Tag / Unni Elisabeth

by skjalg

Fleire minner frå siste Noregs-tur

Det er mange minne eg ikkje får skrive om og mange bilete er aldri får bruka. Det er litt dumt, men det er berre å skrive og leggje dei ut. Lage ei interessant soge og lage eit innlegg. De får eg gjere…dette er mest for dei nærmaste vener og familie, berre så det er nemnt.

Eg fekk henta Åsne, Siv, Steinar og Gry på flyplassen. Dei kom frå Rita i California.

Eg ser det er ein fast skare av brukarar som les sida mi det er desse er eigentleg skriv for. Nokre få slengarar kjem det utanfrå, men dei fleste kjenner jo meg, Unni eller Kitty Karina.

Eg sit og ser på NRK. Me har faktisk NRK-kanalar her. No sender dei ein fersk dokumentar om vulkanen Eyjafjallajökull. Den siste turen blei mykje lengre enn planlagt. Alle veit vel grunnen til det. Eg var i Noregs frå 8. april til 23. april, ei veke lengre enn planlagd.

Cate snakkar med Unni

56-årsfeiring

Ringdans OP og Oy

Olav Petter skulle vere med ,men han måtte avlyse turen sin til Spania fordi han ikkje var sikker om han kom seg heim att til arbeidet sitt i Nordsjøen. Me var i Kviteseid på hans 57.årsdag  Ti år sidan OP var der sist. Eg feiraåremålsdagen min den 19. april saman med Todd, Oy og OP. Koseleg det. Noko eg og sette veldig pris på var kinoturen eg hadde med søstrene mine. Eg trur det må vera fyrste  gong at me alle har gått på kino saman! Me såg den morosame filmen «Ein ganske snill mann». Magne Risa, den kjende globetrottaren var og heime og eg vitja han den 20. april.  I den lille raude bua si viste eg han den nye datamaskinen eg kjøpte dagen før. Jo, eg måtte jo ha meg ei bursdagsgave og det vart ein ny berbar maskin som eg sjølvsagt har installera Linux Ubuntu på.  Det var berre surt å måtte betale 1000 kroner ekstra for eit OS (Windows Vista) eg berre skulle sletta!  Magne han var og ramma av flystansen. Magne han venta på fly til Chengdu i Kina. Ein spanande by Unni eg, Falke og Kitty Karina vitja i 2004. Han ville vidare til Tibet på denne nye jernbanen over tundraen, 3500 meter over havet… Den jernbanestrekninga som ligg høgast i verda. Unni vert nok «misunneleg» når ho les det!

Mange sitt kontor

Bua til Magne

Kjekt å vere på besøk hos han igjen, i det litle huset på Risa. Etter nokre dagar på overtid begynte eg å bli rastlaus. Eg nytta høve til å gjere litt arbeid og,  finne på noko eg kunne tene pengar på – og det gjorde eg. Det blei ein månad ekstra til Spaniabudsjettet det…

Aasny, Gry, Skjalg og Siv såg Ein ganske snill mann. På kino saman alle sysken for fyrste gong!

Hanna og Skjalg. Ho vert 92 på måndag den 26. april og held seg godt!

Det er ny veke snart. Men fyrst vert det helg. Me ser fram til laurdag. Då får me besøk frå Stavanger. Det er Eimund og Åshild som kjem. Det gler me  oss mykje til. Dei skal vere her hos oss i 4 dagar, så skal dei ta resten av veka i Alicante. Og på onsdag kjem det nok eit besøk som me alle tri har venta lenge på…

by skjalg

Unni Elisabeth har fått rektorjobb i Spania og dansar for 130 millionar TV-sjåarar!

Dette er ikkje ei Aprilspøk! Unni Elisabeth har fått tilbod om å taka over rektorstillinga på Costa Blanca Undervisning for nokre månader i haust. Dette har me grunna og tenkt på nokre veker og me er komne til at ho tek denne utfordringa og blir verande her fram til Oktober.

