Spaniafolket frå Noreg – Españoles de Noruega

Spania er Europas fremste ferieland. Det kjem 49,5 millionar turistar kvar tår  her til landet. 800.000 av dei er frå Noreg. Spania sitt klima er ei av dei viktige grunnane til at så mange kjem hit. Eit anna viktig motiv er den spanske kulturhistorie.

Klokka er 13.00. Albir sentrum. Her er det berre norske pensjonistar!

Klokka er 13.00. Albir sentrum. Her er det berre norske pensjonistar!

Spania er og det landet der det bur flest norske, bufast. Dei held seg for det meste på solkysten Costa del Sol, Costa Blanca og Costa Brava.

Et internasjonalt milø.

Et internasjonalt miljø.

I dette område seiest det at det bur mellom 60.000 og 80000 norske. Det kjennest ut som dei fleste bur her i Albir og Alfaz!  Men statistikk seier at kring 5000 bur fast her i kommunen. akkurat her i er det er visst den 3. største utlendings-busetnaden utan om England og Tyskland. Over alt høyrer me norske stemmer- Det er pensjonistane som er her no. I dag då eg tok den vanlege turen til stranda, passera eg fleire kafear. Så godt som alle plassane var det norske tungemål i lufta. Eg er sikkert eg møtte 150 norske på dei 3-4 minuttane det tok meg å passera på veg til posthuset.

Norsk mat overalt

Norsk mat overalt

Norske nyheiter!

Norske nyheiter!

Norske legar

Norske legar

Kafeane ber jo preg av dette. Dei har norske menyar og fleire av dei tilsette snakkar og norsk. Det er eit merkeleg samfunn, me er i eit spansk miljø men høyrer mest norske stemmer. Det er ikkje så påfallande om sumaren, då kryr det av turistar overalt. Dei norske forsvinn i mengda. No er de berre pensjonistar her, og oss, og nokre få andre. Me har møtt nordmenn som har vore her i nesten 30 år. Den norske busetnaden blei for alvor markant på syttitalet, etter at Spania var blitt det fyrste store ferielandet med reiseselskap som Spies, Tjæreborg og Saga Solreiser som pionerane rundt 1960-65.! På syttitalet busette dei fyrste seg her i Alfaz. Den fyrste busetnaden var eit 150 hus store Foia Blanca like ved Alfaz by. Sidan er det mange som meiner det er blive ein norsk koloni her. Dagsavisen laga i 2004 ei reportasje som vekte mykje harme her blant fastbuande nordmenn.

Foya Blanca, den gamle appelsinlunden i Alfaz.

Foya Blanca, den gamle appelsinlunden i Alfaz.

Norske selskap prøver lukka.

Nokon prøver lukka.

Gjett kva land dei kjem frå?

Frå Noreg?

Nokon få bygger no.

Nokon få bygger no.

I fylgje  husverten vår, Kalve, som har 20 års fartstid her i Spania, så var det ein entreprenør frå Bergen som bygde dei fyrste bustadfeltet i området. I 1974-75. Område var tidlegare appelsinplantasjar, det har nok vært ei svær næring i området før.

Entreprenøren gjorde gode pengar og kjøpte fleire område. Det gjekk godt i mange år, men me veit jo at det som gjeng opp ein gong kjem ned att. Nedgangstider og konkursar fylgde på som bølgjer på havet. No er me der att, nede i bølgjedalen.

Dei einaste som kan sitte og gjere som ingenting er dei norske pensjonistane. Dei har betalt sitt hus og si gjeld og kan berre gje eigedomane til sine barn eller barnebarn.

Appelsineksport vært viktigste næring her før turismen overtok.

Appelsineksport vært viktigste næring her før turismen overtok.

Nordmenn har bygd mange flotte eigendomar her!

Nordmenn har bygd mange flotte eigendomar her!

Hundelandet ? El pais des Perros ?

