Hola! Noruega!

Utsikten frå Siv sin leighenheit, litt annsleis enn Spania...

Så var eg her igjen. Kjekt å vere framme etter lang flytur som ikkje var så lang likevel. Falke var på plass. Sat i bilen og blinka med lommelykta si då eg kom ut av terminalen. I  den raude Suzukien bilen fekk eg akkurat plass til kofferten ståande i bagasjerommet bak. Bilen som Falke kjøpte for 6000 for ein måned sidan,  gjekk som ei kule…Litt lydar her og der, Falke likte betre Peugeoten – den større og var sikrare. Han seier han berre ska ha den i eit år. Han er jo på veg inn i militæret frå januar.

Falke  sin bil. Ein 1993 modell suzuki Swift trur eg

Falke sin bil. Ein 1993 modell suzuki Swift trur eg

Heime i Schancheholen var det reint og ryddig. Eg spøkar med det aldri har vore reinare og ryddigare…. Kitty Karina sin katt, Simpli,  lå midt i stuegolvet i korga si! Litt skeptisk til meg, men ellers kosen. Tok eit bilete med mobilen og sendte til KK. Ho savner katta si… Kristoffer, den eine leigebuaren skulle køyrast til byen, men han ville bli heime likevel (Han og Falke er mykje heime saman med dei to andre fortel Falke) . Køyrde så til Siv og blei varmt moteken av Siv, Åsne og Rita. Rita var komen frå Bergen rett før på overraskesesvitjing til Åsne si bursdagsfeiring!

dfdfd

Rita og Åsne tok imot. Åsne med halloween sminke ennå inntakt!

Dag Bjørnsen kom innom ein tur. Han blei her ein stund. Koseleg. Eg viste Dag med til mor, Hanna, i 2. etasje. Har tenkt på det mange gonger før. Dag møtte og slekta hennar på Hovland i Bjerkreim kommune nokre gonger heilt i starten på sekstitalet.

Dag han fann den gamle familiehytta på bilete hos Hanna

Dag han fann den gamle familiehytta på bilete hos Hanna

Familie deira hadde hytte der oppe, eit steinkast frå bestefar min, Anton, sin gard. Mor er er 91 år, hugsar Bjørnsenfamilien ja, men kjende ikkje att Dag.
Han køyrde meg til Pedersgaten og eg drog til Astri. Hun tok varmt imot, som alltid. Ho har fått det sers triveleg i huset sitt i Risbakken.

Her føler du at du kjem til ein god heim

Her føler du at du kjem til ein god heim

dd

En god kopp kaffi (to var det vel), og ein god samtale!

ll

Astri forlet stua for Svalbard i eit par månader. Skal besøke sonen Mads som bur der.

Richard var og heime. Kjekt å sjå han igjen – hadde mange gode ord og råd frå sine turar til Altea for nokre år sidan.

Op på loftet i Skippergata

Op på loftet

Malarsvennar?

Malarsvennar?

Rett over gata holt Olav Petter og Anne Grete på med å male på loftet. OP har jobbe lenge med det loftsprosjektet, men så blir det veldig flott og, med Stavangers finaste sjøutsikt!!  Gikk over storhaug i kald kuling frå øst…. Huttetu – Tenkjer på Unni og Kitty Karina (og Odin og Helene) som har 26-28 grader nett no!

Det fine loftet som OP har laga nærmar seg fullføring.

Det fine loftet som OP har laga nærmar seg fullføring.

Selskap for Åsne sin 13 års-dag

Aasny, Stein, Kjartan, Vivild, Steinar, Merete og Hanna. Falke kom og. Og Anders med kona Mette. Rita, Siv og Åsne hadde stelt til eit fint selskap med goooood kyllingsuppe og heeerlege kaker!

selskap

Åsne var 13 år på 24. oktober. På sundag var me 13 samla for å feire!

Og her er nokre av stemingane!

Rita si kyllingsuppe må bare prøves! Det meiner eg.

Rita si kyllingsuppe må bare prøves! Det meiner eg.

Mmmm...mmm... og Fucasiabrød heimelaga!

Mmmm...mmm... og Fucasiabrød heimelaga!