Dette er kolleger som Unni jobbar med. Frå august vert ho konstituert rektor på skulen!

Det vert jo og ei endring på planane våre for sumaren. Det blir meir tid i Noreg. Me tar over huset i Schancheholen den 1. August, så me tek ekstra lang ferie i Kviteseid. Tenkte me skulle bli der frå 8-10. juli – så om nokon ville vitja oss då, så er dykk velkomne! Unni dreg attende den 15 august. Kitty Karina og eg blir i Stavanger for skule og arbeid. Kitty Karina byrjar på Ullandhaug Ungdomsskule og eg får nokre timar på Randaberg vidaregåande igjen.

Rektor Lill tar permisjon

Før den tid må me finna ein ny bustad, for Unni i Albir. Vår kontrakt der me bur no går ut den 15 .juli. Det vert ei utfordring finne bustad for så stutt tid som frå august til oktober! Me kan kanskje ta ein langtidskontrakt? Er det nokon der heime vil slå seg saman med oss om ei leigekontrakt på eit hus i Spania for eit år!!!??? Fint med eit feriehus i syden….

Her dansar 120 unge og gamle til NRK si Grand Prix-sending den 29. mai.

Ellers så har me hatt NRK på besøk. Dei kom her for å filme song, dans, sol og varme til Grand Prix-sendinga si den 29. mai. Dei møtte 11 grader og regn… Det er den kaldaste kvelden me har hatt sidan januar!

Kitty karina dansar

Kitty Karina dansar!

Unni i dansen!

Mykje lys, film-lys!

Vel, Det kom 120 danseglade Albir/Alfaz folk, mellom anna Unni Elisabeth og Kitty Karina. Dei dansa i 3 timer framom NRK sitt svevande kamera! Sjå på pause-innslaget, så ser dykk kanskje desse to danse (for 130 millionar sjåarar). Eg sto og såg på dei meir eller mindre profesjonelle teknikarane. Dei hadde nokre blødmer, som spengte tidsrammene, og folk måtte vente ekstra lenge…. Kamera gjekk tomt for straum og kameramannen hadde gløymt ekstra batteri til HD-kameraet!

by skjalg

Vi blir et år til! Uno ano mas!

(12.mai.2010): DETTE ER EIN APRILSPØK!

Me har gjort et grensesprengande val. Me har bestemt oss til å bli her i Spania eit år til!
Etter at Skjalg fikk eit tilbod om å overta DVD-utleige (bildet) i Albir, så har han eit økonomisk grunnlag for å bli her til 2012! Unni jobber videre på skolen på ubestemt tid, og Kitty Karina tar et år til, men nå i 8ende klasse på den norske skolen!

Skjalg overtar den lokale DVDbutikken frå Sally Owen. Kjøpe-summen er hemmeleg!

Meir om den nye utviklinga i våre arbeids og bustadsplanar seinare. Me er for tida på reise i Sevilla-Corboba-området og er tilbake i vår bustad i Tita den 5. april.

by skjalg

Heimlege syslar på kjøkkenet – Cocinar

Small World er Unni og Skjalg sin favorittrestaurant når me ikkje lagar mat sjølv!

Det er så mykje kjekt ein kan gjera i heimen. Ein kan lesa, ein kan sova, ein kan se på TV og ein kan laga mat. Jo, det gjer jo eg kvar dag. Det er ei verksemd som eg set pris på og som andre og set pris på, det har no Unni Elisabeth sagt iallefall! Kitty Karina er ikkje så nøye med kvar ho et, men føretrekkjer å eta heime. Eg lagar middag mest kvar dag. Heime i Noreg gjorde eg det iallefall.

Appelsiner er det kjekkast å kjøpe på marknanden i dei enkelte byane, som her i Alfaz del Pi.

