Tag / Spania

by skjalg

Spania igjen. To år etter.

playademal

Playa del Mal Pas, finaste staden i byen.

Så er eg attende i Spania. Nøyaktig to år etter at Kitty Karina og eg var her sist i fjorten dagar. Aleine denne gongen for å gjere noko er har tenk på lenge. Eg vil fiksa på tanngarden min 🙂

Inngrep

Antonio og assistent set inn titanskuer!

Dette er ei omfattande sak som eg nok vil bruke eit halvt års tid på med fleire turar til Spania dei neste månadene.  Eg fann Clinica Dental Costa Blanca på nett og tok kontakt med dr. Anton, ein tysk lege med lang fartstid i Spania. Dei såg ut til å ha eit godt omdøme. Som alle veit, så er det dyrt med tannrøkta i Noreg, eit av dei dyraste landa i verden har eg høyrt – då skulle det ikkje så mykje hovudrekning til å sjå at eg ville spare mykje på ein slik operasjon i Spania. Dei er like dyktige som i Noreg, så det er det ikkje noko å uroa seg for.

Dette er innsida av meg.

Dette er innsida av meg.

Eg reiste til Benidorm på tysdag og har vore her sidan for å førebu innsetting av implantatar. I dag, torsdag er fyrste steg ferdig, der eg har fått sett inn fire skruer i titanium.

Antonio og Anton. Dyktige folk!

Antonio og Anton. Dyktige folk!

Assistentane

Sara og Lisa, kjekke damer som tek god vare på pasienten.

Det tok Antonio under ein time å sette dei 4 skruene inn.  Han er ein sers flink ekspert og hadde sett inn 5 stk hos ein 80åring rett før eg kom. Han har så langt nærmare 3000 implantatar i sin 15 årige karriere!

Hotellet Celyman i Benidorm.

Hotellet Celyman i Benidorm.

Mens eg er hos tannlækjaren her her i Benidorm, har eg teke inn på eit billeg og bra hotell, i gå-avstand til tannlækjar og til stranda. No har eg ikkje hatt tid til ta meir enn ein einaste strandpromenade, men det vil det vel bli tid til, eg reiser attende til Stavanger på laurdag. Skal og til Albir i morgon. Byen der me budde eitt år i 09/10.  Kanskje eg ser på billege leiligheiter og?

medisiner

Dagleg inntak av medisinar og føde dei neste dagane!

16. mai i dag. Går og spis på det du ser på bilete. Det er blitt berre det, og mykje vatn. For det er varmt etter kvar. 23-24 grader og sola varmar den skrale skrotten 🙂  Har sett på 4 leiligheiter i dag. alle 3 roms med 2 bad, 2-3 etsje, 200-300 meter fra stranda i Albir. Det er god kvalitet på dette, skulle vere greit å leige ut til nordboarar, tenkjer eg.  Prisane er ikkje vonde. Dei har gått jamt nedover her som andre delar i Spania.

Albirpromenade

Kjekt å promenere langs Middelhavet igjen 🙂

Her i Albir har prisane halde seg jamt høge, på grunn av det kjøpesterke skandinaviske (norske) publikum. Det er fart i omsetninga seier meglarane, prisnergangen har flata ut og no er det berre vegen opp att….  Skal sjå på fleire i morgon. Har kontakta to meglarar som begge har vært i markedet i minst 15 år.

bustad01

Her er ein av dei fire eg såg på i dag.

DSC_0108

Flott uteanlegg! Like i Albir sentrum. Utgang til Middelhavet til høyre.

DSC_0022

Stuge i den fyrste leiligheit eg såg på

by skjalg

300 dagar i Spania – Tankar om eit år i utlandet.

Eg har bruka ein del timar til å tenkje. Det er vel ikkje så overraskande, tenkjer du…Det eg meiner er eg tenkjer på livet, kjærleiken og døden…. Eller noko sånt. Er det ikkje det det heile går ut på? Vel, eg sit på ein stein og ser utover landskapet der eg har budd samen med Unni Elisabeth og Kitty Karina dei siste 10 månadene. Her har eg budd og levt, gjort alle dei tinga som ein gjer andre plasser tenkjer eg. Det er tri ting som har gjort opphaldet litt stutt og litt mindre utfordrande. For det fyrste visste me at det blir kun eitt år, kanskje to. For det andre så har ikkje vore skikkeleg her, eg meiner i skikkelege Spania, slik eg har skrive om før. <for det tredje så har dei fire heimreisene til Noreg understreka «feriefølelsen». Det har og vore stunder der tida har vore vanskeleg og der dagleglivet har sett meg på nye prøver og gitt meg mange utfordrande tankar.