Åasne og Marte hadde laga smågodt m marsipan og gele

Åsne og Marte hadde laga smågodt m marsipan og gele

To ferske (og freske!) tenåringar i familien!

To ferske (og freske!) tenåringar i familien!

kven er høgast no?

kven er høgast no?

Fin bil fra oss til Åshild og Eimund

Ein 1957modell Volkswagen....

Åshild Simonsen hadde bursdag her nyleg. Måtte j ta med ein liten presang til henne. Blei invitera til norsk mat hos dei på Jåttå. Det var kjekt å se dei igjen!

Norsk husmannskost er alltid godt!

Norsk husmannskost er alltid godt!

Guadelest – Una aldea histórica espectacular

Guadelsest i dag

Guadelsest i dag

Fjell og hus

Fjell og hus

Hus i harmoni med fjell...

Hus i harmoni med fjell...

Guadelest er ein liten landsby med 200 innbyggjarar som ligg inneklemt mellom fjella nord for Abir, der me bur. Det er  spesielt å sjå husa som er bygd inn i fjellet, slik som har vore tradisjon fleire plassar i Spania. Me har sett det i San Juan del la Terreros mellom anna.  Guadelest sin spesielle plassering har hindra fiendar i å taka over byen og det kan ein godt forstå når ein vandrar i gatene her…

To kjekke jenter i Guadelest!

To kjekke jenter i Guadelest!

Rolege dagar – Los dias tranquillos

Det er nokre dagar sidan eg skreiv på sia mi. Eg er jo litt usikker omkring kva som er verd å skrive om. Livet her i Spania er ikkje alltid like interessant. Vår kvardag er vel ikkje meir interessant enn andre sine kvardagar, så er tenkjer og lurer på om det eg skriv er noko å lesa for andre enn familien? Eller kva meiner dykk som les? Ser av statistikken at det er  i snitt 15 menneske innom kvar dag og ser på sidene. Det meste på ein dag har vore 53! Kven er det? Det hadde vore kjekt å få nokre tilbakemeldingar på denne kommentarlenkja nederst på kvart innlegg.  Det har eg skrive før.  Du kan og sende meg ein e-post på post@skjalg.no.
Det har vore nokre dagar med stille liv, me har besøkt nok ein kollega frå Randaberg vgs her i Alfaz.  Hadde ein nydeleg middag hos Marit Steinsland og mannen som har eigen hus her i Alfaz.  Dagen etter hadde Kitty Karina fri frå skulen, då tok me oss ein tur med bilen. Utan kart og uten GPS………..
Køyreturen opp i eit gårdstun!

Køyreturen opp i eit gardstun!

Me skulle finna eit ridesenter og køyrde oss vekk i skog og fjell og hamna inne i eit høgst privat gardstun. Det var ein fin tur med mykje flott natur. Tilbake gjennom den fine dalen  stoppa me i Polop, ein liten fjelllandsby med intime tronge gater og og stor sjarm.

Polop er ein fin  gamal fjelllandsby med mykje spanande å sjå.

Polop er ein fin gamal fjelllandsby med mykje spanande å sjå.

Polop er ein by som ikkje mange besøker. Det er synd, for den fortener betre der ein kan få ei oppleving av ro i sjela utan den turistpresset det er i andre byar her. Små murhus med fine fargar. Hus som er bygde inn i fjellveggen er spesielt  for fleire gamle byar i denne delen av Spania.

Dei tar seg godt av husa sine i byen her!

Dei tar seg godt av husa sine i byen her!!

Å gå rundt i desse små byane, sitte på kafe og nyte det nære og folkelege, vekke frå biltrafikk og masseturisme er balsam for sjela. Det meiner iallefall eg. Det kan vere ei prøve å ha med seg ein 12åring på dette, det må eg leggje til! Kitty Karina ville helst heim att til datamaskinen ho! Nokon som kjenner seg att?

Var dette eitt hus eller eit fjell med vindu?

Var dette eitt hus eller eit fjell med vindu?

Større Paella har ikkje eg sett!

Større Paella har ikkje eg sett!

I byen Polop hadde dei denne dagen skipa til feiring av den katalanske nasjonaldagen. Som fleire av dykk veit så er Catalonia ein autonom region i Spania med eige indre sjølvstyre. Dei har og sin eigen nasjonaldag som er den 9. oktober. I byen hadde dei gjort klart til folkefest med den største Paellaen eg nokon gong har sett!