Her er me nok mykje meir ute og spis enn i Noreg. Nå kan ein jo lure på kva som er årsaka til det. No skal eg koma med nokre teoriar som dykk kan tenkje på:

  1. Det er kort veg til spiseplassar.
  2. Det er billeg å spise her.
  3. Det er god mat her.
  4. Me har ikkje godt nok kjøkken.
  5. Skjalg er ein elendig kokk.
  6. Unni Elisabeth er ein elendig kokk.

Ein eller fleire av desse kan vere riktige. Dykk får sende meg ei melding om kva dykk synest om spørsmålet.

Grundig vask av skal på appelsiner og sitroner

Her om dagen tok Unni over kjøkkenet og laga noko ho aldri har laga før. Appelsinmarmelade. Det måtte me jo gjere her i Appelsinlandet. Så ho laga åtte glas med syltetøy, så no er me sjølvberga for lange tider framover.

Kutte

Som i alt syltetøy, mykje sukker må til.

Fyrst kjøpte me 5 kilo appelsiner til 2 Euro. Dette er ikkje så dyrt. Dei beste appelsinene får me på marknaden. Her kan me smaka på varene – der er ikkje alltid så lett på supermarknaden (merkjeleg namn forresten). Så spiste me appelsiner i 4-5 dagar. Dei som var att skrelte me og kutta i småbitar. Så tok me sitron og koka saman med skal og sukker.

Me ville ha vanlijestang, men fann ikkje det. Kanelstang var like bra.

Os så skulle det heile koke ein times tid.

Som om ikkje marmelade var nok. Når Unni fyrst var i seget, så satte ho i veg med å baka bollar. Det har ho gjort mykje før, heime i Schancheholen. Det vart ei god slump med boller, så me måtte spisa og spisa boller i fleire timar, for dei er jo alltid best når dei er ferske og varme. Resten putta me i frysen.

Gjærbakst er greit. Gjær heiter levadura på spansk

Bolledeig rullast ut på steinbenken.

Og der var både bollene og marmeladen ferdig!

No er det påske. Det er blitt varmt i Albir. Dei siste dagane har det vore sol og 24-26 gradar. Eg målte vatnet i bassenget vårt i går til 16 gradar. Skal sjekke det igjen om ei veke.

Me dreg på rundtur i Spania frå i morgon mandag. Skal køyre sør mot Sevilla. Me skal vere borte ei veke. Om eg finn nett på hotella, så vert det kanskje ei eller to oppdateringar undervegs. Men no er vel alle som les sida mi på ferie! Men Falke og Odin er heime i Stavanger (og Bergen?), så eg får skrive for dei!

by skjalg

FALLAS EN VALENCIA – UNA FIESTA ESPECTACULAR!

Unni lika seg i festen i Valencia.

Store figurar overalt i Valencia. Denne er 10m høg!

Det har vært Fallas i Valencia i ei heil veke. Fallas er ei festveke for cataloniarane i Comunidad Valencia til ære for Saint Joseph. Kvart år på denne tida er heile byen engasjert i førebuingane til den store paraden og presentasjon av dei flotte figurane som vert brente den nest siste helga i mars kvart år. Det blir dagar med mykje røre og mykje bråk!

Skaparglede med fine detaljar på figurane! Mange har satire som tema!

Figurane var henta frå eventyr, kvardagsliv og politikk i Catalonia.

Provinshovudstaden Valencia ligg 145km nord for oss. Det tek oss kun 1,5 time å reise på den snøgge motovegen AP7. Det er ein betalingsveg, men riksveg 332 (som er den gamle stamvegen mellom Malaga og Barcelona) tek oss dit gratis, med  litt lengre tid. På fredag kom med oss inn til byen kl. 14.00 og med blei som venta ståande å stange i kø den siste halvtimen. Alle skulle jo inn til sentrum! Vel, med kom oss inn i eit parkeringshus og ut i gatene.

Eit par hundre tusen menneskje i gatene. Trongt å kome seg fram!