To gode vener i Altea

To gode vener i Altea

Sit roleg og nyt sola på terrassen. Det er varmt i sola, kring 30 grader tenker eg. Høyrer suset frå trer, fuglekvitter. Den fine blomsterbusken over inngangen her trekk til seg fine fuglar.

Verdas minste fugl!

Verdas minste fugl!

Eg såg for fyrste gong i livet mitt ein Kolibri. det er verdas minste fugl…
Men attende til det eg byrja med…Stillheit…
Så høyrer eg plutseleg ein hund, lang vekke. Bjeff bjeff , så vidt eg kan merke det. Så kjem ein til, og sa ein og etter nokre sekundar med hundeglam… 10-15 hundar snakkar med kvarandre, for det er vel det dei gjer, ikkje sant?

Det er frykteleg mange av dei her i Spania. Det er nett som i Sørøstasia der med var i 86-87. Men her er dei fleste innesperra eller går i band med eigaren sin. Ser at det er mange som nyttar hundane som vaktbikkje. Dei vaktar store og små eigendommar – anten eigaren er her eller ikkje… Det er ikkje få gonger me blir vettskremte av  store bikkjer som plutseleg hoppar opp på grind elle port når du går forbi.

Er ikke dette ein pitbull?

Er dette ein rottweiler?

Her er det fare!

Pass deg for denne!

Det ser mest ut som om dei ventar stille for så å skremme maksimalt med å hoppe og bjeffe idet du går forbi…. Ikkje kjekt. Ser det er vanleg med slike hundar hos både spanjolar og utlendingar. Men ein blir vel vande med det. Det er ikkje som den fryktelege støyen frå Motorvegen i Stavanger! Den kan ingen bli vant med. Ei anna detalj som kanskje ikkje så mange i Noreg er klar over, er den lette måten hundeeigarar tek seg av driten! Dei let han ganske enkelt ligge! Det er ein frykteleg dårleg vane som me heldigvis er betre skåna for i Noreg…

Hunden er menneskets beste venn. Det er sikkert!

Hunden er mennesket sin beste venn. Eller, kva meiner han karen her?

Godt å bade i middelhavet framleis!

Godt å bade i middelhavet framleis!

Kviteseid Kunstforening har no opna i huset vårt!

Siste innspurt for nokre veker sidan.

Siste innspurt for nokre veker sidan.

Galleriet og døra mot kontoret.

Galleriet og døra mot kontoret.

I dag er det opning av det gamle butikklokalet vårt i Kviteseid – Port Arthur. Det er rett nok pussa opp mykje. Me har sørga for eit heilt nytt toalett midt i lokalet og måla alle vegger. Medlemmer i laget har stått for mykje arbeid, fiksa lys og lagd golv, pussa vinduskarmar,  montert vedovn osb. Lokalet er no ferdig og det vert opning av kunstutstilling med mellom anna Heidi Naper, Hilde Sundt og Gunnar Torvund. Synd eg og Unni Elisabeth ikkje kan vere der! Det er skrive om hendinga i NRK Telemark og Varden. OG dykk må ikkje gløyme å sjå på bileta mine i MITT GALLERI. Send meg gjerne nokre kommentarer på bileta. Det set eg veldig pris på! Om eitt år, kan hende eg stiller ut bileta mine i Kviteseid Kunstforening sine lokale i huset vårt i Kviteseid!?!

OPPDATERA: Bjørgulv, vår snille nabo og ven har sendt desse MMS-bileta frå laurdag:

Utstillingen, MMSfoto Bjørgulv Ruud

MMSfoto Bjørgulv Ruud

MMSfoto av Bjørgulf Ruud

MMSfoto av Bjørgulv Ruud

MMSfoto Bjørulv Ruud

MMSfoto Bjørulv Ruud

Opningstider for Kunstforeningen finn du på: sida til Kviteseidbyen.

Ein heilt vanlig dag. Un día completamente normal.