Skjalg les om framtida si. Det ser ikkje lyst ut for "dei gamle" som må slita meir!

Eg las nett ei interessant artikkel i Dag og Tid som tok for seg pensjonane vår. Det vil jo gjelde meg og. Eg er 56 år og skal om ikkje så altfor lenge vera pensjonist. Pensjonist, det er noko tungt og gamalt med det ordet. Eg har alltid sett på pensjonistar som gamle folk…. Og der er vel rett?? Eller? Det er mange pensjonistar her på Costa Blanca, ja det fins visst fleire tusen fastbuande nordmenn langs den spanske solkysten. Berre i Alfaz del Pi bur det 5000 nordmenn, svært mange av dei er pensjonistar. Artikkelen i Dag og Tid fortel om ei sannheit som svært få på min eigen alder tenkjer over – at dei vert minstepensjonistar sjølv om dei har hatt ei løn på over 400 tusen kroner (2009-kroner). Lurt av myndigheitene med andre ord… For meg betyr det mindre har eg funne ut. Eg har aldri tent så mykje pengar…

Året i Spania har vore eitt år med mange tankespinn og mykje skriveverksemd på nettet. Eg håper det er mange som lese dei orda eg har skrive til dykk frå Spania. Det har vore kjekt det, å skrive. Har alltid hatt ynskje om å gjere meir av det. Der må eg sei eg har fått gjort det eg hadde planar om dei siste 10 månadene. Ein del av dette er arbeidet med film, som trass alt er mitt yrke gjennom snart 40 år (!)

Huset me leiger med den store blomsterbusken. Unni blir til slutten av oktober.

Me kom til Spania den 23. august i fjor, Unni Elisabeth og Kitty Karina og eg.  Kitty Karina ja, ho har nok hatt det mest innhaldsrike året. Då ho kom hit i august, var det eit tøff tid med frykteleg vond heimlengt. Det var vanskeleg å ta farvel med Falke, og venene i Stavanger. Kitty Karina gret sine modige tårer meir enn ein gong då.

Me kosa oss mykje i vatnet!

Det letta svært mykje etter eit par veker på den nye skulen. Der fekk ho mange nye vener, som ho har hatt fine stunder med i det siste året. Eg jobba i starten med planar om ein dokumentarfilm om hennar liv i Spania. Det vart nokre tette og tøffe opptak med henne, noko ho ikkje var heilt førebudd på. Me snakke mykje om dette før me reiste, dette var noko ho ille. Ho har trass alt 6 filmroller bak seg frå før, men dette var annleis. Det vart frykteleg nært og veldig personleg. Det vart feil for henne. Ho spurte om eg ikkje kunne stoppa og eg måtte jo høyre på henne! Eit vanskeleg val, men det var hennar liv eg ville vise og då så….

Kitty Karina har fått gjere mange kjekke ting i Spania!

Det har endra planane mine ein tanke, slik at eg no skriv på fiksjon, dvs eit filmmanus om ei jente (ikkje Kitty Karina) og hennar liv i Noreg og Spania. Denne historia har fått arbeidstittelen «Ville Venn» og handlar om ei jente som er på jakt etter sin ukjente far i Spania. Det har vore eit spanande prosjekt dette, som eg held fram med heime i Noreg. Eg har og skrive eit manus for Psykiatrisk Opplysning. Elena heiter den historia og skal moglegvis bli film til neste sumar. Før den tid må eg hjelpe PO med å skaffe 500tusen kroner.

Anna har hjelpt oss med spansken dei siste 7 vekene...

