Heimlege syslar på kjøkkenet – Cocinar

Small World er Unni og Skjalg sin favorittrestaurant når me ikkje lagar mat sjølv!

Det er så mykje kjekt ein kan gjera i heimen. Ein kan lesa, ein kan sova, ein kan se på TV og ein kan laga mat. Jo, det gjer jo eg kvar dag. Det er ei verksemd som eg set pris på og som andre og set pris på, det har no Unni Elisabeth sagt iallefall! Kitty Karina er ikkje så nøye med kvar ho et, men føretrekkjer å eta heime. Eg lagar middag mest kvar dag. Heime i Noreg gjorde eg det iallefall.

Appelsiner er det kjekkast å kjøpe på marknanden i dei enkelte byane, som her i Alfaz del Pi.

Her er me nok mykje meir ute og spis enn i Noreg. Nå kan ein jo lure på kva som er årsaka til det. No skal eg koma med nokre teoriar som dykk kan tenkje på:

  1. Det er kort veg til spiseplassar.
  2. Det er billeg å spise her.
  3. Det er god mat her.
  4. Me har ikkje godt nok kjøkken.
  5. Skjalg er ein elendig kokk.
  6. Unni Elisabeth er ein elendig kokk.

Ein eller fleire av desse kan vere riktige. Dykk får sende meg ei melding om kva dykk synest om spørsmålet.

Grundig vask av skal på appelsiner og sitroner

Her om dagen tok Unni over kjøkkenet og laga noko ho aldri har laga før. Appelsinmarmelade. Det måtte me jo gjere her i Appelsinlandet. Så ho laga åtte glas med syltetøy, så no er me sjølvberga for lange tider framover.

Kutte

Som i alt syltetøy, mykje sukker må til.

Fyrst kjøpte me 5 kilo appelsiner til 2 Euro. Dette er ikkje så dyrt. Dei beste appelsinene får me på marknaden. Her kan me smaka på varene – der er ikkje alltid så lett på supermarknaden (merkjeleg namn forresten). Så spiste me appelsiner i 4-5 dagar. Dei som var att skrelte me og kutta i småbitar. Så tok me sitron og koka saman med skal og sukker.

Me ville ha vanlijestang, men fann ikkje det. Kanelstang var like bra.

Os så skulle det heile koke ein times tid.

Som om ikkje marmelade var nok. Når Unni fyrst var i seget, så satte ho i veg med å baka bollar. Det har ho gjort mykje før, heime i Schancheholen. Det vart ei god slump med boller, så me måtte spisa og spisa boller i fleire timar, for dei er jo alltid best når dei er ferske og varme. Resten putta me i frysen.

Gjærbakst er greit. Gjær heiter levadura på spansk

Bolledeig rullast ut på steinbenken.

Og der var både bollene og marmeladen ferdig!

No er det påske. Det er blitt varmt i Albir. Dei siste dagane har det vore sol og 24-26 gradar. Eg målte vatnet i bassenget vårt i går til 16 gradar. Skal sjekke det igjen om ei veke.

Me dreg på rundtur i Spania frå i morgon mandag. Skal køyre sør mot Sevilla. Me skal vere borte ei veke. Om eg finn nett på hotella, så vert det kanskje ei eller to oppdateringar undervegs. Men no er vel alle som les sida mi på ferie! Men Falke og Odin er heime i Stavanger (og Bergen?), så eg får skrive for dei!

Lyset og mørket – Luz y oscuriad

Skjalg, skjeggebuven, har ikkje hatt tid til å barbera seg sidan Marrakech!

Det går opp og ned. Det gjeng framåt og attende, det kjem lys og det kjem mørkje. Alt sving i syklusar. Heile livet er ein syklus. Eg laga ein film om dette i 1993. Det hette sjølvsagt «Syklus».

Villajoyosa ligg sør for Benidorm. Ein gamal fiskarlandsby me vitja med Odin og Helene.

Eg har hatt mykje energi og eg har vore totalt tømd for det same. No hadde eg jobba og stått på så mykje at eg ikkje hadde overskot til å skrive på sia mi. Det lengste opphaldet sidan er byrja i august. 75 % av arbeidet dei siste vekene har gått med til å administrera huset og leigeheita i Stavanger, samt huset vårt i Kviteseid. Me fekk plutseleg stopp på utleige av Stavanger Brygge og huset i Schancheholen! Samstundes var det og tomt i Kviteseid. Nå er utleige ein føresetnad for at eg kan vere her i Spania. Eg har for tidi ikkje andre inntekter. Det eg håpar på er jo å selje historia mi «Ville Venn».