Det er 100 Drikkefontene i Polop. På same plassen!

Font els Xorros. Det er 221 drikkefontene i Polop. Dei er rundt heile plassen bak meg.

Resten av helga var me i Sant Juan de les Terreos, som me og vitja førre helg! Me blei så glade i denne plassen og landskapet kring byen, at me reiste likebeint attende. Me tok inn på Calypso Hotel, som me fekk anbefala av Einar då me var hos dei sist. Staden var eit inspirerande kjennskap, me flotte strender og annleis natur og gamle sære bygningar i strandkanten! Sjå bilete.

Mange orginale sumarhus på stranda i San Juan del Terreros!

Mange orginale sumarhus på stranda i San Juan del Terreros!

Fin detaj frå hus i strandkanten

Fin detaj frå hus i strandkanten

Frå balkongen i hotel Calypso

Frå balkongen i hotel Calypso

Hotel Calypso er ein koseleg stad å bu. Det vart bygd i 1960 for den spanske gryande turismen. I  dag var det omtrent som den gong. Lite hadde endra seg. God sjarme, gamalt og slitt, to stjerner – nett som me likar det.

Bedre kan ein ikkje ha det. Hotellet vårt i bakgrunnen! 10.oktober!

Bedre kan ein ikkje ha det. Hotellet vårt i bakgrunnen! 10.oktober!

Hotellet låg rett på stranda. Rommet var likeeins rett med sjøen. Palmebladene sveipa golvet på terrassen. Her kunne me sitje og lese i bøkene vår med palmesus og bølgebrus!

Den største palmsskogen i Europa. 400.000 palmer i Elche.

Den største palmeskogen i Europa. 40.000 palmer i Elche.

På veg heimover på sundagen køyrte med innom Elche, som mellom anna er kjend for alle sin palmeskog. Faktisk ein av kun to slike i Europa! Palmeskogen vart planta av fønikarane i år 300 Fkr og vatningssystemet er det same som blei bygd av maurarane omkring år 900.

Ein sjelden palmeskog i byen Elche - Elx

Ein sjelden palmeskog i byen Elche - Elx

Og så var me på heimlege trakter igjen!

Og så var me på heimlege trakter igjen!

Tur til Agulias – Viaje a Aguilas

Me stola fullt på Gabrielle Petronella Samonella (GPS) og havna i ei elv!

Me stola fullt på Gabrielle Petronella Samonella (GPS) og havna i ei elv!

Kjekkt å besøke Einar og Ingunn i San Juan de les Terreros

Kjekkt å besøke Einar og Ingunn i San Juan de les Terreros

Så har me tatt oss ein fyrste langtur med bilen. Me drog sør i nærleiken av Agulias de me sko besøka Einar Eide, ein tidligare kollega på Randaberg Vgs. Han og kona Ingunn har kjøpt eit hus i den lille byen  San Juan de les Terreros. Der blei me ein dag, overnatta og fekk svert så gjestfri mottaking.  Det blei ei nokre lengre tur enn me hadde sett føre oss! GPS, som førte Falke og meg nærast problemfritt frå Noreg til Spania, var ikkje snill med oss!

Etter ein tur innom Cartagena med eit lengre stopp med lunch og storhandling på Carrefour la me inn adressa til målet vår: San Juan de les Terreros. Ut frå byen ana me urå, men me stoppa ikkje før me hadde kjøyrt inn i eit djupt elveleie med Peugeoten vår! Då forstod me at Gabriella hadde leia oss på ville vegar! Me missa vel ein time og måtte kjøre 40-50 km tilbake til Cartagena. Me hadde med oss eitt Spaniakart, men der stod ikkje dei små vegane! Bilen fekk seg ei hard prøve, men det tålar den jo (den har no passert godt over 260.000 kilometer!).

Einar skejjer fangsten til dei spankse fiskarene.

Einar sjekker fangsten til dei spanske fiskarene.

Fin urørt kystline mot Middelhavet.

Fin urørt kystline mot Middelhavet.