Dagar kjem og dagar gjeng. Den eine dagen tek den andre. Ordspråk som er blive flosklar.  Men det er slik det følest. Me har budd i Spania i tri månader idag. Det er ikkje lengre enn ein lang ferie, men det er nok ansleis for Unni Elisabeth og Kitty Karina. Eg har som eg allereie har skrive fleire gonger ikkje noko normalt arbeid. Eg lagar mi eige arbeidstid der eg legg inn fleire aktivitetar, så som sykkeltur til stranda der eg hentar dagens post (om det er det då), ein tur i butikken, så kanskje ein tur innom ein kafe for ein kaffi.

Me har ein luftavfuktar i kjellaren. Den må tøymast kvar dag.

Me har ein luftavfuktar i kjellaren. Den tøymast kvar dag.

Vel heime i Tita, parkerer eg sykkelen i bakgarden med sia av appelsintreet. I kjellaren tek eg ut vatnet frå den lille avfuktaren som står og sviv der. Dette tøymer eg ved rota til appelsintreet, som ikkje får så mykje vatn stakkar. Me har ikkje hatt regn sidan byrjinga av oktober. Eg planlegg ei oppfinning som gjer at eg kan gløyme denne tøyminga. Eg vil laga ein innretning med slange som kan ta vatnet rett i sluken. Me skal jo vere i Noreg 12 dagar, så eg mo jo finne på noko her!

Vatnet frå avfuktaren tøyemer eg på appelsintreet i bakgården.

Vatnet frå avfuktaren tøymer eg på appelsintreet i bakgarden.

Av praktiske gjeremål er det ein del som høyrer heimen til. Det er t.d. å halde køyretøy i stand! Her om dagen måtte eg vaske bilen og skifte to lyspærer samstundes! Begge frontlysa forsvann her om dagen, midt på svarte kvelden! Det var nifst!!! Då er det ikkje fullt så farleg når bremsene forsvinn…. På sykkelen vel og merke. Det skjer jo, men ein har jo praktiske hender som fikser slike bagatellar! Og slike bagatellar oppstår støtt og stadig.

Eg har eit kjekk og praktisk verktøysett med meg frå Noreg!

Eg har eit kjekt og praktisk verktøysett med meg frå Noreg!

 A man has to do what a man has to do!

A man has to do what a man has to do!

Eg skriv nokre timar på manuset kvar dag. Tek meg ein kaffi, og i dag måtte eg klargjere HD kamera mitt med å formatera minnekorta på 64GB. No er dei klar til å ta mot nye 60 minuttar med opptak. Ellers så sit eg mykje her i sofaen og jobbar på maskina. Legg ut nye tekstar og bilete på bloggen min. Det er kjekt å gjere det spesielt når vener  les denne. Eller er det nokon som gjer det framleis? Eg har ikkje fått noko respons eller kommentar sidan 17. november då Merete invitera oss på besøk i juleferien (takk Merete!).  For dei som ikkje finn kommentarfeltet så er det her. Ellers så skal me jo heile familien (med Odin og Falke) feire julekvelden med Siv og di….

Arbeidsplasser er som regel i sofen i stua. Her er det formattering av minne som går føre seg.

Arbeidsplassen er i stua. Her er det formatering av minne som går føre seg.

Ein månad til heimreise – Un mes hasta en casa a Noruega

Kitty Karina tel ned til heimreisa den 19. desember. No er det med andre ord snart juleferie og me gler oss alle til eit 12 dagars opphald i Stavanger.  Me veit ikkje heilt ennå kor me skal bu, men det ordnar seg nok!

Kitty Karina og Ylva tele dagar på skype....

Kitty Karina og Ylva tel dagar saman på Skype....

Her i Albir er det framleis varmt. Det er lite som minner om jul og vinter. Rett nok så må me ta på oss jakke om kveldane (og eg må alltid skifte til langbukse kl 18).  Eg har ennå igjen å ta på meg sokkar og sko – der går grensa. Eg har gått uten sokkar sidan 24. mai og har som mål å gjere det til me er heime i Noreg til neste år.