For å konkludera året, så må eg sei det har vore positivt. Det har styrkja Kitty Karina trur eg. Unni Elisabeth og eg har fått ei oppleving me ikkje har prøvd før. Me er mange erfaringar rikare som me nok får bruka i åra som kjem. Det me ikkje er nøgd med er at spansken vår ikkje har blitt stort betre enn då me reiste for eitt år sidan…. I ein siste freistnad for å rette opp dette hyra me ein privatlærar ein time i veka. Om det hjelpte – kanskje litt…

Takk til alle dei som har fylgd med i nokre av dei orda eg har skrive, og ikkje minst dei få som har lese alle dei 97 postane eg har laga gjennom desse  49 vekene sidan det fyrste innlegget den 28. august 2009! Takk for merksemda! No kjem andre tider og andre opplevingar og andre bloggar! Skjalg 🙂

PS…… Unni Elisabeth reiser attende til huset i Tita den 23. august. Ho er tilsett som konstituert rektor på skulen der ho har jobba det siste året. Kitty Karina og Skjalg blir i Schancheholen, og me ventar henne attende i byrjinga av november 2010.

by skjalg

Font del Algar – ei turistfelle i naturen.

Det har blitt mange turar de siste vekene. Me reiste til Font del Algar.Dette er ei typisk turistfelle, men det var jo kjekt å få seg ein kald dukkert i elva. Eit slikt anlegg me såg her ville ikkje ha vore bygd i Noreg.

Font de Algar er blitt ei tursistfelle - her var mykje av naturen øydelagt.

Ein kan sei at her hadde dei øydelagt naturen for å gjere den tilgjengeleg for folk flest. Eg trur nok turen til Preikestolen i Noreg hadde blitt sers annleis som naturoppleving om de hadde gjort som her!

Font del Algar. Magnet for den badeglade.

Det var fint ver og varmt denne dagen. Så varm at eg måtte ta meg nokre symjeturar i den kalde vatnet. Det var litt utfordrande å symje inn til fossen. Noko overraskande å kjenne kraften i vatnet som trefte megdå eg kom under fossen!

Fossekallen - eller kanskje det er draugen?

Unni er ikkje den fyrste som hopp uti når vatnet er kaldt, men denne gongen slo ho til….Kitty Karina og Olav Petter haldt seg til forsiktig vassing i elva… (pinglete – spør du meg).

Unni Elisabeth overaska med å kaste seg uti 18 grader kaldt vatn!

vassa i det krystallklare vatnet...

Olav Petter og Kitty Karina vassa i det krystallklare vatnet...

by skjalg

Vitjing og FotballVM-Visitas y el fútbol!

No har me berre ei veke igjen her i Albir før me set nasen heimover. Kitty Karina dreg med fly, Unni Elisabeth og Skjalg køyrer flyttelasset til Stavanger den 4. juli.

Og så har me fått besøk igjen, som eg skreiv i forrige veke. Olav Petter har hatt varme og avslappande dagar saman med oss der me har farta rundt på fotballbarar (!) Dykk forstår han Olav Petter fortalde oss at det var noko som heitte VM i fotball i Sør-Afrika. Det visste me ikkje noko serleg om, men han klara å få oss med på eitt par kampar med Spania som deltakar. Då hadde installera oss i ein Spansk ølstoge og det vart det så mykje liv (og støy) at eg måtte gå ut på gata.

Spanjolene er veldig glade for tida!

Dei vaksne viser stor entusiasme for Spania sin innsats i fotball-VM....

...og dei små er med på leiken!

Kitty Karina har skaffe seg drakt og flagg for ho meiner at Spania vinn VM. Ho skal sjå finalen (med Spania) i Stavanger den 11. juli og har utstyra seg vel for dette. Ellers så har me reist omkring med gjesten vår, som hadde preferansar for både Harley Davidson og fleire turar i omgivnaden. Eg skal skrive meir om ein av desse turane som vart litt annleis enn det me hadde venta…

OPPDATERA tysdag kveld:  I kveld sat eg aleine heime og såg på Spania-Portugal! Unni Elisabeth og Sally (ny vitjing) var på Benidorm Palace og såg på danse-sangshow. Rett nok vaska eg skap og hyller i leilegheita samstundes…men det må vel vere ein sensasjon…eller kva meiner du Jan Morten?

by skjalg

Parkering i Spania – Estacionamiento

Skjalg lukeparkerer. Trongt her ...Eller kva synes du?