Einar og Unni Elisabeth bader i Middelhavet

Einar og Unni Elisabeth bader i Middelhavet

Einar og Ingunn viste oss omkring i eit område der det var mindre utbygd med turistindustri enn der me bur på Costa Blanca. Fine naturområde med sjøen. Me fekk bada i Middelhavet (berre Unni Elisabeth av oss denne gongen!) på ei strand langt vekke frå folk. Her traff me på dykkarar  som tok fisk på den spannande måten, med harpun (noko for deg Falke!)

Ein kjekk landsby - Puerto de Garrucca

Ein kjekk landsby - Puerto de Garruca

Markedet har ei sterk dragning på Unni  Elisabethog Kitty Karina

Markedet har ei sterk dragning på Unni Elisabeth og Kitty Karina

Det var eit noko kort opphald denne gongen, men det er jo ikkje så langt å kjøyre, så me tar oss nok ei tur til i løpet av opphaldet her i Spania. Kjekt for Kitty Karina med eit symjebasseng like utanfor terrassen! Der boltra ho seg som ein delfin, seint og tidlig!

Eg veit ikkje om nokon som er gladare å bada enn Kitty Karina!

Eg veit ikkje om nokon som er gladare å bada enn Kitty Karina!

Godt og varmt til lunch på terassen.

Godt og varmt til lunch på terrassen.

Flotte vegar tilbake til Alfaz. Denne gongen leia GPS oss nesten rett… Me var heime på 2,5 time – dei 235 km føyk avgarde…

El tráfico – trafikken

Det er anna trafikk-kultur her i Spania. Det er sikkert. Alle køyrer fortare, dei køyrer tettare, parkerer tettare, bryr seg ikkje om trafikkskilt eller raudt lys. De sydlandske temperament er tydeleg. Falke hadde ein elddåp i Barcelona, men han lika å vere oppe i kaoset han! Eg køyrer med hjarte i halsen anten eg sit på sykkelen eller i bilen. Me kjøpte ein sykkel for to veker sidan.

Nokon gong gjeng det vel fort i trafikken!

Nokon gong gjeng det vel fort i trafikken!

Den blir flittig brukt til og frå skulen, men det er eit sjansespel! Det finst ikkje noko særleg med sykkelstiar (med unnatak av promenaden langs sjøen – for mosjons-syklistar), og vegen til skulen er fylt med hål og høge kantar.  Her om dagen måtte eg lappe sykkelhjulet for det slit veldig når både Unni Elisabeth og Kitty Karina sit på same sykkel med tunge sekkar på ryggen!

Fekk med meg lappesaker frå Ålgård...

Fekk med meg lappesaker frå Ålgård...

Kvardagen har mange praktiske utfordringar for ein husfar!

Kvardagen har mange praktiske utfordringar for ein husfar!

Me vurdera å kjøpe ein liten elektrisk sykkel, men var ikkje sikker på om han ville klara bakkane opp til skule. Men kjekk var han

Me vurdera å kjøpe ein liten elektrisk sykkel, men var ikkje sikker på om han ville klara bakkane opp til skule. Men kjekk var han.

Lysfest i Altea

På kvelden torsdag var me i Altea. Der har me lysfest denne veka. På torget i gamlebyen var det skodespel på catalansk. Me forstod ikkje mykje av det verbale men fekk med oss at det hadde ei religiøst innhald. Medan me såg på stykket, spiste me veldig god paella, den må eg jo prøve meg på heime tenkjer eg!

Heile byen er pynta med lys av forskjellig slag

Heile byen er pynta med lys av forskjellig slag

På marknadsplassen i Altea var det eit skodespel med tema frå catalansk historie.

På marknadsplassen i Altea var det eit skodespel med tema frå catalansk historie. Bak til venstre sit Kitty Karina og Falke.

Herleg mat - Paella

Herleg mat - Paella

Det var god mat på restauranten!

Det var god mat på restauranten!