Og så kom Odin og Helene på vitjing igjen. 10 dagar i mars. Dei er flinke å reise dei!

No har me ordna oss nye leigetakarar begge plassar og eg kan konsentrera meg om skrivinga mi. Det ser eg fram til. Det er det som betyr mest for meg no. Historia er ein filmsoge om ei ung jente som slit med vanskelege tilhøve i heimen, ho får etter ei dramatisk hending greie på at ho har ein annan far enn den ho har budd saman med i 17 år og startar ei detektivjakt for å finne sitt biologiske opphav. Det finn ho i Spania.

Villajojosa med mange smale gater der du ikkje vil køyre med bil..

Sidan me kom frå Marokko har me hatt vitjing av Odin og Helene. Dei kom 2. mars og reiste den 13. mars. Det var kjekt å ha dei på vitjing og det er andre gongen dei er her. Fyrste gongen hadde dei ikkje sjekka at eg var heime i Noreg. Odin og Helene er flinke til å koma seg rundt og var to dagar i Barcelona. Her fekk dei sjå verknader etter snøstorm…Men dette skriv vel Odin om på sia si Velmont.

No er det tid å bade igjen. Meiner Kitty Karina...

Dagane vert lengre og lengre her og. Morgonen vert lysare og lysare. Det vert varmare og varmare og Kitty Karina syntes det var på tide å starte badesesongen! Den 15. mars hoppa ho i bassenget. Trur ikkje det var så veldig varmt, men på terrassen var det kring 22 grader.

Det fyrste badet sidan november i bassenget vårt!

Og no er det berre å vente på fleire vikingar frå Noreg som tør å hoppe i bassenget vårt. Det vert nok varmare det når Eimund og Åshild kjem her i mai!

Godt og varmt på terassen i vårsola.

Kitty Karina i Spania – Chica de Noruega en España

Kitty Cat

Då Unni Elisabeth og eg snakka om å dra til Spania for eit par år sidan, var eitt av dei mest usikre momenta Kitty Karina si haldning til dette moglege opphaldet. I 2007, då me fyrst diskutera dette var det ikkje serleg sannsynleg, men eitt år seinare blei planane nemnt for Kitty Karina. Me hadde venta ei negativ reaksjon, men ho vart tvert om! No har med vore her snart 5 månader og Kitty Karina er på veg mot tenåra. Ho blir 13 år den 17. juni.

Kitty Karina er alltid i farta....

Og ho vil ikkje heim! Ho trivest så godt at ho helst vil bli eitt år til! På skulen går det bra, ho likar og klarer seg godt i alle fag, og ho er den einaste i familien som kan litt spansk når me kjem heim til sumaren! Ho har 2 timar på skulen og to timar spansk etter skuletid. Unni og Skjalg er ikkje så flinke, me har ennå ikkje kome oss på noko kurs!

Under vann er ho ofte, sjølv om det er ei stund sidan no!

Tida her i Spania var vore utviklande og spanande for Kitty Karina. Ho er blitt ven med mange nye (jenter og gutar).  Venene er berre blitt norske, diverre…. Me lever i eit norsk miljø med alt for lite dagleg kontakt med spanjolar. Dette er noko eg prøvar å gjere noko med, har et par spanske vener der eg søkjer kontakt med familie og deira sosiale nettverk.

Aktiv jente som er flink med fotballen... Ballen er allereie utanfor bilete!

Kitty Karina ville i byrjinga prøve å spele fotball saman med norske/spanske i klubbar her i Albir, men det var vanskeleg å få til. No er det helst fotball på skulen. Me ser på nett at det er framleis er stor aktivitet hos SIF-jentene -97, det blir kjekt å sjå att dei seinare dette året!

Data nerden som held kontakten med vener i Norge og Spania.