Det small fælt rundt oss! Små og store gutar sprengde små og store bomber. Iflg Unni var jentene og med på notene, eg såg ingen. Fyrverkeri gjekk til vers og laga ein kakofoni av bråk. Lydnivået var frykteleg høgt! Ei norsk nyttårsfeiring er berre eit vorspeil samanlikna med dette. Klokka var kun 15, det var lyst, så me såg ikkje mykje til ljoset frå fyrverkeriet! Overalt på større plassar ibyen sto det små, og store figurar. Skikkeleg flotte var dei, med motiv henta frå kvardag, frå eventyr og kjendisverda og frå aktuelle politiske hendingar siste året. Eit og anna religiøst motiv såg me og. Det var like fylt i gatene som i Stavanger sentrum under opninga av ST2008. Svart av folk. Det vil seie det var nokre fargerike damer med dei tradisjonelle catalonske bunadene. De var flotte å sjå! Dei fleste damene var og flotte å sjå på..

Dei catalonske bundadene var ei fryd for auga!

Folk lagar seg kostyme. Her ei flaggermus og ein klovn!

12 timar med fest tek på for unge bein!

Utruleg mykje arbeid for å pynta byen. Og overalt kunne me kjøpe Curros!

Me hadde snakka med Cristina på telefonen  og skulle møte henne seinare ein stad i gamlebyen. Me fann ut at me måtte avstå denne gongen og og helle vitja henne ein gong me hadde betre tid. Det blei for kaotisk og for seint for oss. Klokka ti på kvelden sette dei fyr på figurane. Det small og knitra, folk klappe og jubla. Dette hadde dei venta på lenge! Dei seier at brenninga er ein tradisjon som banar vegen for ein ny start. Svart røyk velta ut av dei fargerike figurane og opp mot den svarte himmelen. Her var det mykje farlege gassar kan eg tenkje meg! Figurane var nok ikkje laga av miljøvenleg materiale! Me skulle heim same natta, parkeringshuset stengde kl 24.00 så me køyrde ut av byen. Me gjekk glipp av sjølve klimakset på feiringa. Det var trist, men det er berre 363 dagar til neste feiring startar!

Dei flotte figurane vart brente om kvelden den 19. mars!

Så brann dei opp alle figurane mellom 22.00 og 02.00...

by skjalg

Benidorm, partyby for harry sjeler? Ciudad de Fiesta?

Pubgata i Benidorm

Benidorm er byen alle likar eller hatar! Det er ein stygg by, men har sjarm. Den er harry og den er kulturell. Den er internasjonal, men veldig britisk. På kvart gatehjøre finn du engelske pubar, restaurantar og engelske pensjonat, butikkar og hotell. Engelskmennene har reiste til denne byen i 50 år for å feriere. I dag er det nedgangstider i England og britane er ikkje så mange som før. Dei sel feriebustadene. Det er hundrevis av leiligheter til salgs i byen og dei er halvparten så dyre som her i Albir. Eit rykte seier at det er så billeg å bu her at engelske sosial myndigheiter sender trygda hit fordi dei slepp unna med lågare bukostnadar og sparar pengar på statsbudsjettet! No på vinteren er det sjølvsagt ikkje så mange som bur her, men dei synes dei som er er.

LYSET AV PARTYTOWN

Det er mange pensjonistar med gåstol, elektriske trehjulingar og på eigne bein. Stundom ser med nokre som badar og, dei er nok meir friske enn gjennomsnittet.  Året gjennom reiser det 4.000.000 turistar til Benidorm. Det bur berre 40.000 her, men til ei kvar tid er det 400.000 menneske her på besøk i turistsesongen.

Dancing all throught the night!