Dykking i Calpe med Falke – Club Natucio

Falke har dykka med fullt utstyr i dag.. Eg har vist han litt rundt, gått promenaen til Altea der me spiste paella. Han tykte vel om Altea, gamle byen. . Medan eg drog til byen, og henta mi vekeavis, Dag og Tid i postboksen sat Falke på den nye datamaskinen sin og tok livet med ro. Men seinare på dagen drog me til Calpe der han brukte eit par timar med instruktør for å dykka . Det var nok veldig spannande for han. Eg har sjølv eit Padi-sertifikat 1986 men treng ein time med instruktør for å få det autorisera på nytt. Eg får vel gjere det seinare i vinter tenkjer eg… .Den spanske instruktøren blei imponert av Falke.

falkedykk1

Falke og instruktør som ikkje kunne anna enn spansk..

3 minutt med instruksjon og så var det under vatnet

3 minutt med instruksjon og så var det under vatnet

Falke i sitt rette element, 5 meter under overflata.

Falke i sitt rette element, 5 meter under overflata.

Ei fin oppleving er over for denne gong

Ei fin oppleving er over for denne gong

Det er ikkje alt som fungarar som me vil her i Spania. Som eg har skrive før så skjer ikkje ting så fort og effektivt som me e vane med i Noreg. T.d. så har no det trådlause nettet me fekk installert for ei tid tilbake vore utan samband. Me har sett det fleire gonger og no sist i dag var sambandet vekke i 14 timar. Når det fungerar så har me ei line som gjer oss mellom 850 kbs og 1 mbs. Me har ei antenne på huset som tek mot signalane frå fjellet opp føre Albir.

Parabolen som me får internett frå

Parabolen som me får internett frå

Og i morgon er det marknad i Alfaz d`pi. Har og invitert Cristina frå Valencia til oss for helga. Og på laurdag reiser Falke. Det vert litt trist.

3200 km på 37 t – med bil! – Con el coche!

Så var eg attende til heimen i Spania. Ei veke med arbeid, reise besøk til familie og vener. Det skjer mykje på kort tid. Var så heldig å få bu hos Dag Bjørnsen, kjekk kar med stort hjarte! Det er umåteleg ansleis på vere i sin eigen by når ein ikkje har nokon plass å bu for seg sjølv. Det skrev eg om sist. Det er og merkeleg å kjenne at dei ein høyrer til med (Unni og Kitty Karina) ikkje er der, men ein annan stad! Derfor føler eg meg heime att, no her med Unni Elisabeth og Kitty Karina. Herleg å vere heime att! Trøytt, både Falke og eg. For Falke var med, det er eg frykteleg glad for. Det hadde ikkje gått utan!

Eg og Falke køyrde frå Stavanger kl halv to på fredag. Eg hadde pakka bilen, hadde faktisk god plass og kunne sikkert ha teke meir med meg.  Ein nabo i Schancheholen kom med nokre smykke og papirer til ei jente i Valencia (skriv nok meir om ho seinare). Ein ekskollega frå Randaberg kom med nokre ting for huset hans i Spania. Fekk plass til dette og.

Så var det avgarde. Ferja gjekk frå Kristiansand kl. 16.30. Så me hadde kring 4 timer på oss. Det gjekk fint. I Hirtshals var me kl. 1945, så var det berre å køyre på!

Falke er klar for 3000 km på hjul gjennom Europa!

Falke er klar for 3000 km på hjul gjennom Europa!

Danmark og Tyskland vart tilbakelagde på den fyrste kvelden. Me kom inn i Frankrike på morgonkvisten og var langt sørover mot Nancy på morgonkvisten. Magne hadde førebudd ei dame i Liege på ei overnatting, men me køyrde litt lengre aust og kom inn i Frankrike med Strasbourg.  Det var lite trafikk på ein laurdag, så me hadde ikkje problem av noko art. Og Falke han imponera som ein svært stødig og roleg sjåfør.

Fersk sjåfør med 14dagars setifikat, imponera med kjøyringa si!

Fersk sjåfør med 14dagars sertifikat, imponera med kjøyringa si!

Den store elddåpen kom for Falke! Det skjedde i Barcelona, klokka halv ni på kvelden laurdagen. For dei som kjenner byen og vegane og trafikken der veit kva eg meiner. Ta rushtrafikken i Stavanger og gang opp med 10 i mengd, i kaos ig tempo og i temperament! Dette tok Falke med stoisk ro! Me kom oss gjennom byen og for mot Valencia og Alfaz dei neste timane! Unni sov på sofaen i heimen då me kom fram klokka 01.35 på sundag morgon!