Ellers så er det mange av Kitty Karina sine vener i Noreg (og Spania) som har kontakt på nettet via Msn og Skype og Fjesboka. Åsne, Ylva, Helene, Pia, Ellen og Gunhild er der støtt og stadig, så ho nyttar ein del tid på kveldane på den kjekka datamaskina som ho tok over (kjøpte) frå Falke. Det blir og litt kontakt med Falke og Odin. Falke dreg i militæret i dag, torsdag, så han får me ikkje ny kontakt med før slutten av februar! Odin har nett flytta frå Oslo til Bergen, saman med kjærasten sin . Odin har si eiga bloggside.

Filmstjerne... vel, det er mest ein dokumentasjon av Kitty Karina sitt opphald i Spania.

Kitty Karina sitt liv i Spania vert filma av Skjalg. Det er eit lite prosjekt som med vonar kan visast til andre enn familien. Det vart kanskje litt tøft for Kitty Karina å vere midtpunktet i ein dokumentar om hennar liv, så me er ikkje sikre på om ho vil dette lenger. Så med planlegg å endre litt på struktur og innhald i dette prosjektet. Me får sjå kva det blir til!

Den kjekkaste aktiviteten på kjøkkenet for Baker Kitty K!

Ellers er Kitty Karina med på det meste heime i huset vårt i Tita, Albir. Ho tek sin tørn med vasking, rydding og andre gjeremål som høyrer familielivet til. Det hender at ho baker og slår skikkeleg til med favoritten Brownies!

Å vaske opp er ikkje det kjekkaste av Kitty Karina sine aktivitetar.

Det gjøremålet ho slit mest med, som dei fleste kan eg tenkja meg, er oppvasken. Det er ikkje serleg «automatisk», nei. Men det går med stundom uproblematisk akkompagnert med eigenlaga song til arbeidet!

Trøytt om morgonen!

Den største utfordringa er å få ho opp om morgonen! Det er vel eit problem nokon og ein kvar kjenner, både born, tenåringar og vaksne! Spesielt om vinteren, også her i Spania! Eg, derimot er oppe no.. kl 6 om morgonen, og skriv!

Ein fjortis kjedar seg i butikken!

I tillegg til morgon-trøtte så er ho i ferd med å bli ein skikkeleg «fjortis». Du kjenner dei? Til tider skikkeleg sløv. Himlar med augo når mor og far gjer noko eller seier no teit! Gjeng i «slow motion». Skal ha på seg lua si inne, det er visst tøft! Protesterer mot dei mest opplagde ting. Er skikkeleg tøff i trynet ovanfor føresette når vener er i nærleiken.  Men så kan ho samstundes gje oss dei næraste og mest koselege små og store stunder i saman med oss og. Ho er på veg mot tenåra det er sikkert! Eg trur dei fleste kjenner typen på sitt eige born!

Av og til er Kitty Karina sint jente. Og då kan det se slik ut!

Ei fotoreise til Noreg (del 2). Uno viaje fotografico a Noruega

Undervegs til Telemark og vitjing av familie og vener og husveret i Kviteseid.

Eivind var glad for å få vitjing frå Unni Elisabeth og Skjalg. Og gåver fekk han og.

Utsikt over bygdi, med elg i hagen til Bjørgulv og Hilde!!

Koseleg peis i kjøkkenet til Bjørgulv og Hilde.

Varmt og koseleg. Frukost hos gode vener i Kviteseid!

30 cm med nysnø. Bjørgulv, Unni Elisabeth og "Ruggen".

Det er blitt stilfullt i den gamle blomsterbutikken i Port Arthur, Kviteseid.

Kviteseid Kunstforening har fått seg fin logo på inngangsdøra til huset.

Fine bilete med kalligrafi laga av Borghild Telnes.

Unni i prat med Toralf M Hansen, arkitekt og kunstnar. Opptatt av huset sin historie.

Det gamle kontoret til Eivind er ikkje til å kjenne igjen!.

Heidi Napers naturmotiv i akvarell og Telespinns mohairprodukter.

Utstillinga er slutt, Bjørgulv og Hilde på vitjing.

Middag med god norsk mat, traktert av Stein, servert av Aasny.

Gourmetkokken på Store Blaa!

Vinter i Stavanger. Kaldt og kontrastfylt for oss søringar!

Ketil og Bodil byr på salt sild til lunch på 4.dags jul.

Helene Stenhaug baud på middag den 28. Ho var hos oss i Spania i veke før jul for skrive på eit filmmanus.