Eg har øva meg på lukeparkering. Fleire gonger. Her i Spania er det vill vest i parkering. Her set ein bilen frå seg overalt. Spesiellt populært er fotgjengerfelt og fortau. Men aller mest parkerar ein i rundkjøyringar! Det er så vanleg at eg trur mest det er lovleg?

Rundkjøring er fine store og gode og parkere i!

Lukeparkering er ein kunst. Det er mange som er flinke til å få bilen inn på små plassar. Odin fant ut då han var i Valencia, at spanjolane sette bilen i fri og hadde handbremsen av – då dei parkera i byen. Det var berre å skuve bilen foran og bak – så vips hade du plass til bilen! Det var jo ikkje mogeleg å gjere i ein bakke då!

Hjørne på vegen er ein favoritt!

Dobbeltparkering for den late...

Denne karen var heldig, fekk ei åtvaring frå politioffiseren! Han flytta bilen...

...men han køyrde berre rundt hjørnet og parkera på handicap-plassen!!!

Overalt står det bilar i vegen med katastrofelyset blinkande. Eg venta i går i eit av dei travlaste kryssa PÅ fotgjengarfeltet og venta på at bilen framfor skulle køyre…. Det gjorde han ikkje – så etter 10 sekund tuta alle bak meg. Han hadde ikkje slått på blinklysa så eg visste jo ikkje at han hadde parkera der!

Parkering for den avanserte!

by skjalg

Benidorm – elska og hata by – odiado y amado

Byen og skyskraparane vert små når ein ser byen frå fjella bak!

Europas høgaste hotel er 210 meter høgt. Her tar dei 50 kroner for ein tur med heisen.

I byrjinga av 50talet var Benidorm senter for tunfiske i Spania og hadde omlag 3000 innbyggjarar. Heile kommunen var planta med oliventre og sitrusfrukter før Plan General de Urbanismo blei vedteke i 1956. Dei hadde sett for seg ein skikkeleg by med mykje parkar, men dei hadde visst ikkje skikkeleg styring på utbygginga og arealet som blei byggja på vart  mellom 1956 og 1964 150 gonger større enn dei hadde tenkt – politikarene i 1956. Og dei neste 20 åra auka utbygginga med ikkje mindre enn 760 %!

Noko livlaust her. Ville du bu her?

Her er det ialle fall litt liv ser det ut til....

Det var sjølvsagt charterturismen som betala for denne enorme byggeaktiviteten. 4 millionar turistar kom det til Benidorm i 2008. Blokkene som vart bygde opp gjennom åra blei sett opp langs med den flotte stranda og let mange få utsikt til sjøen. Det kan hende det var eit kriterium for planen. Mange ser heller på denne planen som ei katastrofe for byen. Men Benidorm er ein viktig kjelde for inntekt på Costa Blanca og er den største turistmaskinen i Comunidad Valencia.

Room with view!

Helt topp!

Eg skreiv ein del om Benidorm då me kom til Spania i september.  Skreiv ein del om harry/partybyen. Når ein kjem landevegen på AP7 er det byens «skyline» ein ser fyrst på fleire kilometers avstand. Byen har mange høøøge bygningar. Benidorm ser ut som ein by som ynskjer å vere Las Vegas og New York samstundes. Dei bygger høgre og høgre. Byen er ein festby men og musikkby. Eg forstår at jazz er viktig her og det er eit stor musikkmiljø, med fleire festivalar i løpet av året.

Benidorm har arkitektur med kontrastar. Kor dei tek inspirasjon frå er det ingen som veit!

Arkitektonisk er Benidorm verd ei studie. Det meste av bygningar er overdimensjonert. Det kan se ut som om utbyggjarane har prøvd å overgå kvarandre om å konstruera dei høgaste bygningane. Bystrukturen ser på ein lekmann som han er tilfeldig og utan noko form for plan. Det er noko anarkistisk over heile byen, i negativ forstand. Kan ikkje tenke meg at seriøse arkitektar vil sette igjen noko minne for ettertida i denne byen! Byen har fleire hotell pr. innbyggjar enn nokon annan by i Europa. Ikkje så rart, når den tek imot like mange folk pr år som det er innbyggjarar i Noreg!