I byrjinga av 50talet var Benidorm senter for tunfisk i Spania og hadde omlag 3.000 innbyggjarar, så endringa har vore formidabel! No er han kjend som partybyen. På kveldstid er det liv overalt. Me ser med brune barar, dansekneiper og drikkebuler fylde med folk frå heile Europa i alle aldrar, men fleirtalet er nok eldre folk på denne tida av året. Me fant oss ein dansebar med godt vaksne folk. Eg såg ei jente på 20 mellom dei 150 som var i lokalet. Heile kvelden vart det dansa og sunge i Sinatra Bar. Ein engelsk avdanka popsongar og ei ditto dame haldt stemninga oppe med svisker frå tri titals årgangar. Fleire av gjestene kom med kostyme. Ein gjeng var indianarar. Ein annan gjeng engelsk damer var kledd som politikvinner med handjern om armen. Dei dansa alle samen og er var den einaste hanen på dansegolvet. Dei ville til og med ha bilete av meg når stod saman med dei tvilsame politikvinnene!

Coverlåtar heile kvelden...

To øl for prisen av ein....

Unni syns det var kuuult å vere på bar i Benidorm. Kaffien var ok den.

Benidorm er ein interessant by verdt ei nærare studie med antroposofiske brille. Eg tenkte eg skulle sjå nærmare på byen når eg har fått tatt nokre fleire bilete og snakke med fleire folk.

by skjalg

Valencia una ciudad espectacular

Me har hatt planar om å dra til Valencia heilt sidan me kom til Spania. Odin og Helene var her for nokre månader sidan, eg hadde tenkt å vitja Cristina, men ho har vært svert opptatt med arbeid, sjukdom i familien osb. Derfor bestemte me oss for ein dagstur, drog kl 12 og var attende kl 22 i Albir. Det er berre 153 kilometer, så me må ta ein eller fleire turar seinare. Me MÅ jo dra dit 20.mars! Då har me 4 dagar med FALLAS. Den kan me ikkje gå glipp av…..

Puente Monteolivete

Museo de las ciencias

Mueso del las ciencias

Puente Monteolivete

Kulturhuset Palacio del las Artes

Dette minner litt om en stor båt

Palacio des las artes

Galeria  L» Oceanogracico

Definane var fantastisk flinke. Aldri sett slikt før eg....

Akvariet med tropiske fiskar.

Glassmanet

Spesiellt "å gå på" havbotnen saman med fiskane!

Fyrste gong er hev sett levande hai! Det var ei stor oppleving!

Det var lite folk i akvariet på denne tida av året. Lett å ta gode bilete.

Akvariet var det flottaste eg har vitja. Dei underjordiske anlegga var imponerande, akvaria var store og romma mykje eg aldri har sett før. Litt spesielt, anlegget ligg faktisk i ei gammal elvelei. Valencia vart råka av ein kraftig flaum i 1957 og som følgje av dette valde ein å drenere og lage ei ny elvelei. Den nye leia, der elva Turia no går, ligg utanfor byen.

Alt i alt ein innhaldsrik ettermiddag i ein særs spanande by som eg vil skriva meir om neste gong me vitjar Valencia! t.d. i slutten av mars.

by skjalg

Eit kulturelt hjartesukk – Un suspiro culturales

Ei veke sidan eg skreiv sist. Håper alle fekk med seg La Mujer Espanola. Kjekt å nytta gamle bilete frå turen min i 1968.

Det skjer ikkje mykje her oss i Spania nett no. Ikkje meir enn i kvardagen heime i Noreg vil eg meine. Eg og Unni har vore på ein liten utflukt til Sella. Ein liten koseleg landsby (alle landsbyar er koseleg her!) 50 minuttars køyring inn i landet, rett vest for Puig Campana , ein fjelltopp eg vil klatra i vår. I Sella fekk me sjå eit kupert landskap med gamle terrassar som blei lagd av maurarane for 500 år sidan. Landskapet minner litt om risterrassane i Kina, Vietnam og Thailand, men der er dei jo mykje eldre. Nokre av dei me såg i Kina var framleis i bruk, og dei var over 3 tusen år gamle….

Landskapet ved Sella minner om risterassene i Kina. I skya bak, Puig Campana.