KK og Skjalg. 6 stk til middag på Helene sin litle hybel på 10kvm.

Kitty Karina ser ut til å bli ein habil fotograf!

Så kom Odin sin kjæreste, Helene til byen. Me spiste middag hos Kritian den

Så kom Odin sin kjæreste, Helene til byen. Me spiste middag hos Kristian den 29.

Det var Betina som stod for maten.

Kristian er det ikkje lett å fange med kamera. Han likar ikkje fotografer....

Det var heimeavla gås frå hagen til Kristian me spiste. Slakta dagen før...

Randi, kona til Buster (jo dei er gift) kom seinare på kvelden.

Bjørn og Odveig på Stavanger Brygge. Koseleg kveld med mat og samtaler.

Fint med TV og mange kanalar for Kitty Karina. Men ho lika best å ver hos venninner.

Gry på besøk på onsdag ettermiddag.

På veg ut av leilegheita traff me Halvard og Ellen som tok seg ein spasertur.

Eimund og Åshild på SB. Måtte vere med og åpne konjakken Unni kjøpte til meg i 2008!

Konjakken Hine som Unni kjøpte i England våren 2008. Den var dyr. 1000 kroner taxfree!

Ein fin nase for god lukt? Eimund testar den fine konjakken.

Trøytte etter lang dag. Odin og Helene på Stavanger Brygge.

Falke, Skjalg og Helene i kjøkken/stue på Stavanger brygge. 1ste nyttårsdag.

Foto Kitty Karina

Travel dag, nyttårskvelden. Klarte å stoppe for tom tank på Strømsbroa! Kitty Karina tek bilete!

Ulovleg fyrverkeri på Kyviksmarka. Kan ikkje forstå kvifor folk gjer slik?

Odin tok dette fine bilete frå terassen til OP, kl

Det kommunale fyrverkeriet er alltid best!

Helene nyt utsynet frå terrassen til OP.

Og her ein video Odin tok på terrassen… Fyrste gong eg legg ut video på sida mi… spent på korleis det vert!

saluttvideo

Odin fangar Falke og muscat med si vidvinkellinse.

Og slik såg det ut då Odin tok bilete!

Dette var ein reise i 14 dagar for Unni, Kitty Karina og Skjalg. Personlege glimt med godt samver med Odin og Falke, og gode vener. Me ser fram til neste møte i det nye året 2010!

Del norte frío calentar al sur – otra vez. Frå kalde nord til varme sør – igjen.

Siste dagane er alltid dei travlaste. Det var visst enda ein dag. Flyet gjekk ikkje for klokka to på ettermiddagen. Fekk ein ekstra dag i bonus. Fantastisk! Vakna då Siv gjekk på jobb. Nokre helger køyrer ho buss. Dette var ei slik helg. Eg sende ho ei melding idet eg såg bilen svinga ut frå parkeringsplassen. Fekk nokre tankar kring bydelen eg budde i den siste veka. Men det kjem eg attende til…

Åsne tek eit tak for trivelsen i huset!

Åsne tek eit tak for trivselen i leiligheten i Breivikveien!

Jo, eg pakka nå alt. Kofferten vart 28 kilo, og så hadde eg nokre andre ting i ein plastpose som nokre vener skal ta med seg på onsdag.  Åsne dreiv på å støvsuge. Flink jente.

Hanna held seg utruleg godt. Ho vert 92 i april.

Hanna mi mor. Ho held seg utruleg godt. Ho vert 92 i april.

Fekk vitja mor. Ho er så frisk og klar at det mest er utruleg! Blir 92 i april. … No gjeng batteriet her på flyet. Eg stansar!

Ylva har fått ein genser frå Kitty Karina...

Ylva har fått ein genser frå Kitty Karina...Berre dei kjenner kvifor...

"Heim" (?) igjen. Gry kjøyrde meg til Sola flyplass.

"Heim" (?) igjen. Gry køyrde Skjalg til Sola flyplass.