Unni les "Øya" - med ulljakke. Det er tross alt 16 grader ute nå!

Unni les "Øya" - med ulljakke. Det er tross alt 16 grader ute nå!

Eg meiner det er sunt å gå utan sokkar. Det styrkjer immunforsvaret og gjer ein vel. Eit godt middel mot svineinfluensa!

Langbukser kan eg ta på meg, men sokkar e for piglete meiner eg.

Langbukser kan eg ta på meg, men sokkar e for pinglete meiner eg.

I fjor var eg barføtt i sandalane mine til den fyrste frosten kom. Då var det kaldt å sykle til jobb på Randaberg vgs.!

Jula er på plass i butikkene i Spania

Jula er på plass i butikkene i Spania

Besøk fra Stavanger hos oss i Alfaz! Visite de Stavanger por nosotros en Alfaz!

Me har fått vårt fyrste besøk av vener frå Noreg (dei frå familien har vore her før). Det er Jan Erik og Signe frå Våland  som har teke turen her og nyt varmen, fin natur, godt venskap samt god mat og vin i 4 dagar.

Middelshavet er sånn cirka greitt temeperert for norske vikinger

Middelhavet er sånn cirka middels temperert for norske vikingar

Jan Erik og Signe trides godt i den gamle byen Altea

Jan Erik og Signe trivdes godt i den gamle byen Altea i dag.

Gamle menn i passiar i garasjen

Gamle menn i passiar i garasjen

Gjenspeilet

Gjenspeilet

Denne bilen har eg veldig lyst på! Det ein Citroen Traction 1954 modell.

Denne bilen har eg veldig lyst på! Det er ein Citroen Traction 1954 modell.

...eller denne 2CVen.

Signe

Signe

Unni Elisabeth

Unni Elisabeth

Jan Erik

Jan Erik

JAn Erik hadde vært i Benidorm i 1975 og var facinert etter nytt besøk.

Jan Erik hadde vore i Benidorm i 1975 og var fascinert etter nytt besøk.

På opplevingstur i Guadelest

På opplevingstur i Guadelest

Nokre tankar om å bu og leve på ein ny stad

Nok ei vitjing er over for denne gong! Det er alltid noko trist når folk reiser heim att. Me har ikkje så mange vener her i Spania. Det tek tid å byggje seg eitt nytt liv ein annan stad. Me har jo ikkje akkurat tenkt på det, me er liksom meir på ei lengre reise, der med ikkje bevegar oss så mykje! Slikt følast det. Eg vert rastlaus og litt nedstemt somme tider. Då må eg finna på noko, ta meg sjølv i nakken og då går det jo godt! Me er svært glade i venene våre i Noreg og vil nok setje ennå meir pris på desse og opplevingar med gode vener i framtida.Vitjing av vener slik som Jan Erik og Signe no sist, betyr  mykje for oss, me ser  korleis det er å ha god og nære vener. Opplevingane mine på dei to korte turane i Noreg har og synt meg kor verdfulle menneskje er for kvarandre, det er fantastisk å bli teken imot med hus og seng slik eg har opplevd, takk til dykk for det!! Ein føler seg kanskje ekstra «heimlaus» når ein ikkje kan bu i eige hus i eigen by, i eige land….

Vel, det var nokre personlege synspunkt eg ville dele med dykk som les på sia mi.

Og her nokre kvardagsbilete frå den ny bustaden vår.

Me har nett hatt ei veke med Fiesta... Men spanjolane skyt opp fyrverkeri heile tia!

Me har nett hatt ei veke med Fiesta... Men spanjolane skyt opp fyrverkeri heile tia!

Kitty Karina er glad for dei nye skoa sine!

Kitty Karina er glad for dei nye skoa sine!

Mikal og Silje går og på skulen her i Albir og er og frå Stavanger!

Mikal og Silje går og på skulen her i Albir og er og frå Stavanger!

