt med dr. Anton, ein tysk lege med lang fartstid i Spania. Dei såg ut til å ha eit godt omdøme. Som alle veit, så er det dyrt med tannrøkta i Noreg, eit av dei dyraste landa i verden har eg høyrt – då skulle det ikkje så mykje hovudrekning til å sjå at eg ville spare mykje på ein slik operasjon i Spania. Dei er like dyktige som i Noreg, så det er det ikkje noko å uroa seg for.

Dette er innsida av meg.

Dette er innsida av meg.

Eg reiste til Benidorm på tysdag og har vore her sidan for å førebu innsetting av implantatar. I dag, torsdag er fyrste steg ferdig, der eg har fått sett inn fire skruer i titanium.

Antonio og Anton. Dyktige folk!

Antonio og Anton. Dyktige folk!

Assistentane

Sara og Lisa, kjekke damer som tek god vare på pasienten.

Det tok Antonio under ein time å sette dei 4 skruene inn.  Han er ein sers flink ekspert og hadde sett inn 5 stk hos ein 80åring rett før eg kom. Han har så langt nærmare 3000 implantatar i sin 15 årige karriere!

Hotellet Celyman i Benidorm.

Hotellet Celyman i Benidorm.

Mens eg er hos tannlækjaren her her i Benidorm, har eg teke inn på eit billeg og bra hotell, i gå-avstand til tannlækjar og til stranda. No har eg ikkje hatt tid til ta meir enn ein einaste strandpromenade, men det vil det vel bli tid til, eg reiser attende til Stavanger på laurdag. Skal og til Albir i morgon. Byen der me budde eitt år i 09/10.  Kanskje eg ser på billege leiligheiter og?

medisiner

Dagleg inntak av medisinar og føde dei neste dagane!

16. mai i dag. Går og spis på det du ser på bilete. Det er blitt berre det, og mykje vatn. For det er varmt etter kvar. 23-24 grader og sola varmar den skrale skrotten 🙂  Har sett på 4 leiligheiter i dag. alle 3 roms med 2 bad, 2-3 etsje, 200-300 meter fra stranda i Albir. Det er god kvalitet på dette, skulle vere greit å leige ut til nordboarar, tenkjer eg.  Prisane er ikkje vonde. Dei har gått jamt nedover her som andre delar i Spania.

Albirpromenade

Kjekt å promenere langs Middelhavet igjen 🙂

Her i Albir har prisane halde seg jamt høge, på grunn av det kjøpesterke skandinaviske (norske) publikum. Det er fart i omsetninga seier meglarane, prisnergangen har flata ut og no er det berre vegen opp att….  Skal sjå på fleire i morgon. Har kontakta to meglarar som begge har vært i markedet i minst 15 år.

bustad01

Her er ein av dei fire eg såg på i dag.

DSC_0108

Flott uteanlegg! Like i Albir sentrum. Utgang til Middelhavet til høyre.

DSC_0022

Stuge i den fyrste leiligheit eg såg på

by skjalg

Callosa de Saria – revisited

Fine frukt i hagen til Peralta i Callosa

Gode frukter, Nisporos.

Ein liten sundagstur til Callosa de Saria. Om lag 4 kilometer ut frå byen ligg huset til Sofia, Anadora, Grete og Marcos. Det ein kosleg og stor bustad. der dei har gjort mykje arbeid dei siste 9 åra. Her er atmosfære og plass til det meste ein treng.

Stort og romsleg kjøkken hos Grete og Marcos

Eigendomen vitja me og i mai 2010 – der eg stifte kjennskap med Nisporos, denne søte frukta som me ikkje får på busikken i Noreg så vidt eg veit.. Falke var med den gongen for 2 år sidan i Callosa.

4 hundar ved to av dei.

by skjalg

På plass Tita igjen etter 2 år! Kitty Karina skriv dagbok på engelsk.

Herleg å ta eit bad igjen i Tita.

Så er me attende til vårt kjære «hjem» i Spania. Kitty Karina og eg skal vere her tri veker. Ho skal gå på den norske skulen, treffe nokre vener frå sist og nyte varmen og den spanske atmosæren.

Kitty Karina likte å koma attende til det gamle rommet sitt

Godt å vere attende. I denne stua har me kosa oss i over 300 dagar..