Koooselig.. eller? Billeg for folk flest ville kanskje andre sei. Her får du leigenheit for ein halv million kroner.

Gran Hotel Bali er dessutan Spanias høgaste bygning (210 meter) og Europas høgaste hotell med 52 etasjer. Benidorm kan dessutan ta 300.000 gjester til sine restaurantar og kafeer/pubar i høgsesongen og utelivet på kveldane er vide kjend, som eg skreiv på sida mi i september i fjor. Byen er og eit handle-eldorado, der ein kan kjøpe kva som helst frå

Bygging av høghusa til høgre stansa i fjor. Har sett lite aktivitet sidan!

... men her kan ein sjå at dei så smått er komen i gang att...

dei mange små tronge butikkane langs gatene. Her sel dei alt det du kan tenkje deg, importera frå Austen alt saman, som ellers i Europa. Det finaste med byen er jo stranda. Det var jo her den store utbygginga starta. Kommune hadde ein plan om å satsa på turisme på femtitalet, men eigde berre ei smal stripe langs stranda.

The British

Difor vart det store høge hus alt frå byrjinga. Dette har dei fortsatt med til i dag, og no er det fleire bygg som er kringsette med byggjekranar. Men dei er stille desse kranane. Det er ingen arbeidsfolk som byggjer lenger. Tomme betongskal, halvferdige grå skyskrapartårn står som spøkelse-skulpturar etter kollapsen i byggmarknaden for to-tri år sidan. Det står hopetal av leigeheiter uferdige i byen, og fleire tusen tomme rundt omkring i og utanfor. Ja, heile bustadfelt ligg der som spøkelsesbyar. Her kan ein kjøpe billege bustadar med opptil 150.000 Euro (1,2 mill NOK) i avslag, men kven vil vel bu i ein spøkelsesby – huh-huh 🙁

Standa er flott...Er dette motiv frå ein skyskraparby med 400.000 folk?

Det må jo nemnast at dei og har ein bitte liten gamleby, dei og...

Kan vere fint med høge hus og.... i solnedgangen i alle fall!

by skjalg

Høgt og lågt med laust og fast! Atlas y bajos!

Puig Campana enno ikkje beseira, men det skjer vel snart - Eller kva meiner du Unni Elisabeth?

Falke har vært her i nesten to veker. Men han er reist nå. Han dro den 22. mai og er attende i Skjold på militærbrakka no. Det blir alltid mykje aktivitetar når han er i nærleiken! Me har bevega oss høg og lågt, bokstaveleg tala! Me har ikkje klart å kome oss opp på Puig Campana enno (1408m høgd – 14km tur) Hadde konkrete planar med Falke, men det blei ikkje tid. Me kom oss rundt omkring i området saman med han, men me som bur her har ennå nokre veker igjen før me sett nasen heimover til Noreg (eg og KK iallefall). Det blir varmare og varmare for kvar dag no. Den siste tida har det vore 26 grader det meste av dagen.

Vann i Polop kjem frå Berniafjella. I ein vannpost med 100 kranar tappar eg drikkevatn.

Godt drikkevatn

Etter dykkinga for to veker sidan har er gjort lite som der er verd å skrive om, men noko har me gjort, forskjellig laust og fast om ein kan sei det sånn..Me var ein tur til Polop og Callosa de Sarria. Den fyrste plassen som heiter Polop, har eg har vitja mange gonger gjennom dei siste månadene. Har fått mange fine fotomotiv herfrå. I Polop henta me 20 liter med drikkevatn. Me fekk eit tips om at vatnet her smaka så godt, så det ville me prøva! Den andre plassen, Callosa de Sarria var ute på landsbygda der me henta Kitty Karin, Sandra og Sara hos veninna Sofia. Familien hennar kjøpte huset for sju år sidan og har bygd det om til eit spanande bustad og atelier. Dei hadde 5 mål med frukttrer. Mest niespros trur eg. Me smaka på nokre av desse gode fruktene som me ikkje har sett noko til i Noreg. Dei smaka ein mellomting mellom fersken og aprikos, men kanskje litt meir søte.

Huset til nokre vener av Kitty Karina ligg utanfor Callosa de Sarria.

Niespros søt frukt.