Mikal og Kitty Karina har trynevrengt Silje

Mikal og Kitty Karina har trynevrengt Silje

APPELSINHAUSTEN!

Kitty Karina plukker appelsiner i bakgården vår!

Kitty Karina plukkar appelsiner i bakgarden vår!

Apelsiner i bolle!

Appelsiner i bolle!

Appelsin i bolle!

Appelsiner i bolle!

Del norte frío calentar al sur – otra vez. Frå kalde nord til varme sør – igjen.

Siste dagane er alltid dei travlaste. Det var visst enda ein dag. Flyet gjekk ikkje for klokka to på ettermiddagen. Fekk ein ekstra dag i bonus. Fantastisk! Vakna då Siv gjekk på jobb. Nokre helger køyrer ho buss. Dette var ei slik helg. Eg sende ho ei melding idet eg såg bilen svinga ut frå parkeringsplassen. Fekk nokre tankar kring bydelen eg budde i den siste veka. Men det kjem eg attende til…

Åsne tek eit tak for trivelsen i huset!

Åsne tek eit tak for trivselen i leiligheten i Breivikveien!

Jo, eg pakka nå alt. Kofferten vart 28 kilo, og så hadde eg nokre andre ting i ein plastpose som nokre vener skal ta med seg på onsdag.  Åsne dreiv på å støvsuge. Flink jente.

Hanna held seg utruleg godt. Ho vert 92 i april.

Hanna mi mor. Ho held seg utruleg godt. Ho vert 92 i april.

Fekk vitja mor. Ho er så frisk og klar at det mest er utruleg! Blir 92 i april. … No gjeng batteriet her på flyet. Eg stansar!

Ylva har fått ein genser frå Kitty Karina...

Ylva har fått ein genser frå Kitty Karina...Berre dei kjenner kvifor...

"Heim" (?) igjen. Gry kjøyrde meg til Sola flyplass.

"Heim" (?) igjen. Gry køyrde Skjalg til Sola flyplass.

Flott utsyn frå soverommet til Åsne. Fjorden, fjella innanfor mot Ryfylke. Dei driv jobbar med å riv gamle verkstedsbygningar. Røyrleggjar Midtbøe ser eg det star på ein av dei. Kommunen skal lage park har eg lese. Fint det, det er ikkje mange gonger me høyrer slikt! Det er meir motsett, dei tek små bitar av grøne lunger heile tia. Høyrde den siste konflikten no som kjem i Stavanger er planar om å byggje boligar på Waisenhustomta. Dette er ein av dei siste store grone lungene i Austre bydel, der det no bur over 14.000 innbyggjarar! Kommunen ser ikkje kva som rører seg blant folk! Dei forstår ikkje at her sit dei på ei miljøpolitisk bombe. Eg trur folk vert provosera til de grader at det vert bråk som kan enda med ein stor smell! Eg blir med å stritte imot. Eg trur til og med eg vil stille i fyrste linje på ein lenkjegjeng om det kjem så langt! Er det nokon som blir med?
Men eg trur nå politikarene heller vil ta kampen med kommunesamanslåing framfor å tåla belastning med massive protestar og lenkjegjeng føre gravemaskinar og massivt pressekorps.

Odin frys på bussen i Oslo!

Odin frys i Oslo!

Frå bussen..nett no

Frå bussen..nett no

Har nett no  skrive med Odin på jabber (Same som msn) han var på veg frå heimen i Oslo til jobben i Nei til EU i Kristian Augustsgate. Etter oppmoding frå meg, sendte han meg nokre bilete mens han sat der og skreiv. Kjekt og kuult. Han frøys på øyro, det kunne mest eg se. Bileta han tok var frå bussen.

Blei møtt  laurdag av Kitty Karina og Unni Elisabeth på flyplassen. Dei hadde sent Odin og Helene avgarde tidligare på dagen. Godt å vere med dei att. Sjølv om det og er trist å reise frå Falke i den andre heimen!