Eg tekte eg skulle få tid til å skrive litt igjen, på idear og manus kanskje. Eller så har eg ein del skulearbeid å gjere for Rvgs og må jo hjelpe til litt med Karina sine oppgåver.

Kitty Karina vitja Sondre og Tuva dagen etter me kom til Albir

Så langt har med gjort lite, berre tri dagar så langt, men me har vitja nokre folk, eg har sjekka synet mitt og prøva briller. Eg er blitt så lei av å skifta opptil 150 gonger til dagen, så e tenkte eg ville unne meg nokre progressive…

Robotmannen med supersyn!

No er det valgets kvaler! Kva for ei brille passar meg best?

 

 

 

Fyrste måltid - På Small World. Stamrestauaranten vår.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

AND HERE IS KITTY KARINA´S DIARY. FIRST FOUR DAYS.

19. May 23:07

We’re finally here! This has been a long day. The flight was almost three and a half hours, but it felt like the longest flight ever. But we’re home and safe now. The first hours here I really couldn’t believe that we finally where here. We live in the same house we did two years ago, and I feel like I’m at home here. I already miss Norway, but this couldn’t compare to how much I’ve missed Spain when I was in Norway! I haven’t had so much contact with my friends, because we don’t have Internet yet. They only know that I’m here. I can’t wait to see them again..

20. May 22:22

It started as a beautiful day, the sun was shining, not a cloud on the sky. We visited Sondre. It was very good to see him again. Sondre was my best guy-friend when I lived here, and he hasn’t changed a bit, he’s still the exact same guy. Later that day the whether changed, the sky was filled with clouds and the wind got very heavy. We went to town and we met Sofia and her friend Madelene. Sofia and I agreed to eat out later, but that didn’t happend because it’s something wrong with my phone. We was supposed to fix that by visiting a internet-shop, where I was able to contact my friends in Norway and get Sofia’s number. The last hours of the day dad and I watched a movie.

21. May 20:59

It’s weird how someone who oversaw you the first time you met and got you to feel so alone, can mean so much to you now. I met Sofia today, and she hasn’t changed as person at all. We talked and laughed a lot. 10th grade had exams today, so we, 5th to 9th grade learned to play tennis. I enjoyed it very much, it was very fun. I walked home with Sofia and we hade something to talk about all the way home, i’t really easy to talk to her. It wasn’t as sunny today as it was yesterday, but it was comfortable temperature on circa 25 degrees. We also had our first of many homemade meal today.

22. May 23:48

The summer-feeling is here indeed! The sun is shining and the temperature is perfect. To sit in a classroom isn’t the first thing I would do in this weather. It was the first real school day today, nothing special really. The school day didn’t fulfill my expectations at all. Almost everything has changed, people, teachers, and there is new people here now and the old ones is gone.. But that’s kind of what I expected after two years. Beside of all the thoughts, the day was fine. Our class, which is three persons with me, and 10th grade went to the beach to play volleyball the last two lessons. But there was a lot of wind at that point, so we walked to Altea and back to Albir to use the time we had. This has been a really chill week, but I have plans with more activity for the rest of the week and weekend…

by skjalg

Kitty Karina og Skjalg attende til Spania

Så er vi på veg att! Kitty Karina ville så gjerne attende og vitje sine vener frå opphaldet i Spania i 2009 og 2010. No dreg vi til same huset i Tita og blir der nokre veker etter 17 mai. Eg vil skrive på bloggen og Kitty Karina skal leggje ut dagboka si her, på engelsk. Det bli ein del av skuleabeidet frå Ullandhaug. Ho skal og gå på den norske skulen i Albir frå 21.mai… Følg med!

by skjalg

Nordspania – Zaragossa

Me kom oss avgarde den 4. juli og køyrde mot nord. Zaragossa var vårt mål den fyrste dagen. Eg hadde fått napp hos eit par som budde nokre kilometer utanfor byen, der planla vi å overnatte. Turen dit gjekk over store stepper med lite interessant å sjå. Det var dyrka mykje korn her, høg oppe i Aragonprovinsen. Vel framme i byen-fant me etter ei stund byen Patriz der me traff Jorge og Rakel.

Rakel hadde laga god mat då me kom om kvelden.