Falkemat

Falkemat

Skjalg sin mat

Skjalg sin mat

I dag har Falke og eg sove ut. Men eit bad vart det tid til. Og eg måtte eg jo filme Falke og Kitty Karina som traff kvarandre i morges før frukost. Kitty Karina har snakka mykje om at Falke skulle komme og gledd seg valdsamt den siste veka. Kitty Karina hadde og funne ei gåve til han (se bilete).

Kitty  Karina vil gi Falke ein våt klem

Kitty Karina vil gi Falke ein våt klem

Like attmed vårt hus ligg det eitt stort symjebasseng.  Kitty Karina ville sjølvsagt vise Falke dette og det var ikkje han imot som den sjøløva han er! Framleis varm i vatnet etter norske tilhøve, men me synes de vert kalt eitter kvart. tippar 22-23 grader etter ein dag og to med regn og overskya ver. Her det det sola som varmer bassenget, så dårleg ver eit par dagar senkar temperaturen.

Vatn er kjekkt. Bade, symje, dukka!

Falke, Kitty Karina og Skjalg kosar seg i bassenget ved huset vårt i Alfaz.

Falke, Kitty Karina og Skjalg kosar seg i bassenget ved huset vårt i Alfaz.

Behagelig arbeidsantrekk!

Behagelig arbeidsantrekk!

Falke har eitt kjekkt kamera som tåler vatn!

Falke har eitt kjekkt kamera som tåler vatn!

... og slik ser Falke ut under vatn!

... og slik ser Falke ut under vatn!

Noruega – Tilbake til det kalde nord….berre for nokre dagar

Så var eg I Noreg. Plutselege og brått. Nokre timar før i 26 graders varme så sto eg der på Sola Flyplass og det var kald nordavind og 14 grader. Eg hadde sjølvsagt kortbukse og skjorte som eg har hatt kvar dag de siste 3 vekene. Eg fekk ei stor overrasking på Sola, Der i porten ut av utalandsrommet stod Odin! Kjempeoverrasking og såå kjekt!  Eg hadde venta Falke, men han hadde ikkje Odin sett. Ute på parkeringen der stod Peugeot`en, der sat Falke. Han vart like overraska over å sjå Odin og meg kome saman! Hjarteleg møte.

Det var stor overrasking å møta Odin på flyplassen!

Det var stor overrasking å møta Odin på flyplassen!

Der var sjølvsagt og Falke med bilen vår!

Der var sjølvsagt og Falke med bilen vår!

Hjartleg og overraskande møte mellom dei to gutane våre!

Hjartleg og overraskande møte mellom dei to gutane våre!

Falke fekk lappen den 7. september. Fyrste gong eg kjøyrer med han etter det! Eg gler meg til bilturen nerover Europa med den ferske sjåføren!

Falke fekk lappen den 7. september. Fyrste gong eg køyrer med han etter det! Eg gler meg til bilturen nerover Europa med den ferske sjåføren!

Nett no er eg i stua til Dag Bjørnsen. Klokka er halv åtte. Det er sol ute men kaldt trur eg. Dag har vore så snill og hjelpsom og teke meg inn og gitt meg eige rom på loftet for nokre dagar. Skal gjere filmane for Barnemuseet ferdige, prøve å leige ut Stavanger Brygge, pakka ned resten av dei sakene som me vil ha med oss til Spania – og køyre Peugeot`en til Spania!  Eg prøve å selja han for ein månad sidan, men lykkast ikkje med det. Då var det like greitt å ta han til Spania. For det har me snakke mykje om. Det er ikkje lett å bu i Albir utan bil. Med treng han for å kome til butikken, deltaka på dei sosiale arenaene og kome seg rundt og sjå på dei fine omgivnadene i Valencia. Falke vil bli med. Me køyrer på fredag og skal vere attende i varmen på sundag. Falke blir hos oss ei lita veke før han flyr attende laurdag den 27.9. Han gler seg til turen, men ikkje til å missa bilen som han har bruka dagleg sidan han fekk sertifikatet for to veker sidan!