Flott utsyn frå soverommet til Åsne. Fjorden, fjella innanfor mot Ryfylke. Dei driv jobbar med å riv gamle verkstedsbygningar. Røyrleggjar Midtbøe ser eg det star på ein av dei. Kommunen skal lage park har eg lese. Fint det, det er ikkje mange gonger me høyrer slikt! Det er meir motsett, dei tek små bitar av grøne lunger heile tia. Høyrde den siste konflikten no som kjem i Stavanger er planar om å byggje boligar på Waisenhustomta. Dette er ein av dei siste store grone lungene i Austre bydel, der det no bur over 14.000 innbyggjarar! Kommunen ser ikkje kva som rører seg blant folk! Dei forstår ikkje at her sit dei på ei miljøpolitisk bombe. Eg trur folk vert provosera til de grader at det vert bråk som kan enda med ein stor smell! Eg blir med å stritte imot. Eg trur til og med eg vil stille i fyrste linje på ein lenkjegjeng om det kjem så langt! Er det nokon som blir med?
Men eg trur nå politikarene heller vil ta kampen med kommunesamanslåing framfor å tåla belastning med massive protestar og lenkjegjeng føre gravemaskinar og massivt pressekorps.

Odin frys på bussen i Oslo!

Odin frys i Oslo!

Frå bussen..nett no

Frå bussen..nett no

Har nett no  skrive med Odin på jabber (Same som msn) han var på veg frå heimen i Oslo til jobben i Nei til EU i Kristian Augustsgate. Etter oppmoding frå meg, sendte han meg nokre bilete mens han sat der og skreiv. Kjekt og kuult. Han frøys på øyro, det kunne mest eg se. Bileta han tok var frå bussen.

Blei møtt  laurdag av Kitty Karina og Unni Elisabeth på flyplassen. Dei hadde sent Odin og Helene avgarde tidligare på dagen. Godt å vere med dei att. Sjølv om det og er trist å reise frå Falke i den andre heimen!

På måndag vart det fjelltur! Til topps på Sierra Helada. Den ligg like med der me bur, kun ein times gange opp dei 435 høgdemetrane. Herleg.

KK hoppar gjennom lufta føre Unni Elisabeth!

KK hoppar gjennom lufta som ein kanin framføre Unni!

På veg opp frå huset vårt i Albir. Bak Unni er Altea

På veg opp frå huset vårt i Albir. Bak Unni er Altea

Utsikten var fantastisk i går. Mot Calpe og Denia.

Utsikten var fantastisk. Mot Calpe og Denia.

Dette skal me gjere fleire gonger (i månaden!). Det er flotte turområde fleire plassar her. I ein radius av 30 min med bil kan me velje mellom 25-30 turar i skog og mark, langs strender i landsbyar og på fjelltoppar med rare formasjonar. Unni fekk ide til å laga film frå desse turane. Det var kanskje noko andre ville sette pris på å sjå, kanskje selje DVDar med turar på Costa Blanca! Det er jo skrive bøker om det same, så kvifor ikkje ein DVD?

Tid for niste! Ein kar som tøffar seg i vinden!

Tid for niste! Ein kar som tøffar seg i vinden på "Isfjellet"!

Vel me får sjå. No er det kvardag igjen frå i morgon. Det har vore Fiesta her i ei heil veke. Dei siste to dagane med fri for spanjolane. Masse opptog og fyrverkeri om kveldane. Siste dagen i dag.

Heime i Carrer de Tita blomstrar det som aldri før!

Heime i Carrer de Tita blomstrar det som aldri før!

Albir 07.11.09

Albir 07.11.09

Fire grader

Schancheholen 07.11.09

22. oktober 1983 – Hoy saludamos a nuestros amigos!

I dag er det 22. oktober. Me er i Spania. Unni, Kitty Karina og Skjalg. Det er varm, 24 grader, strålende sol, kuling frå vest. Ein fin dag. Til kvelden skal med ut å eta fiiin middag! Synd me ikkje har Odin og Falke óg her i Alfaz no! Håper alle våre vener har ein fin dag óg i dag! Hoy saludamos a nuestros amigos!

FAMILIEN I PRAHA juli 2009

(foto: Helene Urdland)

Me får ikkje samlast i Spania i dag, men her e me saman i Prahai sumar.

Me får ikkje samlast i Spania i dag, men her e me saman i Praha i sumar.

falke_unni_odin_skjalg_kittykarina_praha

Og endå eit bilete, teke med eit ekte kamera 😉

Og i natt skal eg stå opp klokka 03.00. Det vert nok ein lang dag i morgon!