Falke lika niespros

Ellers så har eg og Falke køyrd rundt om kring, til Altea for ein knivbutikk, kjøpt nokre datadingsar og Falke har  fått med seg Denia. Her har eg ikkje vært før. Denne byen ligg 50 minuttar køyring nord frå der me bur. Stor by med 40.000 innbyggjarar. Det fins ei middelalterborg (Castillo de Denia) sentralt i byen, og ein koseleg gamal bydel ned mot sjøen. Falke vill undersøkje leige av firehjuls motorsykkel, for terrengkøyring. Eg trur han vart litt skuffa, det var ikkje akkurat den store utfordringa for han som ville ha hard kjøring med flyging på bakketoppane og ikkje ein «sundagstur for pensjonistar» som dei la opp til her.

Casillo del Denia. Borg bygget i mellom 1100 og 1200-talet.

Falke var på perm frå den norske forsvaret.

Alt i alt ein fin tur for Falke. Neste vitjing frå Noreg blir Sally som kjem i slutten av juni. Det er ein månad til det. Stille og rolege dagar for meg frametter. Kanskje eg kan skrive mykje no, sjølv om det er hard å jobbe i varmen … 😎 Det hadde jo vært fint om det kom nokon, sånn heilt overraskande no i juni! Me kan jo håpa……

I Altea fann Falke ein butikk der han fann mykje fint! Kjøpte noko til Leatherman'en sin.

Dei siste dagane har det vore verkeleg varmt her. Det er norske sumar-temperaturar! Då har det hendt fleire gonger at me har teke ein natt eller to på taket! Her i Tita har me ein takterrasse som det er fint å sole seg på om dagen, og fredeleg og avkjølande å sove på om natta! Den som kjem på vitjing kan få prøva!

Under ein høgare himmel! Her på taket er det flott å sova!

Neste oppdatering frå oss kjem den 31.5 og 4.6., for dei som venter på det 🙂

by skjalg

På djupt vatn, i Middelhavet – En aguas profundas! Falke og Skjalg dykkar!

Husk du kan trykje på bileta. Ein gong, store, ein gong til ennå større!

Oppdatera torsdag kl. 13.58: Sjå Falke med beviset!

Åshild og Eimund reiste og det blei stille. Falke har vært her ei veke. Kosa seg i varmen og med kontrasten til det strenge soldatlivet på Skjold i nord Noreg. Han har vært stille, det vil seie han har lese mykje den siste tida!

I stua

På hotell-terrassen

Me tinga dykkarkurs for han, så har har nytta høvet til å førebu seg vel. Frykteleg vel. Han les og les, strekar og fargar i boka si om dykking. Han har snart lesa og fargelagd heile den 260 sider lange læreboka, så eg trur han tek kurset denne veke med den største lettsamd. Dei siste dagane har eg sitt han lese ute og inne, på kafear, parkar, om kvelden dagen og natta! Nå den karen har bestemt seg for noko så går det slik! Det er både sikkert og visst!

På benken

På cafe....litt trøtt!

Kurset Falke tek er det same som eg to omlag 22 år sidan! Har har ikkje dykka sidan den tida, så eg må friske opp kunnskapen min og gjere eit dykk eller to slik at eg er «kompatibel». Det er det som no står for tur. Falke han har lese seg opp og eg må vel be han eksaminere meg litt på teorien, tenkjer eg!  I dag tirsdag, så har han fyrste dag med undervisning og pratisk dykking. Han fekk seg et prøvedykk i Calpe for nokre månader sidan, då han vitja oss sist i septemeber. Det ga meirsmak, så no tek han Padi sitt ordinære sertifikat og tørrdraktsertifikat, som han og kan nytta i Norge (over heile verda).

Det er viktig med instruksjon før første dykket.

Det er et nokså omfattande kurs Falke skal gjennom. Det er ein del teori (boka er på 260 sider) Det er mykje sikkerheit og prosedyrar som skal innøvast og det er mykje utstyr å halde greie på.

Instruktøren.

Ventil

Ventilluft.

Munnstykket.

Teori er viktig!

Teori er viktig!