På måndag vart det fjelltur! Til topps på Sierra Helada. Den ligg like med der me bur, kun ein times gange opp dei 435 høgdemetrane. Herleg.

KK hoppar gjennom lufta føre Unni Elisabeth!

KK hoppar gjennom lufta som ein kanin framføre Unni!

På veg opp frå huset vårt i Albir. Bak Unni er Altea

På veg opp frå huset vårt i Albir. Bak Unni er Altea

Utsikten var fantastisk i går. Mot Calpe og Denia.

Utsikten var fantastisk. Mot Calpe og Denia.

Dette skal me gjere fleire gonger (i månaden!). Det er flotte turområde fleire plassar her. I ein radius av 30 min med bil kan me velje mellom 25-30 turar i skog og mark, langs strender i landsbyar og på fjelltoppar med rare formasjonar. Unni fekk ide til å laga film frå desse turane. Det var kanskje noko andre ville sette pris på å sjå, kanskje selje DVDar med turar på Costa Blanca! Det er jo skrive bøker om det same, så kvifor ikkje ein DVD?

Tid for niste! Ein kar som tøffar seg i vinden!

Tid for niste! Ein kar som tøffar seg i vinden på "Isfjellet"!

Vel me får sjå. No er det kvardag igjen frå i morgon. Det har vore Fiesta her i ei heil veke. Dei siste to dagane med fri for spanjolane. Masse opptog og fyrverkeri om kveldane. Siste dagen i dag.

Heime i Carrer de Tita blomstrar det som aldri før!

Heime i Carrer de Tita blomstrar det som aldri før!

Albir 07.11.09

Albir 07.11.09

Fire grader

Schancheholen 07.11.09

Odin og Helene i Spania

Dagen er torsdag og eg og Helene hev vore i landet sidan sundag. Det vert fire netter. Dei tri fyrste i Albir der mamma, pappa og Kitty Karina bur, denne seinaste hjå Christina i Valencia.

Fyrste dag

Me kom oss til Albir med buss frå flyplassen, men han køyrde gjennom Benidorm fyrst. Makan til stygg plass hev eg aldri sett fyrr! Det såg so blodharry ut at det nesten vart ein attraksjon i seg sjølv. Pappa hev skrive um det same fyrr, men eg innsåg ikkje kor høgt byen låg på stygg-skalaen.

DSC_5375

Møtte mamma på strandpromenaden og traff KK framfyre TV-en og pcen hennar heime. Pappa hadde funne ut at han skulle hengja i Noreg nett den víka eg og Helene kunne koma. Langt i frå ideelt. Fær koma attende ein gong han er her. Det var seint, me hang litt ute med mamma og åt pizza.

Andre dag, Guadalest

Helene symjer

I gamle dagar bada eg aust og vest, same kva temperatur. Eg hev vorte feigare på mine eldre dagar, og der Helene prøvde symjebassenget eit par rundar nøydde eg meg med å sjå på. Veret er varmt på dagane, litt småkjøleg på kveldane (lett genser). Bassenget er direkte kaldt (fyrr du dristar deg uti, sjølvsagt).

DSC_5422

Me reiste sjølvsagt til Guadalest som me vart kjend med frå pappa sitt innlegg. Me køyrde feil på veg burt. Etter GPS-en sende oss køyrande feil veg uppetter ein einvegs-køyrd veg, storte me ikkje lengre på han. So me fylgde skilt som viste seg å vera ein slags gamal-gamal veg til Guadalest. Skiltingi der var visst ikkje heilt stabil helder, nei. Me fekk oss ein lang tur i spania sine fjelldalar upp og ned. Det gjorde ikkje stort.

DSC_5380

Då me svingde inn synast eg at eg kjende noko av plassen att. Endå sterkare då me kom til ein butikk der ein del av butikken låg uti lause lufti. Då me gjekk inn porten til fortet kjende eg meg so totalt att at eg turde segja det høgt. Eg var der då me hang i Torriveja for mange år sidan. Den gong då kaupte eg ein sprettert, det gjorde eg no òg.