For dei som ikkje har fått det med deg, så leiger me ut bustaden vår i Schancheholen. Difor kan eg ikkje bu der. Så det er fyrste gong på 22 år at eg er i byen uten å bu heime. Akkurat som då Unni Elisabeth og eg kom frå Filippinene/Thailand med Odin som 2 mnd gamal baby i februar 1987. Då leigde me ut legenheita i Oscar Wistingsgate ut til tri suldalsjenter. Unni Elisabeth og Odin reiste til mor og far sin i Kviteseid og eg budde på legd rundt omkring, mest hos Olav Petter og Sigrid i Store Skippergate. Så dette er mest som å vere attende i 1987 – Deja Vju.

Var oppe i huset i går då me kom frå flyplassen. Dei hadde det fint (og ryddig..). Simplissiuss låg i korga si i stua rund og god (eg undrar meg kor stor den katta kan bli?) Nokre varme klede måtte eg ha på meg før Falke køyrde med til Dag sitt hus på Våland. Om kvelden var me på byen, møtte Odin og åt god gresk mat på Akropolis Restaurant før me hadde ei hyggjeleg avslutting hos Sjokoladepiken. Eg sat og frøys, under varmelampa, men Dag kom med ullteppe til den frosne klimaflyktningen! Odin tok og kvelden sjå Dag. Ein veldig kjekk heimkomst og hyggjeleg kveld!

Simli har det godt hos leigetakarane våre. Men ho vert større og større!

Simpli har det godt hos leigetakarane våre. Men ho vert større og større!

Altea

Fredag var vi på tur i Altea

Fredag var vi på tur i Altea

Altea er ein flott gamal landsby av det slaget som ein godt kunne bu i. Unni og eg ville nå helst det, men nærleik til skulen og Kitty Karina sin nærleik til nye vener vog meir då me velde bustad.

Unni tek mange bilete, nå har ho fylt opp heile datamaskina si....

Unni tek mange bilete, nå har ho fylt opp heile datamaskina si....

Fin belysning frå gamal vindu

Fin belysning frå gamalt vindu

Nok ein varm dag

I dag hadde eg bestemt meg for å gjere to ting. Det eine var å fylje KK på skulevegen. Det andre var å ta ein tur til Benidorm. Eg klarte å fullføre begge desse ambisiøse planane! i varmen. Framleis mellom 30 og 33 grader.
Kitty Karina gjeng ca 35 min til skulen. Det siste stykke er opp ein 1000 meter bratt bakke, så det tar på i denne varmen. Nå har me fått bilskyss av nokre foreldre som køyrer ungane sine. Det korta min og KK sin tur til 10 min. Fint for oss. Skal sitte på resten av veka. Neste veke tek me buss. Skal finne eit busskort, så blir alt mykje enklare. Unni sendte ei melding om at ho hadde fått tilbod om eit nytt hus, ikkje langt frå skulen. Det skal me se på no om ei lita stund. Trur det er berre 10 min frå her (Eg sit på skule med Unni rett no – Ho trong litt hjelp til det datatekniske) .
Attende til de to oppgåvene for dagen…. Eg skulle reise til Benidorm. Jo eg kjøpte ein billett til 1,25 EU .. ca 10 kroner. Så sette eg meg på bussen og sat der i ein og ein halv time! Eg gjekk ikkje ut i Benidorm! Nei det hadde eg ikkje lyst til. Du verda for ein stygg by. Ein skal leite lenge etter ein by som har vore utbygd så usystematisk og tilfeldig. Her er det tut og kjøyr-planlegging. Stygge hus, svære skyskraparar saman med låghus og terasseblokker. Og så mange stygge høghus! Nei her vil eg ikkje tilbake om eg ikkje må då!

På slutten av dagen, etter at KK hadde sitte på med nokre foreldre heim, så fekk eg ei melding frå Unni. Ho trngte hjelp til noko datagreier. Dette var klokka 16.00. Eg treiv kamera og magebelte med meg og tok beina opp til Costa Blanca Undervisning. Der blei eg verande med Unni fram til nærmare 1900 (Laaange dager for Unni som hadde vært på skulen sidan kl 845) Då bruka me mest 1 time heim…med ein tur innom ein villa me kunne tenke oss å leige og til butikken for vatn… Heime vart det enkel ferdigpizza og ein symjetur på ein halvtime under månelyset. ….

Her mediteres det etter et avkjølende bad