La visita – besøk

Falke reiste i går. Me køyrde han til flyplassen og han for til Norge. I farten gløymde han pengeveska si, så den må me sende i posten. Det blei stille når han reiste, men ikkje lenge. Cristina frå Valencia kom om kvelden for å vere her til sundag. Ho kom i 23 tia med bil og blei teken mot som den fyrste gjesten i huset vårt, utanom Falke då. Cristina var ei kjekk jente, 28 år, boande i den nærmaste storbyen, Valencia, ca 1,5 time med bil herfrå.

Cristina fekk ein pakke med ting ho hadde gløymt i Norge i mai

Cristina fekk ein pakke med ting ho hadde gløymt i Norge i mai

Ho budde i nabolaget vårt i Schancheholen i nærare 1,5 år. Ho var leige buar hos Gunnar Torstensen og arbeidde i Point of Peace og i ein barnehage i Stavanger.  Ho måtte dra tilbake til Spania i mai og er no arbeidsledig samen med 4 millionar andre spanjolar….

Cristina var med oss i dag på internasjonal dag i Alfaz del Pi, der fleire titals nasjonar hadde framsyning av aktiviteter og selde mat frå sine heimland. Nett som i Bjergsted på 17. mai. Det var ein kjekk oppleving, sjølv om me og har fått regnet til oss her i Spania nå.

Cristina og Unni Elisabeth ser på folkeleik frå Valencia

Cristina og Unni Elisabeth ser på folkeleik frå Valencia

Cristina vil lere meir norsk. Me vil lere spansk, så då har me ein fin avtale, så me skal halde kontakten i dette året i Spania. Ho er ei åpen jente med godt humør som me vil trivast godt med trur eg. Ho kjem frå mellomklasse i Valencia med mor som arbeider som professor i psykologi ved universitetet i V. Faren er pensjonert bankmann. Ho er den eldste blant 5 søsken.

Cristina snakkar med lokale dansarar frå Valencia

Cristina snakkar med lokale dansarar frå Valencia

DSC_8079

Dansarar på scenen med lokale drakter.

cristina

Skjalg synst det var kjekt å bli kjent med ein spanjol. Cristina skal me nok se meir til.

DSC_8089

Om tre veker vil ho me skal kome til henne i sumarhuset til faren i Denia, ein 45 minutters tur frå Alfaz. Før ho reiste tilbake til Valencia, fekk ho spansk/norsk mat som Unni Elisabeth og eg hadde laga. Eg trur ho lika det.

DSC_8090

Den fyrste veka i eitt nytt heimland

Albir. Det er onsdag. Varmt som vanleg. Ganske varmt. Dei siste dagane har det vore 30 – 33 grader utpå ettermiddagen. Fuktig er her og.  Sveitten renn og eg tenkjer på dykk i Noreg. Såg nokre bilete frå Utsira i går kveld. Skrekk og gru – det må vera den fyrste hauststormen!

Det er no omlag ei dryg veke sidan me kom hit til Albir. Turen her er starten på eit år i utlandet der med vil freista å gjere noko me har drøymt om lenge. Iallefall eg. Når no Unni kom på ideen å reise til Spania ( «klimaflyktning» likar ho å kalle det) for to år sian var det etter ein sers våt sumar heime i Stavanger. Me hadde endåtil vatn inn i kjellaren. Etter desse to åra så har me tenkt og planlagt litt, iallefall såpass at Unni tok eitt år permisjon frå arbeidet sitt på Austrått skule. Eg hadde arbeida mykje på Randaberg VGS dei siste åra, så mykje som 70-80 % var eg oppe i. Men eg hadde aldri fast stilling. Eg har faktisk ikkje hatt noko fast jobb sian 1974 om ein ser vekk frå to periodar på slutten av åttitalet (½ år) Og i 2005 (eitt år). Skulen har prøva å få inn ein 50% stilling til Web (ein jobb Odin hadde som innleigd vikar – og som han kunne fått på dagen) Vel det var ikkje meir arbeid til meg på Rvgs, så då vart verda open for meg og!