DSC_5416

Guadalest er ein flott plass, eg kann ikkje forstå kvifor ikkje fleire vil sjå slik ut. Attende til Albir tok me ein heilt ny veg so GPSen forstod ingen ting og kom med dei sjukaste forslagi heile tidi. Han er spesielt ivrig på å taka U-svingar på allslags sjuke plassar. Eg forstå no kvifor folk stundom gjer dei raraste ting på vegen, dei høyrer berre på den vesle stemma i hovudetfrå GPS-en.

Lurte på kor ho forsvann, men tok ho på fersken i «vindaugehandling» i ein butikk

Lurte på kor ho forsvann, men tok ho på fersken i «vindaugehandling» i ein butikk

Tredje dag, Alicante

Dagen etter var me i Alicante, og det var eit sant helvete å køyra rundt for å finna parkeringsplass. Då me endeleg fann ein, viste det seg at det var soneparkering i heile byn. Doh. Reiste til eit kaupesenter, der var det gratis. På kvelden bowla me med KK. Helene vant (jeje).

Fjerde dag, Valencia

Me valde å køyra til Valencia, det vart mykje billegare enn buss. Cristina (som pappa hev skrive um fyrr) fann oss på togstasjonen. Ho bur i ein nasjonalpark utanfyre Valencia; i ein av eit par litt malplasserte blokkar midt inni skogen. Ingen gateljos der og eit ljodnivå eg trur til og med pappa hadde vore godt nøgd med.

DSC_5460

Etter eg og Helene hadde vore på art and sciences museum (med dei flotte bygningane du truleg ser på kort frå byen) åt me ute med Cristina. Me starta på ein tradisjonell tapasplass der me delte ein spansk omelett (egg+potet) medan me fann ut kvar me skulle eta hovudretten.

Me gjekk på House of Sushi, som hadde høgkvalitets sashimi til prisen av låg i Noreg og sers billig maki. Sidan eg no er ekte vegetarianar (ikkje fiskeveggis, som synast å vera det normale), åt eg futomaki med shiitake og noko-anna, agurkmaki og avokadomaki.

Viss du nokon gong er so heldig å få vitja Cristina kann eg ikkje gjera anna enn å varmt tilrå det. Koselegare vertskap kjenner eg ikkje til. Diverre tok eg ikkje stort med bilete i Valencia, me var for upptekne me å gjera ting. So eg hev ikkje eit einaste bilete av Cristina, men eg fann eit i arkivet frå denne sida:

DSC_8090

Det var òg godt å sova, ei god hard seng (den eg hev i Oslo er alt for mjuk) i japansk stil (låg!), utruleg stille (nasjonalparkstille 😉 ) og myrkt slik du ikkje fær i byen.

Femte dag, andre dag i Valencia

So drog me på den usedvanleg daude stranda. Det kann hava noko med at tvo ting:

  1. Det var ein torsdag
  2. Klokka var rundt 10

So ikkje alt for yverraskande. Eigentleg.

Men me lærte noko nytt. Då me kom attende frå strandturen stod det ein bil parkert bak vår bil! Me vart fylgjeleg ganske sett ut. Korleis i alle dagar skulle me få bilen vår ut når det stod ein annan bil rett bak han på tvers?

Eg spurde ein eldre spanjol ved hjelp av internasjonalt kroppsspråk spanjol. Han gjekk ut av bilen sin og dytta problembilen. Vips – bilen flytta seg! Folki som parkerer slik set dei i fri og utan handbrekk. Herleg. Eg flytta eit par biler til me hadde plass til å rygga ut. Alltid lurt på korleis slikt fungerte. Me gjer ikkje slikt i Noregs land.