Instruktøren heiter Guido og er frå Tyskland. Han har drive  Greenwich Diving i mellom Calpe og Altea i 4 år. Dei har ein fin heimeside, kikk inn der. Der ligg og fleire bilete frå vårt dykk den 19. mai! Falke sitt PADI kurs går over 4 dagar. Det er eit intensivt kurs som krev mykje lesing på kort tid og dei tek 4 dykk med instruktør. Fyrst Open Water Diving og så Tørrdraktkurs. Han må ha begge desse kursa for å dykke i Noreg -der det er så kaldt i vatnet! Siste kurset er mest teori, eit dykk med tørrdrakt og eksamen på fredag. Eg har desse formalitetane og trong berre oppfrisking. Eg fekk prøva meg på mitt fyrste dykk i dag! Fyrste dykk på 22 år!! PADI-sertifikatet mitt er frå 1988 – to år før Falke vart fødd.

Sertifikatet frå 1988

Livstidsdokument!

Våren 1988 gjekk eg på kurs hos Siddis Dykkeskole, Eg hugsar me dykka ved Helgøysund den gongen. Det var med ei viss forventning at eg tok på meg utstyr og tok dei fyrste instruksjonar frå Guido, den tyske læraren. Etter at me drog ut med dykkarbåten, blei me delt i to grupper med kvar vår instruktør. Engelsk Goeff var med oss (Falke, eg og Terje – ein annan nordmann).

Nesten klar for 12 meters djup.

Uti vatnet måtte eg justere maska mi fleire gonger. Me fann ut at den var i det minste laget. Det kom vatn inn heile tida. Etter at dette var gjort gjekk me ned til 10 meter der me gjorde fleire øvingar, slik som vatn i maska, ta av maske, miste og finne pusteventil.

Ok! ..(foto: Melissa)

Skjalg til v. (foto: Melissa)

Obligatoriske øvelser som er viktig å drille på for sikkerheit. Falke han er 20 år snart tar alt naturleg for fyrste gong (forresten han dykka jo her i Calpe i september i fjor), gamle Skjalg er 56 og klara seg godt i vatnet (meinar han sjølv!) Fyrste dykket var roleg men med noko famlande bruk av balansejusteringa med luftventilen. Eg gjekk litt for mykje opp og ned den fyrste halvtimen.  Etterpå gjekk alle øvingar som smurt på tolv meters djup.

Falke han trivs i vatnet, den vannpolo-guten som han er.

Det andre dykket tok vi etter ein halvtimes pause ombord i dykkarbåten. Då for eg i vatnet med Guido og eit tysk par. Det vart 45 minuttar med nærmast perfekt dykking. Me padla rundt omkring på botn nedfor dei bratte klippene mellom Altea og Calpe. Her var det flotte fargerike fiskar og fin vegetasjon på botn. Eg hadde problemer ein gong, med blybelte som ville ned på baken. Eg fekk hjelp til å stramme det rundt livet igjen. Det er herleg å føle denne vektlause tilstanden til kroppen, berre sveve mellom vatnskorpa og botn.

Skjalg etter andre dykket. Berre gode følelser!

No blir det berre å oppfordra Odin, Unni Elisabeth og Kitty Karina til å prøva seg. Kanskje nokre av venene våre? Er det nokon som blir med på neste dykk?

Falke på veg opp etter sit 4de dykk. På fredag får han utvida PADI-sertifikat

Månefisken var lett å fange i vannskorpa! Geoff kyssar fisken...

Her er beviset. Open Water Diver. Falke hadde eit resultat på 94,5% på prøva!

by skjalg

Vi blir et år til! Uno ano mas!

(12.mai.2010): DETTE ER EIN APRILSPØK!

Me har gjort et grensesprengande val. Me har bestemt oss til å bli her i Spania eit år til!
Etter at Skjalg fikk eit tilbod om å overta DVD-utleige (bildet) i Albir, så har han eit økonomisk grunnlag for å bli her til 2012! Unni jobber videre på skolen på ubestemt tid, og Kitty Karina tar et år til, men nå i 8ende klasse på den norske skolen!

Skjalg overtar den lokale DVDbutikken frå Sally Owen. Kjøpe-summen er hemmeleg!

Meir om den nye utviklinga i våre arbeids og bustadsplanar seinare. Me er for tida på reise i Sevilla-Corboba-området og er tilbake i vår bustad i Tita den 5. april.