Me hadde fått kontakt med dei via Couchsurfing . Det vart to hyggelege dagar med eit venleg og par som me hadde god dialog med. Jorge og Rakel hadde kjøpt eit gamalt bondehus i landsbyen, 8 kilometer frå Zaragossa. Huset var særs medtatt då dei tok over for sju år sidan. Det store taket var nettopp skifta sa Jorge. Ellers så hadde dei pussa opp stoga, bad, kjøkken og soverommet i andre etasje. Me budde på toppen. Dei hadde nok mange år føre seg med arbeid i dette huset. Som heime i Noreg, så gjeld regelen om tilbod og etterspurnad like fullt her. I Patriz kunne dei kjøpe hus for ein langt lågare pris enn i Zaragossa. Me budde på loftet, i eit av to digre rom med 4 meter opp til mønet! Dei hadde som nemnt kun pussa opp delar av huset, her oppe var det råbygg, men veldig tøfft og stiligt slik det stod. Eg blei sers imponera av det flotte lyset som kom inn på morgonen. Reine fotostudio!

Me budde på toppen, under det nye taket. Flott lys.

Me blei i Zaragossa i 2 dager altså. Dagen etter me kom køyrde Jorge til sentrum av byen, der me hoppa av og vitja Aljaferia. Ei framifrå bygning som hadde mykje mujaher-arkitektur og eit fint museum med mange spanande gjenstandar frå ulike epokar i byen sin historie.

Francesco Goya

Francesco Goya mala denne i 1782.

Tydeleg påverking

Her kom bomba inn

Jorge skulle levera den gamle skodaen (hadde kjøyrt 300t km sidan han kjøpte den ny!) på Eu-kontroll – (jo dei har det der og..) men var attende litt seinare for å leia oss rundt i byen. Zaragossa har vore religiøst sentrum for den katolske kyrkja på 8-hundretalet og sentrum var prega av fleire monumentale bygningar med både kristne og muslimske trekk. Eg blei spesielt fascinera av interiøret i …. katedralen, der sjølvaste F Goya hadde måla ei av kuplane. Ein annan stad var det eit hol i taket, i sjølve målar-dekorasjonen. Dette holet hadde vore der sidan ein aprildag i 1936 då katedralen blei råka av ei flybombe som gjekk rett gjennom utan å eksplodere. Dette tok dei geistlege sjølvsagt som eit teikn frå ovan…..

Om ein sto til venstre i denne bogen og kviskra inn i muren kunne ein høyre lyden til høgre..

Her kom lyden

Det var fleire fine stadar i Zaragossa. Me vitja og Aljaferia eitt byggverk med både maurisk og kristen  påverknad i arkitektur. Bygningen husar i dag og det lokale parlamentet for delstaten Aragon. Det var møte der då me vitja bygningen med mykje politi og sikkerheitvakter. Eg fann eit rom med nokre vindauge med flott fotolys. Kunne ikkje gå av vegen for eit slikt høve. Me tok oss ein lang fotobolk eg og Unni Elisabeth.

Me vandra rundt i det gamle sommerpalasset og vitja museum og utstillingar.

Aljaferia ein bygning med røter frå den tidlege maurarepoken, 400 ekr.

Jorge, kunnskapsrik guide for oss i Zaragosa. Ein god ven me gjerne vil invitera til Noreg.

Det eldste delen av bygget er fra maurerperioden, bygget er frå 4 hundreår. Bygningen har dekorasjonar og illustrasjonar henta i frå islamsk kulturtradisjon. Her er det kulturelle band til mudejar-arkitektur frå muslimske palass i ørkenen.

Det romerske amfiet i Zaragossa vart oppdaga så seint som 1975!

Me vitja og det romerske amfiet. Det vart oppdaga så seint som i 1975, då ein bank skulle rydja seg plass til eit nytt forretningsbygg. Plassen der teateret vart bygd i år 34 har endra seg mange gonger dei siste 1000 åra. Utruleg interessant å fylje denne historia til ein bitte liten del av ein gamal by.

Det romerske teateret i Zaragossa blei oppdaga under det gamle jødekvartalet.

Museet hadde laga ei utstilling der me fekk innblikk i livet i kulissene i eit teater anno år 50 e.kr. Det har eg aldri sett før så det var interessant å sjå korleis ein bruka mekaniske innretningar for t.d. å heise opp dekorasjonar og scenetepper.

Jorge og Rakel viste meg ein plass eg kunne få god vin med meg heim.