Forresten hev dei alkoholfri øl yveralt her, ikkje som i Kroatia. Dessutan hev dei øl med eple og øl med sitron, eg tykkjer det er knallgodt! Det er ikkje som saft elder brus, men øl med ein litt annleis smak. Nett no sit eg og ventar på at Helene skal verta ferdig med all shoppingi. Eg et Happy Hippo’s og drikk Clausthaler Lemon midt i sentrum. Båe tvo tyske, so ikkje so mykje spansk-produsert nett no.

Etterpå prøvde me å gå i dyreparken (som me plar), men det var skitdyrt, so det droppa me. So møtte me Cristina til slutt. Me fekk ete middag saman, og kost oss litt til fyrr me sette nasa heimetter. Ein time og eit kvarter seinare var me heime. Turen Valencia-Albir er ganske lang, men med supermotorvegar so gjeng det fort.

So var det soving, ein dag til att i Albir og so heim att. Det hev gått alt for fort, likevel kjennest det veldig lengje ut. Nett som alle gode reiser/turar.

Siste dag mykje å gjere – Dure día mucho ocupado

Ein liten meditasjonstund med kaffi før dagen startar!

Ein liten meditasjonstund med kaffi før dagen startar!

Eg er og av det slaget som utset det meste til slutten. Vil no ha det behageleg lengst mogeleg og derfor blir det alltid sers travelt på slutten. Var trøytt etter Kviteseidturen, men fekk vitja Ketil og Bodil.

Ketil og Bodil

Ketil og Bodil

Dei har nett flytta i nytt hus og skal ha sin tradisjonelle haustfest om nokre veker. Der har me alltid vore, synd me ikkje kan vere med denne gongen! Bodil hadde nett vore i USA og sett på førebyggjande arbeid i kriminalomsorgen. Seinare måtte eg berre ta ein roleg kveld og samle krefter for siste dagen.

Fredag vart det mykje køyring fram og tilbake med mor sin bil. Schancheholen, Storhaug, Breivik. Eg reparera datamaskin heime, Acona denne servaren til odin har kollapsa, er freista å flytte HDen til ein ny maskin og sette denne opp på nettet. Så kan Odin ordna resten frå Oslo.

Acondisken hadde krasja, så eg måtte hjelpe til.

Acondisken hadde krasja, så eg måtte hjelpe til.

I Breivik kopiera eg 50 DVDar. «Hva er det med Monica» er ein film om tidleg tegn ved psykisk lidelse. Denne filmen produsera eg for nokre år sidan, den går ut i store opplag.

Rapp og Skjalg i arbeid

Rapp og Skjalg i arbeid

Måtte og sørge for å kopiera alle filmopptaka frå Spania over på ein HD. Dette fekk eg hjelp til hos Avit der eg kjøpte kamera mitt. Det var 64GB med HDV-opptak så det tok si tid. Nå veit eg korleis eg kan gjere det heime i Spania. Dumpa opptak på 1TB-disken me har. Måtte og slette 5686 bilete frå 2004-2009 for å bruke denne disken – men hadde kopiera han til Macen min som står hos Siv, og laurdag morgon lage eg og 4 DVDar med alle Unni Elisabeth sine digitale sine bilete. (mykje teknisk snikksnakk her!).

Scener vert overførte til HD

Scener vert overførte til HD

Kvelden kom og denne dagen…Måtte kjøpe ein LANkabel og DVDar på Clas Olson, mat til mor og middag til vertskapet og meg, Klokka sju spiste Siv og eg enkel  spagetti med pakistansk saus før eg strauk på dør til viting hos Gry og Odd Rune. Eit glas vin og rett til møte med Helene Stenhaug. Ho er ein elev eg har fylgd opp dei siste 3 åra. Eit skrivetalent i filmverden. Ho har planar om å taka Odin og meg med på sin fyrste profesjonelle film (kanskje neste år?). Møtestad er er Sjokoladepiken,,, Der er det godt å snakke, rolege omgivnader, kjekke folk! Men eg såg ikkje Dag i kveld! Det var frykteleg kaldt, – frykteleg kaldt å gå heim i austavinden!

Og No –  Hola Espana!

Fire grader

Fire grader