Terrassane i Sella har ikkje risplanter, men mandeltre. Området kring fjella her sør for Valencia er dominera av appelsin-, oliven- og mandeltre. Me er inne i appelsinhausten, sjølv om det enno er mange tre bugnande fulle av frukt. No ventar me på mandeltreblomstringa! Den skal visst vere spektakulær! Det gleder me oss til!

Mandeltreet.Snart kjem blomsten ut!

Då me vandra rundt i Sella, denne søndags ettermiddag var det ikkje eit menneske sjå i dei smale bratte gatene. Me tok oss inn på ein bar som var open. Den låg vegg i vegg med landsbyens kyrkje der tårnet såg ut som om det skulle ramle ned når som helst!  I den brune baren sat det tri eldre mannfolk. Dei var nok stamgjester. Etter kvart kom det fleire inn og dei tri eldre mennene sette seg til å spela kort. Samtala var levande, synd me ikkje forstod kva dei snakka om!

God stemning rund spelebordet på baren i Sella. Slike plassar likar eg meg!

Unni fekk godt selskap her i baren. Alle saman drakk kaffi!

Det er noko spesielt å vandre rundt i desse små landsbyane. Det sett tankane i sving om kva for liv dei lever her. Det hadde vore kjekt å snakka betre spansk og gli inn i miljøet, bli ein av innbyggjarane og leve tett med spanjolane. Unni Elisabeth, Kitty Karina og eg valde å bu nær skulen der Unni jobbar. Det har førd oss inn i eit internasjonalt miljø med lite spanske innslag. Dette har eg skrive om tidlegare. Å gå rundt i Albir er som å gå i ein kvar europeisk liten by, eller snarare ein krysning av mange europeiske landsbyar! Ein eurolandsby. Det er berre ein stor forskjell… Aldersamansettinga.

Stille i gatene. Siestatid i Sella!

Demografisk sett er Albir ein sers annleis by. På vinteren er det mest eldre folk å sjå. Det er mange pensjonistar frå fleire europeiske land som bur her om vinteren. Dei einaste unge me ser er barn som er på besøk hos desse fastbuande pensjonistane. Og så er det meg og Unni då!  Å leve her er ikkje å leve i Spania, slik eg ser det. Det blir eit isolert norsk/engelsk/hollandsk liv, alt etter kva miljø ein sjølv er i. På sumarstid vert Albir ein turiststad som mange andre plassar langs Spanskekysten. Om eg skulle vald eit opphald for min eigen del så hadde eg busett meg i ein spansk landsby. For det fyrste ville eg hatt meir personlig nytte av det, ville ha lert meg spansk på kortare tid og det hadde passa mitt personlege budsjett myke betre! For det skal og seiast, at det er mykje dyrare å bu her. Leige av bustad er dyrare, tenester er dyrare, restaurantane er dyrare, kort sagt dei generelle levekostnadene er høgare enn andre plassar i Spania.

Unni insistera på å bli med på bilete frå Sella. Puig Campana i bakgrunnen.

Det er mykje billegare bustad inne i landet!

by skjalg

Kitty Karina i Spania – Chica de Noruega en España

Kitty Cat

Då Unni Elisabeth og eg snakka om å dra til Spania for eit par år sidan, var eitt av dei mest usikre momenta Kitty Karina si haldning til dette moglege opphaldet. I 2007, då me fyrst diskutera dette var det ikkje serleg sannsynleg, men eitt år seinare blei planane nemnt for Kitty Karina. Me hadde venta ei negativ reaksjon, men ho vart tvert om! No har med vore her snart 5 månader og Kitty Karina er på veg mot tenåra. Ho blir 13 år den 17. juni.

Kitty Karina er alltid i farta....

Og ho vil ikkje heim! Ho trivest så godt at ho helst vil bli eitt år til! På skulen går det bra, ho likar og klarer seg godt i alle fag, og ho er den einaste i familien som kan litt spansk når me kjem heim til sumaren! Ho har 2 timar på skulen og to timar spansk etter skuletid. Unni og Skjalg er ikkje så flinke, me har ennå ikkje kome oss på noko kurs!