Litt prøvesmaking av vin utanfor butikken....

Seinare på kvelden fekk eg kjøpt meg eit par flasker raudvin frå distriktet i ein lokal bar/butikk etter å fyrst å ha smake litt på kva som var det beste for min gane….Litt må ein jo taka med seg av dei lokale spesialitetane. Ellers ble opphaldet avslutta med ein fin middag som me spanderte på det kjekke vertskapet. Etter to dagar måtte me nordover. Heime venta Kitty Karina og huset vårt i Port Arthur, Kviteseid! Det blei ein lang og varm tur gjennom Frankrike, Sveits, Tyskland, Danmark og Sverige. Men meir om den turen seinare.

by skjalg

Sjokoladepiken i Vila Joyjosa

Me vitja den spanske sjokoladefabrikanten Valor i Vila Joyosa, like sør for Benidorm. Vila Joyosa er jo ein gamal kystby med flotte fargerike hus. Den har me vitja fleire gonger med vener.

Eit flott, men kanskje noko tendensidøs (?) bilete av ei sjokoladepike.

Artikkelen om Dag Bjørnsen sette oss i stemning

Me hadde omvising av ei dame i eit museum for fabrikken. Den hadde nett 125-års jubileum og hadde ein flott ny fabrikkbygning like ved museet. Det var diverre seint på dagen, så produksjonen hadde stoppa. Det var noko spesielt å kome inn på område til fabrikken og kjenne det søte lukta av kakao.

Her fant me gamle sjokoladeformer dei har bruke i produksjonen.

Det var ikkje til å unngå, men me måtte jo tenke på Sjokoladepiken i Stavanger då me gjekk rund og kikka på dei forskjellige maskinane og all den sjokoladen dei har laga i museet. Sally, som var med oss på omvisinga, hadde med seg ein artikkel frå Stavanger Aftenblad der Dag Bjørnsen vart intervjua. Ei utmerkt reportasje som rørde meg og Unni! Familien vår er jo stamgjester hos dei og eg har vitja Sjokoladepiken kvar gong eg har vore heime i Stavanger det siste året. På sjokoladefabrikken Valor fekk me spise så mykje sjokolade me bare ville, men det var det ingen som våga å gjere! Me har magemål, næringsvit og moralske standardar me kan handheva. Eg må jo understreka til sist at det var ingenting som me smaka som kunne måle seg med noko som helst me har smaka heime i Stavanger hos Dag Bjørnsen og dotter Elise – og Eivind. Deira sjokolade er laga for hand, med pasjon og personlegheit.

Dette må jo kaldast ein skikkeleg sjokoladebil!

by skjalg

Siste veke i Spania – Avskjed med Tita

Huset me leiger med den store flotte blomsterbusken 26. juni 2010

Sally er kunstner og fann mange flotte motiv i Communidad Valencia.

Sally mala huset her i Albir. Rikig flott blei akvarellen

Flott strand i Vila Joyjosa. Unni, Sally og Kitty Karina badar i Middelhavet.

Når dykk les dette er me på veg i bilen til Noreg. Me har pakka og rydda, støvsuga og vaska. Dei siste dagane har berre sust avgarde i travle førebuingar til heimreisa. Har hatt kort vitjing av Sally. Ho er ein god ven frå Sandnes, biletkunstnar som nytta høve til å få nokre solfylte dagar med rekreasjon og maling. Ho har og vore så grei at ho har vaska huset saman med oss! Takk Sally! Same dagen som ho drog til andre vener i Alicante, tok me avskjed med Kitty Karina. Ein vemodig augneblink, det er fyrste gong ho reiser med fly aleine i utlandet. Trur ho var trist og lei seg, mest for at ho ville blitt her eitt år til. Kitty Karina har hatt eit flott år og knytta gode kontaktar med jenter og gutar på den norske skulen i Albir og i Alfaz del Pi.

Alltid ei utfordring å sjå om me får plass til ALT i bilen..

Den siste dagen var det ei stor oppgåve å få alt inn i bilen. Det er like overraskande kvar gong kor mykje som det går an å trykkje inn i Peugeoten! Då eg kikka på haugen inne i garasjen sa eg til Unni at me nok må setje halvparten att, men den gong ei…Alt fekk plass!!!!