Kitty Karina ser helsing frå vener på video

Kitty Karina ser helsing frå vener på video

Så no er vi her. Det har vore mykje arbeid med å kome til rette. Me hadde ikkje noko stad å bu, ikke eit hotell ein gong då me kom her seint på ettermiddagen den 23. august. Men e har vært ute og reist ein sumarnatt før, så Unni klara å finne eitt hotell som var mykje billigare enn dei andre. I Altea. Rett med stranda. På promenaden. Hotel San Miguel heitte det. Gamalt med sjel. Lite rom.

Kitty Karina får prinsesseservice av Skjalg

Kitty Karina får prinsesseservice av Skjalg

Me var slitne, men klara å trave rundt i Altea til fots i ennå nokre timar. Faktisk gjekk med 12 kilometer til fots. Me fekk god oversikt over området med dei to byane som ligg vel tri kilometer frå kvarandre. Fann og eit billigare hotel nærare skulen der Unni go Kitty Karina skal vere det neste året.. Me køya kl eitt.

Neste dag var det på tur igjen. Me tok taxi denne gongen og plasserte oss i hotel Europa.

Neste dag var det på tur igjen. Me tok taxi denne gongen og plasserte oss i hotel Europa. Her blei me verande i meste ei veke mens me leita etter bustad. Det var viktig å få noko me trivst med og noko som ikkje var for dyrt. Me sette ei øvre grense på 800EU. Såg på mange leigeheiter, men me ville ha hus. Såg at prisen med hadde sett som øvre tak ikkje ville helde.

Etter mykje fram og tilbake, der med var klar til å signera kontrakt dagen etter, trekte me oss. Det var magekjensle til oss alle som sette inn.

For å gjere denne soga kort – så bestemte me oss for eit fireroms rekkehus omlag 35 min gange frå skulen. Litt langt vekke, litt for dyrt, men ok for oss – med god plass og for vener.

Resten av veka har med filma Kitty Karina på skulen. Ho har og laga sine eigne opptak til filmen me lagar om hennar opphald i Spania. Me har sett oss ikring, ordna med pank bankkonto, Spist kaker og is.

Den fyrste skuledagen

Som nokon av dykk veit, så skal Kitty Karina gå på den norske skulen her i Albir.  Den heiter Costa Blanca Skulen og er driven av ein norsk rektor, Lill frå Trondheim og det er tilsett kring 15-16 lærarar og assistentar. Her skal og Unni Elisabeth jobbe eit skuleår. Måndag den 31. august var fyrste skuledag. Det var møtt fram mange elevar med føresette. Kring 100 telte eg i skulegarden. Det går 60 elevar på skulen, men ikkje alle var komen fyrste dagen. I Kitty Karina si klasse på 11 var berre 7 tilstades. Eg freistar å lage ein film om Kitty Karina sitt år i Spania. Det er ikkje sikkert eg klarer det, men eg er nå igang. Et tok ein del scenar på fyrste skuledag og har gjort nokre opptak tidligare, dei fyrste dagane i eit framand land. Filmen skal freiste å syne korleis eit barn opplever denne store endringa i livet sitt.

Lærarane song for deit frammøtte. Unni lengst til venstre.

Lærarane song for dei frammøtte. Unni Elisabeth lengst til venstre.

Det var ein fin dag men det var noko spanande for Kitty Karina som hadde grua seg og gleda seg til nett denne dagen. Det var ikkje klett for henne å vere «skodespelar» rett opp i denne stoda. Eg forstår ho godt! Det vart litt for mykje fokus på ho i ein vanskeleg augneblink.

KK sin fyrste skuledag var nok noko spanande for henne!

Kitty Karina sin fyrste skuledag var nok noko spanande for henne!

Seinare på dagen blei det lettare. Ho fekk kontakt med si fyrste veninne. Maria hette ho, går i 6 klasse og er dotter til ei av lærarane. Det vart ei lukkeleg avslutning på ein enormt spanande dag for Kitty Karina!

Maria og KittyKarina fann kvarandre fyrste dagen

Maria og Kitty Karina fann kvarandre fyrste dagen

På kvelden måtte me feira den fyrste arbeids og skuledagen. Kitty Karina fekk ei lita gåve og Unni fekk ei lita gåve frå den krye ektemann og far!

Kitty Karina fekk ei pengebok og Unni ei smykke frå meg

Kitty Karina fekk ei pengebok og Unni Elisabeth eit smykke frå Skjalg