Under vann er ho ofte, sjølv om det er ei stund sidan no!

Tida her i Spania var vore utviklande og spanande for Kitty Karina. Ho er blitt ven med mange nye (jenter og gutar).  Venene er berre blitt norske, diverre…. Me lever i eit norsk miljø med alt for lite dagleg kontakt med spanjolar. Dette er noko eg prøvar å gjere noko med, har et par spanske vener der eg søkjer kontakt med familie og deira sosiale nettverk.

Aktiv jente som er flink med fotballen... Ballen er allereie utanfor bilete!

Kitty Karina ville i byrjinga prøve å spele fotball saman med norske/spanske i klubbar her i Albir, men det var vanskeleg å få til. No er det helst fotball på skulen. Me ser på nett at det er framleis er stor aktivitet hos SIF-jentene -97, det blir kjekt å sjå att dei seinare dette året!

Data nerden som held kontakten med vener i Norge og Spania.

Ellers så er det mange av Kitty Karina sine vener i Noreg (og Spania) som har kontakt på nettet via Msn og Skype og Fjesboka. Åsne, Ylva, Helene, Pia, Ellen og Gunhild er der støtt og stadig, så ho nyttar ein del tid på kveldane på den kjekka datamaskina som ho tok over (kjøpte) frå Falke. Det blir og litt kontakt med Falke og Odin. Falke dreg i militæret i dag, torsdag, så han får me ikkje ny kontakt med før slutten av februar! Odin har nett flytta frå Oslo til Bergen, saman med kjærasten sin . Odin har si eiga bloggside.

Filmstjerne... vel, det er mest ein dokumentasjon av Kitty Karina sitt opphald i Spania.

Kitty Karina sitt liv i Spania vert filma av Skjalg. Det er eit lite prosjekt som med vonar kan visast til andre enn familien. Det vart kanskje litt tøft for Kitty Karina å vere midtpunktet i ein dokumentar om hennar liv, så me er ikkje sikre på om ho vil dette lenger. Så med planlegg å endre litt på struktur og innhald i dette prosjektet. Me får sjå kva det blir til!

Den kjekkaste aktiviteten på kjøkkenet for Baker Kitty K!

Ellers er Kitty Karina med på det meste heime i huset vårt i Tita, Albir. Ho tek sin tørn med vasking, rydding og andre gjeremål som høyrer familielivet til. Det hender at ho baker og slår skikkeleg til med favoritten Brownies!

Å vaske opp er ikkje det kjekkaste av Kitty Karina sine aktivitetar.

Det gjøremålet ho slit mest med, som dei fleste kan eg tenkja meg, er oppvasken. Det er ikkje serleg «automatisk», nei. Men det går med stundom uproblematisk akkompagnert med eigenlaga song til arbeidet!

Trøytt om morgonen!

Den største utfordringa er å få ho opp om morgonen! Det er vel eit problem nokon og ein kvar kjenner, både born, tenåringar og vaksne! Spesielt om vinteren, også her i Spania! Eg, derimot er oppe no.. kl 6 om morgonen, og skriv!

Ein fjortis kjedar seg i butikken!

I tillegg til morgon-trøtte så er ho i ferd med å bli ein skikkeleg «fjortis». Du kjenner dei? Til tider skikkeleg sløv. Himlar med augo når mor og far gjer noko eller seier no teit! Gjeng i «slow motion». Skal ha på seg lua si inne, det er visst tøft! Protesterer mot dei mest opplagde ting. Er skikkeleg tøff i trynet ovanfor føresette når vener er i nærleiken.  Men så kan ho samstundes gje oss dei næraste og mest koselege små og store stunder i saman med oss og. Ho er på veg mot tenåra det er sikkert! Eg trur dei fleste kjenner typen på sitt eige born!

Av og til er Kitty Karina sint jente. Og då kan det se slik ut!