Jentene tek avskjed på Plaja del Albir.

Før turen heim til Noreg har me skaffa oss nokre kontaktar (mellom anna CS-vener) på veg gjennom Spania, Frankrike og Belgia, så den saka er grei…

Så er Kitty Karina sitt år i Spania over for denne gong.

Sjølv om me no er på veg heim til Noreg, så kjem det nokre innlegg til her på bloggen min. Eg har ennå stoff nok til å laga skildringar frå opplevingar i dei siste vekene. Fylg med! Og så må dykk og kikke innom på Odin sin reiseblogg frå USA.

by skjalg

Font del Algar – ei turistfelle i naturen.

Det har blitt mange turar de siste vekene. Me reiste til Font del Algar.Dette er ei typisk turistfelle, men det var jo kjekt å få seg ein kald dukkert i elva. Eit slikt anlegg me såg her ville ikkje ha vore bygd i Noreg.

Font de Algar er blitt ei tursistfelle - her var mykje av naturen øydelagt.

Ein kan sei at her hadde dei øydelagt naturen for å gjere den tilgjengeleg for folk flest. Eg trur nok turen til Preikestolen i Noreg hadde blitt sers annleis som naturoppleving om de hadde gjort som her!

Font del Algar. Magnet for den badeglade.

Det var fint ver og varmt denne dagen. Så varm at eg måtte ta meg nokre symjeturar i den kalde vatnet. Det var litt utfordrande å symje inn til fossen. Noko overraskande å kjenne kraften i vatnet som trefte megdå eg kom under fossen!

Fossekallen - eller kanskje det er draugen?

Unni er ikkje den fyrste som hopp uti når vatnet er kaldt, men denne gongen slo ho til….Kitty Karina og Olav Petter haldt seg til forsiktig vassing i elva… (pinglete – spør du meg).

Unni Elisabeth overaska med å kaste seg uti 18 grader kaldt vatn!

vassa i det krystallklare vatnet...

Olav Petter og Kitty Karina vassa i det krystallklare vatnet...

by skjalg

Tur til Puig Campana, til toppen….eller?

Puig Campana, dette fjellet vil me opp på!

Fjellet reiser seg storslått og utfordrande!

I 10 månader har eg hatt ynskje om å kome meg opp på Puig Campana (1408 meter over havet). Det var ein god moglegheit då Olav Petter kom hit i forrige veke. Me rusta oss godt til turen, det var varmt, omkring 30 grader då med reiste frå bilen.

Finestrat og Puig Campana, 1408 m.o.h.

Olav Petter og Skjalg før den store styrkjepøven... Toppen i bakgrunnen.

Me fylde instruksjonar frå eit turbok me kjøpte for ei stund sida. Det blei litt forvirrande, ettersom det som stod skrive var uklart og mangfullt. Etter å ha fylgd dei merka løypene, kom me opp til kring 950 meter.

Då hadde me gått i 2 timar og var halvvegs. I boka stod det at heile turen tok 4,5 timar, men då forstod me at det var noko som ikkje stemte. Turen rundt fjellet er på 14 kilometer. Det er mykje, når ein og skal stige 1000 meter. Varmen var intens. Me hadde med oss 4,5 liter vatn og det gjekk med – fort. Eg stogga fleire gonger for å taka bilete. OP og Unni gjekk vidare og då eg skulle sette opp tempo og ta dei igjen merka eg at eg ikkje er i så god form lenger …eller kan det vere varmen…hrmm…Jo – me seier det!  Det er kanskje ein orsak til at det ikkje er nokon som går til toppen på denne tida av året.

Hjartebank og pustevanskar i 30 graders varme tvinga meg til å setje ned tempoet.  Me kom oss opp til kring 950 meter då me innsåg at dette klara med ikkje denne dagen. Ein stor brønn vekte vår merksemd, ein steinsett konstruksjon som me undra oss svært over.  Kunne det vere ein del av eit eldre vatnings-system høgt her opp rett under det bratte fjellet. Vel – me sette kursen heimover og bruka nesten to timar på å kome oss attende til bilen. Det var framleis varmt, så me tok oss tid til å sjå den flotte floraen. Mange fine fotomotiv. Om me ikkje nådde toppen så hadde det like fullt vore ein fantastisk tur med mykje flott natur.

Mykje fint å sjå på nerturen...